Abstract
The relationship between the Arabic language and the Turkish language is a historical relationship that extends to centuries since the Turks entered Islam. Contact began between Turks and the Arabs; they interact affected the two languages. Still, the Turkish language influenced by many Arabic words and adapted, and that Because of the Turkish reverence for the Arabic language as the language of their religious rites, the number of common words between Arabic and Turkish has reached more than six thousand words, which is approximately 10% of the Turkish dictionary words. The study seeks to search in the Turkish dictionary for the Arabic words, and deals with them in the study in terms of quantity and quality, intending to reveal the meaning of these semantic developments and their phonological change after entering the Turkish dictionary. The study relied on the descriptive approach supported by the historical approach in some chapters..
The study of Arabic words in the Turkish dictionary has excellent importance for the language learner in linguistic competence, through developing their vocabulary and enriching their linguistic repertoire, as the wording is an essential component of language learning, especially since the study has concluded that the Arabic language Embedded in the Turkish conscience, and emphasized the civilized role they played towards it.
References
- Cibara, Muhammed Musa. Usulü’l-lugati’l-Arabiyye. Kahire: Müessesetü’l-felahi, 1. Basım, 2007.
- ed-Dakuki, İbrahim. “et-Te’sirü’l-mütebedelü beyne’l-lugateyni’l-Arabiyyeti ve’t-Türkiyyeti fi’l-ahdi’l-Osmani”. el-hayatu’l-ictimaiyyetü fi’l-vilayati’l-Arabiyyeti esnee’l-ahdi’l-Osmani. ed. Abdulcelil et-Temimi. 339 – 364. Tunus: Merkezü’d-dırasati ve’l-buhusi’l-Osmaniyye, 1988.
- ed-Dakuki, İbrahim. Suratü’l Arabi lede’l-Etraki. Beyrut: Merkezi Dırasati’l-vihdeti’l-Arabiyyeti, 2. Basım, 1998.
- Harb, Muhammed. el-Osmaniyyune fi’t-tarihi ve’l-hadarati. Kahire: el-Merkezü’l-Mısriyyü li’d-dırasati’l-Osmaniyye, 1994.
- el-Kasımi, Ali. “et-Tedehulü’l-lagaviyyü ve’t-tehavvulü’l-lugavi”. el-Mümeraseti’l-lugaviyyeti 1/1 (Aralık 2010) 77 – 92.
- el-Kasımi, Ali. İlmü’l-lugati ve sınaatü’l-mu’cem. Riyad: Camiatü’l Melik Suud, 2. Basım, 1991.
- Köprülü, Muhammed Fuad. Tarihu’l-edebi’t-Türki, çev. Abdullah Ahmed İbrahim el-Garb. Kahire: el-Merkezü’l-gavmi li’t-terceme, 1. Basım, 2010.
- Mütevelli, Ahmed Fuad. “Te’siru’l Lugati’l Arabiyyeti fi’l Luagti’t Türkiyye”. el-Faysal 12/140 (1988), 6 – 10.
- Osman, Abdun Muhammed. “Faaliyyetü’l Mu’cemu’l-lugaviyyi’l-Arabiyyi fi ta’limi’l-lugati’l-Arabiyye ve teaalümihe li’n-natıkine bi ğayrihe”. el-Arabiyyetü li’n-natıkine bi-ğayrihe 10/16 (Haziran 2013), 277 – 306.
- Ömer, Ahmed Muhtar. İlmü’d-Delale. Kahire: Alemü’l-kütüb, 5. Basım, 1998.
- Öztuna, Yılmaz. Osmanlı Devleti Tarihi. İstanbul: Ötüken Neşriyat, 2004.
- Ramadan, Hany İsmail. “Suubatü’l-esvati’l-Arabiyyeti li’t-tullabi’l-Etraki: Dırasatün Tekabuliyye”. Standards of Arabic Language Elements for Non-Native Speakers. ed. Hany İsmail Ramadan. 115 – 137. İstanbul: Akdem, 1. Basım, 2019.
- Türkmeni, Usame Ahmed. Tarihu’l Etraki ve’t-Türkmeni me kable’l-İslami ve ma ba’deh. Dımeşk: Daru’l İrşad, 2007.
- Vafi, Ali Abdulvahid. İlmu’l-luğa. Kahire: Nahdat Mısr, 7. Basım, 2004.
- Yakup, Emil. el-Meacimu’l-lugaviyyetü’l-Arabiyyetü bedeyetühe ve tetavvuruha. Beyrut: Daru’l-ilmi li’l-meleyin, 2. Basım, 1985.
Abstract
إن العلاقة بين اللغة العربية واللغة التركية علاقة تاريخية تمتد إلى قرون منذ أن دخل الأتراك إلى الإسلام، وبدأ الاحتكاك المباشر بينهم وبين العرب، الذي أثر بدوره على اللغتين، فأخذت كل لغة من أختها، بيد أن اللغة التركية أدخلت العديد من الألفاظ العربية إليها، وذلك بسبب تقديس الأتراك للغة العربية باعتبارها لغة شعائرهم الدينية، وقد بلغ عدد الألفاظ المشتركة بين العربية والتركية أكثر من ستة آلاف لفظة، أي ما يقارب 10% من ألفاظ المعجم التركي.
لذلك تسعى الدراسة إلى البحث في المعجم التركي عن الألفاظ العربية، وتتناولها بالدراسة كما وكيفا، وذلك بغرض الكشف عما لحق بهذه الألفاظ من تطور دلالي وتغيُّر صوتي بعد دخولها إلى المعجم التركي، وقد اعتمدت الدراسة في ذلك على المنهج الوصفي، مع الاستعانة في بعض المباحث بالمنهج التاريخي.
ولا شك أن دراسة الألفاظ العربية في المعجم التركي لها أهمية بالغة لدى دارسي العربية من الطلاب الأتراك في تحقيق كفايتهم المعجمية، وذلك من خلال تنمية مفرداتهم، وإثراء ذخيرتهم اللغوية، فالمفردات عنصر أساسي من عناصر تعلم اللغة، لا سيما أن الدراسة انتهت إلى أن اللغة العربية راسخة في الوجدان التركي، وأكدت الدور الحضاري الذي قاموا به نحوها
References
- Cibara, Muhammed Musa. Usulü’l-lugati’l-Arabiyye. Kahire: Müessesetü’l-felahi, 1. Basım, 2007.
- ed-Dakuki, İbrahim. “et-Te’sirü’l-mütebedelü beyne’l-lugateyni’l-Arabiyyeti ve’t-Türkiyyeti fi’l-ahdi’l-Osmani”. el-hayatu’l-ictimaiyyetü fi’l-vilayati’l-Arabiyyeti esnee’l-ahdi’l-Osmani. ed. Abdulcelil et-Temimi. 339 – 364. Tunus: Merkezü’d-dırasati ve’l-buhusi’l-Osmaniyye, 1988.
- ed-Dakuki, İbrahim. Suratü’l Arabi lede’l-Etraki. Beyrut: Merkezi Dırasati’l-vihdeti’l-Arabiyyeti, 2. Basım, 1998.
- Harb, Muhammed. el-Osmaniyyune fi’t-tarihi ve’l-hadarati. Kahire: el-Merkezü’l-Mısriyyü li’d-dırasati’l-Osmaniyye, 1994.
- el-Kasımi, Ali. “et-Tedehulü’l-lagaviyyü ve’t-tehavvulü’l-lugavi”. el-Mümeraseti’l-lugaviyyeti 1/1 (Aralık 2010) 77 – 92.
- el-Kasımi, Ali. İlmü’l-lugati ve sınaatü’l-mu’cem. Riyad: Camiatü’l Melik Suud, 2. Basım, 1991.
- Köprülü, Muhammed Fuad. Tarihu’l-edebi’t-Türki, çev. Abdullah Ahmed İbrahim el-Garb. Kahire: el-Merkezü’l-gavmi li’t-terceme, 1. Basım, 2010.
- Mütevelli, Ahmed Fuad. “Te’siru’l Lugati’l Arabiyyeti fi’l Luagti’t Türkiyye”. el-Faysal 12/140 (1988), 6 – 10.
- Osman, Abdun Muhammed. “Faaliyyetü’l Mu’cemu’l-lugaviyyi’l-Arabiyyi fi ta’limi’l-lugati’l-Arabiyye ve teaalümihe li’n-natıkine bi ğayrihe”. el-Arabiyyetü li’n-natıkine bi-ğayrihe 10/16 (Haziran 2013), 277 – 306.
- Ömer, Ahmed Muhtar. İlmü’d-Delale. Kahire: Alemü’l-kütüb, 5. Basım, 1998.
- Öztuna, Yılmaz. Osmanlı Devleti Tarihi. İstanbul: Ötüken Neşriyat, 2004.
- Ramadan, Hany İsmail. “Suubatü’l-esvati’l-Arabiyyeti li’t-tullabi’l-Etraki: Dırasatün Tekabuliyye”. Standards of Arabic Language Elements for Non-Native Speakers. ed. Hany İsmail Ramadan. 115 – 137. İstanbul: Akdem, 1. Basım, 2019.
- Türkmeni, Usame Ahmed. Tarihu’l Etraki ve’t-Türkmeni me kable’l-İslami ve ma ba’deh. Dımeşk: Daru’l İrşad, 2007.
- Vafi, Ali Abdulvahid. İlmu’l-luğa. Kahire: Nahdat Mısr, 7. Basım, 2004.
- Yakup, Emil. el-Meacimu’l-lugaviyyetü’l-Arabiyyetü bedeyetühe ve tetavvuruha. Beyrut: Daru’l-ilmi li’l-meleyin, 2. Basım, 1985.
Abstract
Arap dili ile Türk dili arasındaki bağ, Türklerin İslamiyet’i seçtiği ve Araplar ile iki dile de etki etmede rolü olan direkt temasın başladığı asırlara dayanan tarihi bir bağdır. Her biri bir diğerinden yararlandı. Ancak Türkler, dini sembollerinin dili olması ve bu dili kutsal görmelerinden dolayı Türkçeye birçok Arapça kelimeler dahil etmiştir. Arapça ile Türkçe arasındaki ortak kelimeler 6 bini geçkin kelimeye ulaştı ki bu da Türkçe sözlüğündeki toplam kelimelerin yaklaşık yüzde 10’udur. Bundan dolayı bu çalışma, Türkçe sözlüklerden Arapça kelimeleri araştırmayı, ne ve nasıl soruları ile konuyu işlemeyi hedeflemektedir. Bu da bu kelimelerin, Türkçe sözlüğüne girdikten sonraki anlam gelişimi ve ses değişimlerini ortaya çıkararak yapılacaktır. Bu çalışmada tanımlayıcı metot kullanılarak bazı araştırmalarda tarihsel metottan da yararlanılmıştır. Türkçe sözlüğünde Arapça kelimeler çalışması, Türk öğrencilerinden Arapça üzerine çalışmalar yapanlar için sözlük yeterliliklerini gerçekleştirme konusunda son derece önemlidir. Bu da kelime hazinelerinin geliştirilmesi ve dilsel kaynakların zenginleştirilmesi ile gerçekleşir. Kelimeler, Arapçanın öğrenilmesinde temel bir öğedir. Bu çalışmada özellikle Arapçanın Türk zihninde derin yeri olduğu sonucuna varılmış ve buna yönelik gerçekleştirdikleri tarihsel rolüne vurgu yapılmıştır.
Keywords
References
- Cibara, Muhammed Musa. Usulü’l-lugati’l-Arabiyye. Kahire: Müessesetü’l-felahi, 1. Basım, 2007.
- ed-Dakuki, İbrahim. “et-Te’sirü’l-mütebedelü beyne’l-lugateyni’l-Arabiyyeti ve’t-Türkiyyeti fi’l-ahdi’l-Osmani”. el-hayatu’l-ictimaiyyetü fi’l-vilayati’l-Arabiyyeti esnee’l-ahdi’l-Osmani. ed. Abdulcelil et-Temimi. 339 – 364. Tunus: Merkezü’d-dırasati ve’l-buhusi’l-Osmaniyye, 1988.
- ed-Dakuki, İbrahim. Suratü’l Arabi lede’l-Etraki. Beyrut: Merkezi Dırasati’l-vihdeti’l-Arabiyyeti, 2. Basım, 1998.
- Harb, Muhammed. el-Osmaniyyune fi’t-tarihi ve’l-hadarati. Kahire: el-Merkezü’l-Mısriyyü li’d-dırasati’l-Osmaniyye, 1994.
- el-Kasımi, Ali. “et-Tedehulü’l-lagaviyyü ve’t-tehavvulü’l-lugavi”. el-Mümeraseti’l-lugaviyyeti 1/1 (Aralık 2010) 77 – 92.
- el-Kasımi, Ali. İlmü’l-lugati ve sınaatü’l-mu’cem. Riyad: Camiatü’l Melik Suud, 2. Basım, 1991.
- Köprülü, Muhammed Fuad. Tarihu’l-edebi’t-Türki, çev. Abdullah Ahmed İbrahim el-Garb. Kahire: el-Merkezü’l-gavmi li’t-terceme, 1. Basım, 2010.
- Mütevelli, Ahmed Fuad. “Te’siru’l Lugati’l Arabiyyeti fi’l Luagti’t Türkiyye”. el-Faysal 12/140 (1988), 6 – 10.
- Osman, Abdun Muhammed. “Faaliyyetü’l Mu’cemu’l-lugaviyyi’l-Arabiyyi fi ta’limi’l-lugati’l-Arabiyye ve teaalümihe li’n-natıkine bi ğayrihe”. el-Arabiyyetü li’n-natıkine bi-ğayrihe 10/16 (Haziran 2013), 277 – 306.
- Ömer, Ahmed Muhtar. İlmü’d-Delale. Kahire: Alemü’l-kütüb, 5. Basım, 1998.
- Öztuna, Yılmaz. Osmanlı Devleti Tarihi. İstanbul: Ötüken Neşriyat, 2004.
- Ramadan, Hany İsmail. “Suubatü’l-esvati’l-Arabiyyeti li’t-tullabi’l-Etraki: Dırasatün Tekabuliyye”. Standards of Arabic Language Elements for Non-Native Speakers. ed. Hany İsmail Ramadan. 115 – 137. İstanbul: Akdem, 1. Basım, 2019.
- Türkmeni, Usame Ahmed. Tarihu’l Etraki ve’t-Türkmeni me kable’l-İslami ve ma ba’deh. Dımeşk: Daru’l İrşad, 2007.
- Vafi, Ali Abdulvahid. İlmu’l-luğa. Kahire: Nahdat Mısr, 7. Basım, 2004.
- Yakup, Emil. el-Meacimu’l-lugaviyyetü’l-Arabiyyetü bedeyetühe ve tetavvuruha. Beyrut: Daru’l-ilmi li’l-meleyin, 2. Basım, 1985.
Details
| Primary Language | Arabic |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | September 30, 2020 |
| Acceptance Date | September 15, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 20 Issue: 2 |
