A STUDY ON THE MEDİATİON ROLE OF PARTİCİPATİON İN DECİSİONS İN THE EFFECT OF AGİLE LEADERSHİP TRAİTS ON JOB SATİSFACTİON
Abstract
In market conditions that attach importance to the concept of agility, leaders who are aware of complexity and attach importance to creativity and innovation are needed. Subjects such as having the vision and communication skills accepted by the whole world for an efficient job satisfaction, acting quickly and making decisions are among the subjects of agile leadership. At this point, it is important to blend the participation in the decisions that should be emphasized more by the enterprises with the agile leadership behavior characteristics of the employees. This research reveals the extent to which agile leadership characteristics will be affected by job satisfaction and participation in decisions.
When the studies in the literature are examined, it has been found that either the researches that try to understand or reveal what agile leadership is, or the studies that associate traditional leadership approaches with various management concepts. As a result of the analyzes of the tests put forward for the research hypotheses; It has been determined that participation in the decisions partially mediates the relationship between the agile leadership characteristics of the employees and their job satisfaction. Depending on the findings, the importance of maximizing job satisfaction in banks, strengthening agile leadership characteristics and participation in decisions in terms of showing an active role and suggestions on the subject were presented. According to this; The results of the research are solutions to problems such as the operational efficiency of banks, employee satisfaction and the inadequacy of traditional management approaches. Continuity of qualified employee employment with agile leadership characteristics; increasing job satisfaction to optimum levels and increasing job satisfaction through participation in decisions; It is possible to talk about a participatory, innovative management with the development of ideas and suggestions depending on participation in decisions.
References
- Akkaya, B., Kayalidere, U. A. K., & Tabak, A. (2019). Endüstriyel alanda üretim yapan firmaların örgütsel çevikliği ile firma yöneticilerinin sahip olduğu dinamik yetenekler arasındaki ilişki: manisa organize sanayi bölgesinde (mosb) faaliyet gösteren firmalar üzerine bir araştırma. Yeni Nesil Girişimcilik ve Ekonomi, 1(2), 19-54.
- Akkaya, B., Kayalıdere, U. K., Aktaş, R., ve Karğın, S. (2020). Çevik liderlik yaklaşımı ve çevik lider davranışlarını ölçmeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 12(2), 1605-1621. https://doi.org/10.20491/isarder.2020.932
- Baki, B. (2003). 2l.yüzyılın üretim paradigması: Çevik üretim, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 17( l-2), 291-305.
- Cestou, J. (2020). The role of gender expression in agile leadership [Doktora tezi]. Benedictine University
- Christopher, M. ve Towill, D. R. (2002). Developing market specific supply chain strategies. International Journal of Logistics Management, 13 (1), 1-14.
- Dai, G., De Meuse, K. P. ve Tang, K. Y. (2013). The role of learning agility in executive career success: the results of two field studies. Journal Of Managerıal Issues, 25(2), 108-131.
- Durmuşoğlu, K. ve Ersoy, A. Y. (2016). Çevik tedarik zinciri: zaman ve üretim maliyetinin azalması [Bildiri sunumu]. Uluslararası İşletme Öğrencileri Kongresi, Sakarya.
- Ertikin, K. (2017). Hile denetimi: kırmızı bayrakların tespiti için kullanılan proaktif yaklaşımlar. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 1(75), 71-94.
- Harraf, A., Wanasika, I., Tate, K. ve Talbott, K. (2015). Organizational agility. The Journal of Applied Business Research, 31(2), 675-686. https://doi.org/10.19030/jabr.v31i2.9160
- İmamoğlu, S. Z., İnce, H. ve Türkcan, H. (2021). Endüstri 4.0 uygulamalarının örgütsel çeviklik üzerindeki etkisi: kavramsal bir çalışma. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(1), 103 – 124.
- İnanır, A. (2020). Modern işletmecilikte yönetsel konular. Eğitim Yayınevi.
- Joiner, B. ve Josephs, S. (2007). Developing agile leaders. Industrial and Commercial Training, 39(1), 35-42. https://doi.org/10.1108/00197850710721381
- Macdonald, S. ve Maclntyre, P. (1997). The generic job satisfaction scale: Scale development and its correlates. Employee Assistance Quarterly, 13(2), 1-16.
- Prasongko, A. ve Adianto, T. (2019). The role of the agile leadership model as a competıtıve advantage for the future leader in the era of globalization and ındustrial revolutıon 4.0. Jurnal Pertahanan, 5(3), 126-133.
- Shekarian, M., Nooraiea, S. V.R. ve Parast, M. M. (2019). An examination of the impact of flexibility and agility on mitigating supply chain disruptions. International Journal of Production Economics, 220 (2020), 1-16. https://doi.org/10.1016/j.ijpe.2019.07.011
- Sherehiy, B., Karwowski, W. ve Layer, J.K. (2007). A review of enterprise agility: concepts, frameworks, and attributes. International Journal of Industrial Ergonomics, 37(2007) 445–460.
- Stale, R. N. ve Vogel, R. E. (1997). Participative management and correctional personel: a study of the percevied atmosphere for participation in correctional decision making and its ımpact on employee stres and thoughts about quitting. Journal of Crıminal Justice, 25(5), 401.
- Şanal, M. (2018). Küresel pazarda parlayan çevik şirketler. Social Mentality and Researcher Thınkers Journal, 4(14), 1130-1138.
- Worley, C. G.ve Lawler, III E. E. (2010). Agility and organization design: a diagnostic framework. Center for Effective Organizations, 39(2), 94–204. https://doi.org/10.1016/j.orgdyn.2010.01.006
- Yılmaz Öztürk, Z. ve Summak, M. (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçiliklerinin incelenmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 2(1), 844 – 853.
- Yusuf, Y.Y, Sarhadi, M. ve Gunasekaran, A. (1999). Agile manufacturing: the drivers, concepts and attributes. International Journal of Production Economics. 62(1-2), 33-43.
- Zhang, D. ve Sharifi, H. (2000). A methodology for achieving agility in manufacturing organizations. International Journal of Operations & Production Management, 20(4), 496-513. https://doi.org/10.1108/01443570010314818
ÇEVİK LİDERLİK ÖZELLİKLERİNİN İŞ TATMİNİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİNDE KARARLARA KATILIMIN ARACILIK ROLÜNE İLİŞKİN BİR ARAŞTIRMA
Abstract
Çeviklik kavramına önem veren pazar şartlarında karmaşıklığın farkında olan yaratıcılığa ve inovasyona önem veren liderlere ihtiyaç duyulmaktadır. Verimli bir iş tatmini için tüm dünyanın kabul ettiği vizyona ve iletişim becerilerine sahip olma, hızlı hareket etme ve karar alma gibi konular çevik liderliğin konuları arasında yer almaktadır. Bu noktada işletmelerce daha fazla vurgulanması gereken kararlara katılımın çalışanların çevik liderlik davranış özellikleri ile harmanlanması önemlilik teşkil etmektedir. Bu araştırma çevik liderlik özelliklerinin, iş tatmini ve kararlara katılımdan ne ölçüde etkileneceğini ortaya koymaktadır.
Literatürdeki araştırmalar incelendiğinde ya çevik liderliğin ne olduğunun anlaşılmaya veya ortaya konulmaya çalışıldığı araştırmalar ya da geleneksel liderlik yaklaşımlarının çeşitli yönetim kavramlarıyla ilişkilendirildiği araştırmalara rastlanmıştır. Araştırma hipotezleri için ortaya konulan testlerin analizleri neticesinde çalışanların çevik liderlik özelliklerinin iş tatminini etkilediği; çalışanların çevik liderlik özellikleriyle ile iş tatmini ilişkisine kararlara katılımın kısmi aracılık ettiği tespit edilmiştir. Bulgulara bağlı olarak bankalarda iş tatmininin en yüksek seviyeye çekilmesinin, çevik liderlik özelliklerinin güçlendirilmesinin ve kararlara katılımın aktif bir rol göstermesi açısından önemliliği ve konuya ilişkin öneriler ortaya konmuştur. Buna göre; Araştırmada ortaya çıkan sonuçlar, bankaların işletme verimliliği, çalışan memnuniyeti ve geleneksel yönetim anlayışlarının yetersizliği gibi sorunlara çözüm niteliğindedir. Çevik liderlik özellikleri ile nitelikli çalışan istihdamının devamlılığı; iş tatmininin optimum seviyelere çıkarılması ve kararlara katılım ile iş tatminin arttırılması; kararlara katılıma bağlı olarak fikir ve önerilerin geliştirilmesi ile katılımlı, yenilikçi bir yönetimden söz edilebilir.
Keywords
References
- Akkaya, B., Kayalidere, U. A. K., & Tabak, A. (2019). Endüstriyel alanda üretim yapan firmaların örgütsel çevikliği ile firma yöneticilerinin sahip olduğu dinamik yetenekler arasındaki ilişki: manisa organize sanayi bölgesinde (mosb) faaliyet gösteren firmalar üzerine bir araştırma. Yeni Nesil Girişimcilik ve Ekonomi, 1(2), 19-54.
- Akkaya, B., Kayalıdere, U. K., Aktaş, R., ve Karğın, S. (2020). Çevik liderlik yaklaşımı ve çevik lider davranışlarını ölçmeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 12(2), 1605-1621. https://doi.org/10.20491/isarder.2020.932
- Baki, B. (2003). 2l.yüzyılın üretim paradigması: Çevik üretim, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 17( l-2), 291-305.
- Cestou, J. (2020). The role of gender expression in agile leadership [Doktora tezi]. Benedictine University
- Christopher, M. ve Towill, D. R. (2002). Developing market specific supply chain strategies. International Journal of Logistics Management, 13 (1), 1-14.
- Dai, G., De Meuse, K. P. ve Tang, K. Y. (2013). The role of learning agility in executive career success: the results of two field studies. Journal Of Managerıal Issues, 25(2), 108-131.
- Durmuşoğlu, K. ve Ersoy, A. Y. (2016). Çevik tedarik zinciri: zaman ve üretim maliyetinin azalması [Bildiri sunumu]. Uluslararası İşletme Öğrencileri Kongresi, Sakarya.
- Ertikin, K. (2017). Hile denetimi: kırmızı bayrakların tespiti için kullanılan proaktif yaklaşımlar. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 1(75), 71-94.
- Harraf, A., Wanasika, I., Tate, K. ve Talbott, K. (2015). Organizational agility. The Journal of Applied Business Research, 31(2), 675-686. https://doi.org/10.19030/jabr.v31i2.9160
- İmamoğlu, S. Z., İnce, H. ve Türkcan, H. (2021). Endüstri 4.0 uygulamalarının örgütsel çeviklik üzerindeki etkisi: kavramsal bir çalışma. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(1), 103 – 124.
- İnanır, A. (2020). Modern işletmecilikte yönetsel konular. Eğitim Yayınevi.
- Joiner, B. ve Josephs, S. (2007). Developing agile leaders. Industrial and Commercial Training, 39(1), 35-42. https://doi.org/10.1108/00197850710721381
- Macdonald, S. ve Maclntyre, P. (1997). The generic job satisfaction scale: Scale development and its correlates. Employee Assistance Quarterly, 13(2), 1-16.
- Prasongko, A. ve Adianto, T. (2019). The role of the agile leadership model as a competıtıve advantage for the future leader in the era of globalization and ındustrial revolutıon 4.0. Jurnal Pertahanan, 5(3), 126-133.
- Shekarian, M., Nooraiea, S. V.R. ve Parast, M. M. (2019). An examination of the impact of flexibility and agility on mitigating supply chain disruptions. International Journal of Production Economics, 220 (2020), 1-16. https://doi.org/10.1016/j.ijpe.2019.07.011
- Sherehiy, B., Karwowski, W. ve Layer, J.K. (2007). A review of enterprise agility: concepts, frameworks, and attributes. International Journal of Industrial Ergonomics, 37(2007) 445–460.
- Stale, R. N. ve Vogel, R. E. (1997). Participative management and correctional personel: a study of the percevied atmosphere for participation in correctional decision making and its ımpact on employee stres and thoughts about quitting. Journal of Crıminal Justice, 25(5), 401.
- Şanal, M. (2018). Küresel pazarda parlayan çevik şirketler. Social Mentality and Researcher Thınkers Journal, 4(14), 1130-1138.
- Worley, C. G.ve Lawler, III E. E. (2010). Agility and organization design: a diagnostic framework. Center for Effective Organizations, 39(2), 94–204. https://doi.org/10.1016/j.orgdyn.2010.01.006
- Yılmaz Öztürk, Z. ve Summak, M. (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçiliklerinin incelenmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 2(1), 844 – 853.
- Yusuf, Y.Y, Sarhadi, M. ve Gunasekaran, A. (1999). Agile manufacturing: the drivers, concepts and attributes. International Journal of Production Economics. 62(1-2), 33-43.
- Zhang, D. ve Sharifi, H. (2000). A methodology for achieving agility in manufacturing organizations. International Journal of Operations & Production Management, 20(4), 496-513. https://doi.org/10.1108/01443570010314818
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Business Administration |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Early Pub Date | December 29, 2023 |
| Publication Date | December 31, 2023 |
| Submission Date | August 2, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 Volume: 10 Issue: 23 |
Cite
MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ
Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.