SOSYAL MEDYADA SİYASAL İLETİŞİM: 46. ABD BAŞKANI JOE BİDEN’İN SOSYAL MEDYA KULLANIMI VE ABD 2020 DİJİTAL SEÇİM KAMPANYASININ ANALİZİ
Abstract
Gelişen teknoloji ile birlikte sosyal ağlar kısa sürede insanların aktif olarak kullandığı bir alan haline gelmiş, yaygın olarak kullanılmaya ve siyasi hayata dahil olmaya başlamıştır. böylece siyasal aktörler sosyal medya uygulamaları ile yaptıkları hakkında bilgilendirmeleri içeren mesajları seçmenlerine aktarmaya ve hedef kitle ile iletişim kurmaya başlamıştır. Bu çalışma da 46. ABD Başkanı Joe Biden’in dijital seçim kampanyası kapsamında sosyal medya kullanım pratiklerini sosyal medyayı hangi amaçlar için ve hangi düzeyde kullandığını analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada ayrıca sosyal medya kullanımının seçim kampanyasının sonuçları üzerinde etkili olup olmadığının incelenmesi amaçlanmaktadır.
Araştırmanın verileri iki aşamadan oluşacak şekilde elde edilmiştir. İlk aşamada detaylı bir literatür taraması yapılarak araştırmaya kavramsal ve kuramsal zemin oluşturacak teorik bilgiler elde edilmiştir. Bu doğrultuda daha önce yayınlanmış olan makale, tez, kitap ve bildiri gibi kaynaklar taranarak araştırmanın amacına uygun şekilde araştırma araştırmacı tarafından desteklenen bağlantıları ve ifadelerle anlamlandırılmıştır. Daha sonra ise Demokrat Parti Adayı Joe Biden’in 21 Ağustos-03 Kasım 2020 tarihleri arasında kişisel Twitter hesabından yaptığı paylaşımlar içerik yoklamasıyla kaydedilmiş ve elde edilen veriler tablolaştırma ile anlamlı hale getirilmiştir. Veri analizi sürecinde söz konusu veriler araştırma amacına uygun şekilde nitel analiz ve yorumlama süreci ile aktarılmıştır.
Araştırmanın sonunda Biden’ın seçim kampanyası döneminde Twitter’ı giderek artan yoğunlukta ve etkin olarak kullandığı, seçmenlerle yoğun etkileşim içerisine girdiği ve tematik mesajlarını aktif olarak seçmene iletebildiği belirlenmiştir.
References
- Abbas, A. (2021). Joe Biden’s skilful rhetoric: A critical discourse analysis. 17 Ekim 2022 tarihinde https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3830027 adresinden edinilmiştir.
- Abbas, A., & Zahra, T. (2021). Corpus driven critical discourse analysis of 2020 presidential election campaign tweets of Donald Trump and Joe Biden. Hayatian Journal of Linguistics and Literature, 5(1), 26-47.
- Akbar, P., Irawan, B., Taufik, M., ve Nurmandi, A. (2021, July). Social media in politic: Political campaign on united states election 2020 between Donald Trump and Joe Biden. In International Conference on Human-Computer Interaction (s. 359-367). Springer, Cham.
- Akyol, M. (2015). Seçim kampanyalarında sosyal medya kullanımı: Facebook ve 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(55), 98-114.
- Amenyeawu, B. E. (2021). Social media and political campaign communication in Ghana. [Yüksek Lisans tezi]. Clark Unıversity.
- Asante, J (2020). African politics in the digital age: A study of political parties- social media campaign strategies in Ghana. 12 Eylül 2022 tarihinde https://www.westminster.ac.uk/ adresinden edinilmiştir.
- Aydın, T. (2021). Siyasal iletişimde sosyal medya kullanımı: milletvekilleri örneği. [Yüksek Lisans tezi]. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi.
- Aziz, A. (2017). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
- Bağcan, S., Savaş, S., & Tunçay, E. (2021). Sosyal medyada demokrasiye lider müdahalesini gözlemlemek: 2020 ABD başkanlık seçimleri’nde Trump ve Biden’ın tweetlerinin içerik ve duygu analizi açısından incelenmesi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 11(3), 1073-1097.
- Baran, M. (2014). Siyasal iletişim çalışmalarında yeni medya teknolojilerinin kullanımı. [Yüksek Lisans tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
- Barlas, N. (2018). Siyasal iletişimde dijitalleşme: 24 Haziran 2018 cumhurbaşkanlığı seçimleri üzerine karşılaştırmalı bir twıtter analizi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 5(3), 269-285.
- Bekiroğlu, O., & Bal, E. (2014). Siyasal reklamcılık. İstanbul: Literatürk Academia.
- Bostancı, M. (2015). Sosyal medya ve siyaset. Konya: Palet Yayınları.
- Çankaya, E. (2019). Siyasal iletişim - dünyada ve Türkiye'de. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Çopur, H., & Baykan, D. (2020). ABD'de 59. başkanlık yarışının galibi Joe Biden kimdir? 17 Ekim 2022 tarihinde https://www.aa.com.tr/tr/abd-baskanlik-secimleri-2020/abdde-59-baskanlik-yarisinin-galibi-joe-biden-kimdir/2035759# adresinden edinilmiştir.
- Dan Nimmo ve Swanson, D. L. (1990). New directions in political communication: A resource book. SAGE Publications, Incorporated.
- Demir, M., İ. (2018). Siyasal iletişim: Kavramsal bir derleme. Near East University International Journal of Art, Culture & Communication, 1(1),79-104.
- Duman, D., & İpekşen, S. S. (2013). Türkiye'de genel seçim kampanyaları (1950-2002). Electronic Turkish Studies, 8(7), 117-135.
- Dursunoğlu, İ. (2017). Sosyal medya ve siyasal davranış ilişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), 1579-1585.
- Fidan, Z. (2016). Teknoloji ve siyasal iletişim seçim kampanyalarında yeni iletişim teknolojilerinin kullanımı. İstanbul: Literatürk Academia.
- Irak, H. (2022). Siyasal iletişimin dijitalleşmesi: 2018 cumhurbaşkanlığı seçiminde siyasal partilerin Twitter üzerinden karşılaştırmalı analizi. ARTS: Artuklu Sanat ve Beşeri Bilimler Dergisi, (7), 203-234.
- Kalender, A. (2003). Siyasal iletişim seçmenler ve ikna stratejileri. Konya: Çizgi Kitabevi.
- Karaçor, S. (2013). Seçmen siyasal kampanyadan ne bekler?. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
- Kaya, R., Çakmur, B. (2012). Siyaset bilimi ve medya çalışmaları. Ed. Aytekin E.A.,Atılgan G., Siyaset bilimi kavramlar,ideolojiler disiplinler arası iişkiler (s. 517-529). İstanbul: Yordam Kitap.
- Kılıçaslan, E. (2008). Siyasal iletişimde ideolojik dil. [Yüksek Lisans tezi]. Trakya Üniversitesi.
- Kirtiş, A. K., & Karahan, F. (2011). To be or not to be in social media arena as the most cost-efficient marketing strategy after the global recession. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 24, 260-268.
- Maddalena, G. (2016). Political communication in the (iconic) Trump epoch. European View, 15(2), 245-252.
- Madsar, S. (2021). Politik iletişim aracı olarak sosyal medya: 2018 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde adayların Twitter kullanımı. mediarts: Medya ve Sanat Çalışmaları Dergisi, 1, 61-85.
- Neuendorf, K. A. (2017). The content analysis guidebook second edition. Los Angeles: Sage.
- Norris, P. (2004). Harvard University, for the encyclopedia of the social sciences. Harvard University, Cambridge.
- Oktay, M. (2002). Politikada halkla ilişkiler. Derin Yayınları.
- Özkan, A. (2004). Siyasal iletişim partiler,seçimler,stratejiler. İstanbul: Nesil Yayınları.
- Sadakaoğlu, M. C., & Korkmaz, Ö. E. (2020). Geleneksel ve dijital kitle iletişim araçları bakımından 1952 ve 2008 ABD başkanlık seçim kampanyaları. İnsan ve İnsan, 7(25), 29-45.
- Siregar, T. M. (2021). The critical discourse analysis on Joe Biden’s elected president speech. Journal of Applied Studies in Language, 5(1), 79-86.
- Stemler, S. E. (2015). Content analysis. R. A. Robert A. Scott, S. M. Kosslyn ve M. C. Buchmann. Emerging trends in the social and behavioral sciences: An Interdisciplinary, Searchable, and Linkable Resource (s. 1-14). Wiley Online Library.
- Stieglitz, S., & Dang-Xuan, L. (2013). Social media and political communication: A social media analytics framework. Social network analysis and mining, 3(4), 1277-1291.
- Temel, F., Önürmen, O., & Köprü, M. (2014). Seçim kampanyalarında dijital araçlar ve internetin yeri: üniversite öğrencilerine yönelik bir araştırma. Global Media Journal: Turkish Edition, 5(9), 322-337.
- Trevisan, P. (2018). ‘Tweeting engagement’. Strategies of identity construction and ‘alignment-disalignment’in Donald Trump’s use of social media. Lingue e Linguaggi, 28, 337-353.
- Twitter [@JoeBiden]. (2023). https://twitter.com/JoeBiden
- Uslu, K.Z. (1996). Siyasal iletişim ve 24 aralık 1995 genel seçimleri, Yeni Türkiye Medya Özel Sayısı, 11 (2): 793-794.
- Uztuğ, F. (2004). Siyasal iletişim yönetimi. İstanbul: Mediacat Yayınları.
- Yücel, G. (2020). 11 Şubat 2022 tarihinde https://kriterdergi.com/dosya-abd-baskanlik-secimleri/dijital-secim-kampanyalari-baglaminda-amerikan-secimlerini-kim-nasil-kazanacak, adresinden edinilmiştir.
POLITICAL COMMUNICATION IN SOCIAL MEDIA: SOCIAL MEDIA USAGE OF THE 46TH USA PRESIDENT JOE BIDEN AND ANALYSIS OF USA 2020 DIGITAL ELECTION CAMPAIGN
Abstract
With the developing technology, social networks have become an area that people use actively in a short time, and they have started to be widely used and included in political life. thus, political actors started to convey messages containing information about what they do with social media applications to their voters and to communicate with the target audience. This study aims to analyze the social media usage practices of the 46th USA President Joe Biden within the scope of the digital election campaign, for which purposes and at what level. In the study, it is also aimed to examine whether the use of social media has an effect on the results of the election campaign.
The data of the research was obtained in two stages. In the first stage, a detailed literature review was made and theoretical information was obtained that will form the conceptual and theoretical ground for the research. In this direction, previously published sources such as articles, theses, books and papers were scanned and the research was interpreted with connections and expressions supported by the researcher in accordance with the purpose of the research. Afterwards, the shares of the Democratic Party Candidate Joe Biden from his personal Twitter account between 21 August-03 November 2020 were recorded by content survey and the data obtained were made meaningful by tabulation. In the data analysis process, the data in question were transferred through the qualitative analysis and interpretation process in accordance with the research purpose.
At the end of the research, it was determined that Biden used Twitter more and more intensely and effectively during the election campaign, interacted intensely with the voters and was able to actively convey his thematic messages to the voters.
References
- Abbas, A. (2021). Joe Biden’s skilful rhetoric: A critical discourse analysis. 17 Ekim 2022 tarihinde https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3830027 adresinden edinilmiştir.
- Abbas, A., & Zahra, T. (2021). Corpus driven critical discourse analysis of 2020 presidential election campaign tweets of Donald Trump and Joe Biden. Hayatian Journal of Linguistics and Literature, 5(1), 26-47.
- Akbar, P., Irawan, B., Taufik, M., ve Nurmandi, A. (2021, July). Social media in politic: Political campaign on united states election 2020 between Donald Trump and Joe Biden. In International Conference on Human-Computer Interaction (s. 359-367). Springer, Cham.
- Akyol, M. (2015). Seçim kampanyalarında sosyal medya kullanımı: Facebook ve 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(55), 98-114.
- Amenyeawu, B. E. (2021). Social media and political campaign communication in Ghana. [Yüksek Lisans tezi]. Clark Unıversity.
- Asante, J (2020). African politics in the digital age: A study of political parties- social media campaign strategies in Ghana. 12 Eylül 2022 tarihinde https://www.westminster.ac.uk/ adresinden edinilmiştir.
- Aydın, T. (2021). Siyasal iletişimde sosyal medya kullanımı: milletvekilleri örneği. [Yüksek Lisans tezi]. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi.
- Aziz, A. (2017). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
- Bağcan, S., Savaş, S., & Tunçay, E. (2021). Sosyal medyada demokrasiye lider müdahalesini gözlemlemek: 2020 ABD başkanlık seçimleri’nde Trump ve Biden’ın tweetlerinin içerik ve duygu analizi açısından incelenmesi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 11(3), 1073-1097.
- Baran, M. (2014). Siyasal iletişim çalışmalarında yeni medya teknolojilerinin kullanımı. [Yüksek Lisans tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
- Barlas, N. (2018). Siyasal iletişimde dijitalleşme: 24 Haziran 2018 cumhurbaşkanlığı seçimleri üzerine karşılaştırmalı bir twıtter analizi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 5(3), 269-285.
- Bekiroğlu, O., & Bal, E. (2014). Siyasal reklamcılık. İstanbul: Literatürk Academia.
- Bostancı, M. (2015). Sosyal medya ve siyaset. Konya: Palet Yayınları.
- Çankaya, E. (2019). Siyasal iletişim - dünyada ve Türkiye'de. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Çopur, H., & Baykan, D. (2020). ABD'de 59. başkanlık yarışının galibi Joe Biden kimdir? 17 Ekim 2022 tarihinde https://www.aa.com.tr/tr/abd-baskanlik-secimleri-2020/abdde-59-baskanlik-yarisinin-galibi-joe-biden-kimdir/2035759# adresinden edinilmiştir.
- Dan Nimmo ve Swanson, D. L. (1990). New directions in political communication: A resource book. SAGE Publications, Incorporated.
- Demir, M., İ. (2018). Siyasal iletişim: Kavramsal bir derleme. Near East University International Journal of Art, Culture & Communication, 1(1),79-104.
- Duman, D., & İpekşen, S. S. (2013). Türkiye'de genel seçim kampanyaları (1950-2002). Electronic Turkish Studies, 8(7), 117-135.
- Dursunoğlu, İ. (2017). Sosyal medya ve siyasal davranış ilişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), 1579-1585.
- Fidan, Z. (2016). Teknoloji ve siyasal iletişim seçim kampanyalarında yeni iletişim teknolojilerinin kullanımı. İstanbul: Literatürk Academia.
- Irak, H. (2022). Siyasal iletişimin dijitalleşmesi: 2018 cumhurbaşkanlığı seçiminde siyasal partilerin Twitter üzerinden karşılaştırmalı analizi. ARTS: Artuklu Sanat ve Beşeri Bilimler Dergisi, (7), 203-234.
- Kalender, A. (2003). Siyasal iletişim seçmenler ve ikna stratejileri. Konya: Çizgi Kitabevi.
- Karaçor, S. (2013). Seçmen siyasal kampanyadan ne bekler?. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
- Kaya, R., Çakmur, B. (2012). Siyaset bilimi ve medya çalışmaları. Ed. Aytekin E.A.,Atılgan G., Siyaset bilimi kavramlar,ideolojiler disiplinler arası iişkiler (s. 517-529). İstanbul: Yordam Kitap.
- Kılıçaslan, E. (2008). Siyasal iletişimde ideolojik dil. [Yüksek Lisans tezi]. Trakya Üniversitesi.
- Kirtiş, A. K., & Karahan, F. (2011). To be or not to be in social media arena as the most cost-efficient marketing strategy after the global recession. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 24, 260-268.
- Maddalena, G. (2016). Political communication in the (iconic) Trump epoch. European View, 15(2), 245-252.
- Madsar, S. (2021). Politik iletişim aracı olarak sosyal medya: 2018 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde adayların Twitter kullanımı. mediarts: Medya ve Sanat Çalışmaları Dergisi, 1, 61-85.
- Neuendorf, K. A. (2017). The content analysis guidebook second edition. Los Angeles: Sage.
- Norris, P. (2004). Harvard University, for the encyclopedia of the social sciences. Harvard University, Cambridge.
- Oktay, M. (2002). Politikada halkla ilişkiler. Derin Yayınları.
- Özkan, A. (2004). Siyasal iletişim partiler,seçimler,stratejiler. İstanbul: Nesil Yayınları.
- Sadakaoğlu, M. C., & Korkmaz, Ö. E. (2020). Geleneksel ve dijital kitle iletişim araçları bakımından 1952 ve 2008 ABD başkanlık seçim kampanyaları. İnsan ve İnsan, 7(25), 29-45.
- Siregar, T. M. (2021). The critical discourse analysis on Joe Biden’s elected president speech. Journal of Applied Studies in Language, 5(1), 79-86.
- Stemler, S. E. (2015). Content analysis. R. A. Robert A. Scott, S. M. Kosslyn ve M. C. Buchmann. Emerging trends in the social and behavioral sciences: An Interdisciplinary, Searchable, and Linkable Resource (s. 1-14). Wiley Online Library.
- Stieglitz, S., & Dang-Xuan, L. (2013). Social media and political communication: A social media analytics framework. Social network analysis and mining, 3(4), 1277-1291.
- Temel, F., Önürmen, O., & Köprü, M. (2014). Seçim kampanyalarında dijital araçlar ve internetin yeri: üniversite öğrencilerine yönelik bir araştırma. Global Media Journal: Turkish Edition, 5(9), 322-337.
- Trevisan, P. (2018). ‘Tweeting engagement’. Strategies of identity construction and ‘alignment-disalignment’in Donald Trump’s use of social media. Lingue e Linguaggi, 28, 337-353.
- Twitter [@JoeBiden]. (2023). https://twitter.com/JoeBiden
- Uslu, K.Z. (1996). Siyasal iletişim ve 24 aralık 1995 genel seçimleri, Yeni Türkiye Medya Özel Sayısı, 11 (2): 793-794.
- Uztuğ, F. (2004). Siyasal iletişim yönetimi. İstanbul: Mediacat Yayınları.
- Yücel, G. (2020). 11 Şubat 2022 tarihinde https://kriterdergi.com/dosya-abd-baskanlik-secimleri/dijital-secim-kampanyalari-baglaminda-amerikan-secimlerini-kim-nasil-kazanacak, adresinden edinilmiştir.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Policy and Administration (Other) |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Early Pub Date | December 29, 2023 |
| Publication Date | December 31, 2023 |
| Submission Date | July 26, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 Volume: 10 Issue: 23 |
Cite
MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ
Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.