Research Article
BibTex RIS Cite

Toksik Liderlik Ölçeğinin Eğitim Örgütleri İçin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması / Adaptation of the Toxic Leadership Scale into Turkish for Educational Organizations: A Validity and Reliability Study

Year 2023, Volume: 14 Issue: 5, 628 - 645, 22.10.2023
https://doi.org/10.19160/e-ijer.1369652

Abstract

Bu araştırmanın temel amacı, Schmidt (2008) tarafından geliştirilen ve orijinal adı “Toxic Leadership Scale” olan likert tipi ölçeği eğitim örgütleri için Türkçeye uyarlamak, geçerlik ve güvenirlik analizini yapmaktır. Schmidt (2008) tarafından geliştirilen ve orijinal adı “Toxic Leadership Scale” olan Toksik Liderlik Ölçeği (TLÖ), likert tipi bir ölçek olup, 30 maddeden oluşmaktadır. Ölçek, “istismar edici”, “otoriter”, “narsisizm”, “kendini yüceltme” ve “öngörülemezlik” alt boyutlarından oluşmaktadır. Dil çevirisi, Toksik Liderlik Ölçeği’nin İngilizce orijinal metni, ilk önce Eğitim Yönetimi ve Denetimi alanında doktora öğrenim görmüş veya görmekte olan, aynı zamanda Eğitim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği bölümünde veya Yabancı Diller Meslek Yüksekokulu’nda görev yapan beş öğretim elemanı tarafından Türkçeye çevrilmiştir. Türkçe çevrisi yapılarak son hali verilen TLÖ’nün güvenirlik ve geçerlilik çalışması için öğretmenlerden veri toplanmıştır. Araştırmanın verileri iki farklı çalışma grubundan elde edilmiştir. Bunlardan ilk çalışma grubu, Malatya ilinin farklı öğretim kademelerindeki okullarda görev yapan 258 öğretmenden oluşmaktadır. Bu çalışma grubundan elde edilen veriler ile Açımlayıcı Faktör Analizi yapılmıştır. İkinci çalışma grubu ise yine Malatya ilinin farklı öğretim kademelerindeki okullarda görev yapan 236 öğretmenden oluşmaktadır. Doğrulayıcı faktör analizi ikinci çalışma grubundan toplanan veriler üzerinden yapılmıştır. Mevcut çalışmada dil eşdeğerliğine yönelik analizlerin yanı sıra, yapı geçerliğine yönelik madde analizi, faktör analizi ve güvenirlik ve iç tutarlılığın belirlenmesine yönelik güvenirlik katsayısının belirlenmesi için analizler yapılmıştır. Yapılan açımlayıcı faktör analizi sonucunda, ölçeğin orijinalinde bulunan “narsizm” ve “kendini yüceltme” adlı boyutlar birleşmiş olup ve 2., 3. ve 11. maddeler çıkarılmıştır. Sonuçta, 27 Maddeli, 4 Boyutlu bir ölçek elde edilmiştir. Ölçeğin tüm öğretim kademesindeki okul yöneticilerinin toksik liderlik davranışlarını belirlemek için kullanılabileceği öngörülmektedir.

References

  • Akyol Ekinci, Ş. & Toprakçı, E. (2023). İlçe milli eğitim müdürlüğü yöneticilerinin liderlik stilleri ile okul yöneticilerinin iş doyumu arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 65-86. DOI: 10.56677/mkuefder.1321285
  • Bastardoz, N. & Van Vugt, M. (2018). The nature of followership: Evolutionary analysis and review. The Leader-ship Quarterly, 30, 81–95.
  • Başkan, B. (2020). Toxic Leadership in education: A systematic review. International Journal of Educational Administration, Management, and Leadership, 1(2), 97-104.
  • Bayrakçı, E. (2017). A qualitative research on possibility of whistleblowing at eliminating of intoxication and toxic leadership, organizational toxicity. Route Educational and Social Science Journal, 4(6), 34–56.
  • Baykul, Y. (2015). Eğitim ve psikolojide ölçme: Klasik test teori ve uygulaması. (3. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Bruni, F. (2013, Ocak 26). Catholicism’s curse. New york times sunday review. htttp://www.nytimes.com
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Erkan Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2023). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Çelebi, N., Güner, H. & Yıldız, V. (2015). Toksik liderlik ölçeğinin geliştirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 249-268.
  • Çeliker, N. & Güzeller, C. O. (2023). Toxic leadership scale development in hospitality sector and scale, tem bias analysis. Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism.
  • Çetinkaya, H. & Ordu, A. (2018). Okul yöneticilerinin toksik (zehirli) liderlik davranışları ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 15-27.
  • Çokluk, O., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, S. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamalar. Ankara: Pegem A.
  • Flynn, G. (1999). Stop Toxic managers before they stop you! Workforce, 78(8), 4-40.
  • Gardner, H.E., & Laskin, E. (2011). Leading minds: An anatomy of leadership. New York: Basic Books.
  • George, B. (2017, Kasım 18). Failed leadership caused the financial crisis. U.S. News and World Report. http://www.usnews.com
  • Goldman, A. (2006). Personality disorders in leaders: implications of the dsm iv-tr in assessing dysfunctional organizations. Journal of Managerial Psychology 21(5), 392-414.
  • Güzelgörür, F., Demirtaş, H., & Balı, O. (2021). The relationship of school principals’ managament style and school climate. E-International Journal of Educational Research, 12(4). 129-150 DOI: https://doi.org/10.19160/e-ijer.867845
  • Han, F. & Demirbilek, N. (2022). Okul yöneticileri milli eğitim müdürlüğü kavramına ilişkin metaforik algıları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 508-520. Doi: 10.33437/ksusbd.928724
  • Karadaş, H. & Konan, N. (2021). Öğrenen liderlik ölçeğinin geliştirilmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Dergisi, 3(1), 93-106. Erişim bağlantısı: https://dergipark.org.tr/tr/pub/ksued/issue/63430/944237
  • Kaya, F. (2017). Kutadgu bilig’e göre liderde bulunması gereken temel vasıflar. Electronic Turkish Studies, 12(33). http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.
  • Kellerman, B. (2004). Bad leadership: What it is, how it happens, why it matters. Cambridge, MA: Harvard Business School Press.
  • Kırbaç, M. (2013). Eğitim örgütlerinde toksik liderlik. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
  • Kırbaç, M., Kaya, F & Özkul, R. (2023). Investigation of general self-efficacy levels of faculty of education students in distance education process, E-International Journal of Educational Research, 14 (1), 391-407. DOI: https://doi.org/10.19160/e-ijer.1203150
  • Kırbaç, M. ve Konan, N. (2023). Toksik liderlik. N. Konan (Ed.) Eğitim Yönetiminde Liderlerin Karanlık Yüzü. (151-181), Ankara: Pegem Akademi.
  • Kline, R.B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling. The Guilford Press, New York. Konan, N. (Ed.). (2015a). Eğitim yönetiminde yeni liderlik yaklaşımları (Cilt: 1). Ankara: Pegem Akademi.
  • Konan, N. (2015b). Liderliği betimleme çabalarının evrimi. M. Bilgin Aksu ve H. Şimşek (Ed.), Prof. Dr. Mustafa Aydın’a Armağan: Eğitim ve Toplum Yazıları (ss. 269-298), Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Konan, N. (Ed.). (2023). Eğitim yönetiminde liderlerin karanlık yüzü. Ankara: Pegem Akademi.
  • Konan, N. ve Atik, S. (2015). Kendi kendine öz liderlik ölçeğinin eğitim örgütleri için Türkçeye uyarlanması geçerlik ve güvenirlik çalışması, e-International Journal of Educational Research, 6(3), 101-115.
  • Konan, N. ve Çelik O.T. (2018). Güçlendirici liderlik ölçeğinin eğitim örgütleri için Türkçe’ye uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(4), 1043-1054. doi:10.24106/kefdergi.434140.
  • Konan, N., Demir, H. ve Karakuş, M. (2015). Yönetici hizmetkâr liderlik ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması, Electronic International Journal of Education, Arts, and Science, 1(1), 135-156.
  • Konan, N. ve Gedik, A. (2019). Özgeci liderlik ölçeğinin eğitim örgütleri için Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(3), 76-92, DOI: 10.19160/ijer.661177
  • Konan, N. ve Mermer, S. (2021). Kuantum liderlik ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. E-Uluslararası Pedandragoji Dergisi, 1(1), 74–86. https://www.e-ijpa.com/index.php/ pedandragoji/article/view/konan-mermer
  • Krasikova, D.V., Green, S.G. & LeBreton, J.M. (2013). Destructive leadership: A theoretical review, integration, and future research agenda. Journal of Management, 39, 1308–1338.
  • Kusy, M. & Holloway, E. (2009). Toxic workplace: Managing toxic personalities and their systems of power. San Francisco: Jossey Bass.
  • Lipman-Blumen, J. (2005a). The allure of toxic leaders: why followers rarely escape their clutches, Ivey Business Journal, 12(2), 10–19.
  • Lipman-Blumen, J. (2005b). The allure of toxic leaders: Why we follow destructive bosses and corrupt politicians – and how we can survive them. New York: Oxford University Press.
  • Macklem, K. (2005). The toxic workplace. http://www. macleans. ca/article.jsp?content=20050131_99562_ 99562 adresinden 8 Eylül 2012 tarihinde alınmıştır.
  • O’Neill, J. (2017). The toxic university: zombie leadership, academic rock stars, and neoliberal ideology. Journal of Education Policy, 33(3), 440–44. DOI: 10.1080/02680939.2017.1418729.
  • Padilla, A., Hogan, R. & Kaiser, R. (2007). The toxic triangle: Destructive leaders, susceptible followers, and conducive environments. The Leadership Quarterly, 18, 176-194.
  • Pelletier, K. L. (2010). Leader toxicity: An empirical investigation of toxic behavior and rhetoric. Leadership, 6(4), 373–389.
  • Reed, G. (2004). Toxic leadership, Military Review, July-August, 67-71.
  • Reyhanoğlu, M. & Akın, Ö. (2016). Toksik liderlik örgütsel sağlığı olumsuz yönde tetikler mi? İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(3), 442-459.
  • Schmidt, A. A. (2008). Development and validation of the toxic leadership scale. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). University of Maryland, College Park.
  • Schmidt, A. A. (2014). An examination of toxic leadership, job outcomes, and the impact of military deployment. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of North West, USA.
  • Şimşek, O. F. (2007) Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve LISREL Uygulamaları. Ekinoks, Ankara.
  • Tezbaşaran, A. (2004). Likert Tipi Ölçeklere Madde Seçmede Geleneksel Madde Analizi Tekniklerinin Karşılaştırılması. Türk Psikoloji Dergisi. TPD Yayınları, 19(54), 77-87.
  • Thoroughgood, C. N., Sawyer, K. B., Padilla, A., & Lunsford, L. (2018). Destructive leadership: A critique of leader-centric perspectives and toward a more holistic definition. Journal of Business Ethics, 151(3), 627–649.
  • Toprakçı, E. (2000). Geleceğin müdürleri açısından okul müdürlerinin liderlik yeterliği, Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 24, 117-128. (Basılı dergi) Elektronik Erişim: https://www.erdaltoprakci.com.tr/wp-content/uploads/2021/01/geleceğin-müdürleri2.pdf
  • Toprakçı, E. (2001). Okul yönetimi süreci ve liderlik, Eğitim Araştırmaları Dergisi 1(3-4), 139-149. Erisim: https://www.erdaltoprakci.com.tr/wp-content/uploads/2021/01/okul-yönetimi-süreci-ve-liderlik.pdf
  • Turgut, M. F. & Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Unur, K. ve Pekerşen, Y. (2017). İş stresi ile toksik davranışlar arasındaki ilişki: Aşçılar üzerinde bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(1), 108-129.
  • Wicker, M. (1996). Toxic leaders: When organizations go bad. Westport, CT: Praeger.
  • Williams, D. F. (2005). Toxic Leadership in the U.S. Army. http://www.Strategicstudiesinstitute.army.mil/pdffiles/ksil3.pdf
  • Wilson-Starks, K. Y. (2003). Toxic leadership. http://www.transleadership.com/Toxic Leadership.pdf adresinden 12 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
  • Wineri, M. (2013, Mart 29). Ex-schools chief in Atlanta is indicted in testing scandal. New York Times. http://www.nytimes.com.
  • Yavaş, A. (2016). Sectoral differences in the perception of toxic leadership. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 229, 267–276.

Adaptation of the Toxic Leadership Scale into Turkish for Educational Organizations: A Validity and Reliability Study / Toksik Liderlik Ölçeğinin Eğitim Örgütleri İçin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Year 2023, Volume: 14 Issue: 5, 628 - 645, 22.10.2023
https://doi.org/10.19160/e-ijer.1369652

Abstract

The main purpose of this study is to adapt the Likert-type scale developed by Schmidt (2008) and originally named "Toxic Leadership Scale" into Turkish for educational organizations and to conduct validity and reliability analysis. The Toxic Leadership Scale (TLS) developed by Schmidt (2008) and originally named "Toxic Leadership Scale" is a Likert-type scale and consists of 30 items. The scale consists of "abusive", "authoritarian", "narcissism", "self-aggrandizement" and "unpredictability" sub-dimensions. The original English text of the Toxic Leadership Scale was first translated into Turkish by five instructors who have or are currently studying for a PhD in Educational Administration and Supervision and who are also working in the English Language Teaching Department of the Faculty of Education or the Vocational School of Foreign Languages Data were collected from the teachers for the reliability and validity study of the TLS, which was translated into Turkish and finalized. The data of the study were obtained from two different study groups. The first study group consisted of 258 teachers working in schools at different levels of education in Malatya province. Exploratory Factor Analysis was conducted with the data obtained from this study group. The second study group consisted of 236 teachers working in schools at different levels of education in Malatya province. Confirmatory factor analysis was conducted on the data collected from the second study group. In the current study, in addition to the analyses for language equivalence, item analysis for construct validity, factor analysis, and analyses to determine the reliability coefficient for reliability and internal consistency were conducted. As a result of the exploratory factor analysis, the dimensions named "narcissism" and "self-aggrandizement" in the original scale were merged and items 2, 3 and 11 were removed. As a result, a 27-item, 4-dimensional scale was obtained. It is predicted that the scale can be used to determine the toxic leadership behaviors of school administrators at all levels of education.

References

  • Akyol Ekinci, Ş. & Toprakçı, E. (2023). İlçe milli eğitim müdürlüğü yöneticilerinin liderlik stilleri ile okul yöneticilerinin iş doyumu arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 65-86. DOI: 10.56677/mkuefder.1321285
  • Bastardoz, N. & Van Vugt, M. (2018). The nature of followership: Evolutionary analysis and review. The Leader-ship Quarterly, 30, 81–95.
  • Başkan, B. (2020). Toxic Leadership in education: A systematic review. International Journal of Educational Administration, Management, and Leadership, 1(2), 97-104.
  • Bayrakçı, E. (2017). A qualitative research on possibility of whistleblowing at eliminating of intoxication and toxic leadership, organizational toxicity. Route Educational and Social Science Journal, 4(6), 34–56.
  • Baykul, Y. (2015). Eğitim ve psikolojide ölçme: Klasik test teori ve uygulaması. (3. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Bruni, F. (2013, Ocak 26). Catholicism’s curse. New york times sunday review. htttp://www.nytimes.com
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Erkan Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2023). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Çelebi, N., Güner, H. & Yıldız, V. (2015). Toksik liderlik ölçeğinin geliştirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 249-268.
  • Çeliker, N. & Güzeller, C. O. (2023). Toxic leadership scale development in hospitality sector and scale, tem bias analysis. Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism.
  • Çetinkaya, H. & Ordu, A. (2018). Okul yöneticilerinin toksik (zehirli) liderlik davranışları ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 15-27.
  • Çokluk, O., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, S. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamalar. Ankara: Pegem A.
  • Flynn, G. (1999). Stop Toxic managers before they stop you! Workforce, 78(8), 4-40.
  • Gardner, H.E., & Laskin, E. (2011). Leading minds: An anatomy of leadership. New York: Basic Books.
  • George, B. (2017, Kasım 18). Failed leadership caused the financial crisis. U.S. News and World Report. http://www.usnews.com
  • Goldman, A. (2006). Personality disorders in leaders: implications of the dsm iv-tr in assessing dysfunctional organizations. Journal of Managerial Psychology 21(5), 392-414.
  • Güzelgörür, F., Demirtaş, H., & Balı, O. (2021). The relationship of school principals’ managament style and school climate. E-International Journal of Educational Research, 12(4). 129-150 DOI: https://doi.org/10.19160/e-ijer.867845
  • Han, F. & Demirbilek, N. (2022). Okul yöneticileri milli eğitim müdürlüğü kavramına ilişkin metaforik algıları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 508-520. Doi: 10.33437/ksusbd.928724
  • Karadaş, H. & Konan, N. (2021). Öğrenen liderlik ölçeğinin geliştirilmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Dergisi, 3(1), 93-106. Erişim bağlantısı: https://dergipark.org.tr/tr/pub/ksued/issue/63430/944237
  • Kaya, F. (2017). Kutadgu bilig’e göre liderde bulunması gereken temel vasıflar. Electronic Turkish Studies, 12(33). http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.
  • Kellerman, B. (2004). Bad leadership: What it is, how it happens, why it matters. Cambridge, MA: Harvard Business School Press.
  • Kırbaç, M. (2013). Eğitim örgütlerinde toksik liderlik. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
  • Kırbaç, M., Kaya, F & Özkul, R. (2023). Investigation of general self-efficacy levels of faculty of education students in distance education process, E-International Journal of Educational Research, 14 (1), 391-407. DOI: https://doi.org/10.19160/e-ijer.1203150
  • Kırbaç, M. ve Konan, N. (2023). Toksik liderlik. N. Konan (Ed.) Eğitim Yönetiminde Liderlerin Karanlık Yüzü. (151-181), Ankara: Pegem Akademi.
  • Kline, R.B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling. The Guilford Press, New York. Konan, N. (Ed.). (2015a). Eğitim yönetiminde yeni liderlik yaklaşımları (Cilt: 1). Ankara: Pegem Akademi.
  • Konan, N. (2015b). Liderliği betimleme çabalarının evrimi. M. Bilgin Aksu ve H. Şimşek (Ed.), Prof. Dr. Mustafa Aydın’a Armağan: Eğitim ve Toplum Yazıları (ss. 269-298), Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Konan, N. (Ed.). (2023). Eğitim yönetiminde liderlerin karanlık yüzü. Ankara: Pegem Akademi.
  • Konan, N. ve Atik, S. (2015). Kendi kendine öz liderlik ölçeğinin eğitim örgütleri için Türkçeye uyarlanması geçerlik ve güvenirlik çalışması, e-International Journal of Educational Research, 6(3), 101-115.
  • Konan, N. ve Çelik O.T. (2018). Güçlendirici liderlik ölçeğinin eğitim örgütleri için Türkçe’ye uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(4), 1043-1054. doi:10.24106/kefdergi.434140.
  • Konan, N., Demir, H. ve Karakuş, M. (2015). Yönetici hizmetkâr liderlik ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması, Electronic International Journal of Education, Arts, and Science, 1(1), 135-156.
  • Konan, N. ve Gedik, A. (2019). Özgeci liderlik ölçeğinin eğitim örgütleri için Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(3), 76-92, DOI: 10.19160/ijer.661177
  • Konan, N. ve Mermer, S. (2021). Kuantum liderlik ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. E-Uluslararası Pedandragoji Dergisi, 1(1), 74–86. https://www.e-ijpa.com/index.php/ pedandragoji/article/view/konan-mermer
  • Krasikova, D.V., Green, S.G. & LeBreton, J.M. (2013). Destructive leadership: A theoretical review, integration, and future research agenda. Journal of Management, 39, 1308–1338.
  • Kusy, M. & Holloway, E. (2009). Toxic workplace: Managing toxic personalities and their systems of power. San Francisco: Jossey Bass.
  • Lipman-Blumen, J. (2005a). The allure of toxic leaders: why followers rarely escape their clutches, Ivey Business Journal, 12(2), 10–19.
  • Lipman-Blumen, J. (2005b). The allure of toxic leaders: Why we follow destructive bosses and corrupt politicians – and how we can survive them. New York: Oxford University Press.
  • Macklem, K. (2005). The toxic workplace. http://www. macleans. ca/article.jsp?content=20050131_99562_ 99562 adresinden 8 Eylül 2012 tarihinde alınmıştır.
  • O’Neill, J. (2017). The toxic university: zombie leadership, academic rock stars, and neoliberal ideology. Journal of Education Policy, 33(3), 440–44. DOI: 10.1080/02680939.2017.1418729.
  • Padilla, A., Hogan, R. & Kaiser, R. (2007). The toxic triangle: Destructive leaders, susceptible followers, and conducive environments. The Leadership Quarterly, 18, 176-194.
  • Pelletier, K. L. (2010). Leader toxicity: An empirical investigation of toxic behavior and rhetoric. Leadership, 6(4), 373–389.
  • Reed, G. (2004). Toxic leadership, Military Review, July-August, 67-71.
  • Reyhanoğlu, M. & Akın, Ö. (2016). Toksik liderlik örgütsel sağlığı olumsuz yönde tetikler mi? İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(3), 442-459.
  • Schmidt, A. A. (2008). Development and validation of the toxic leadership scale. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). University of Maryland, College Park.
  • Schmidt, A. A. (2014). An examination of toxic leadership, job outcomes, and the impact of military deployment. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of North West, USA.
  • Şimşek, O. F. (2007) Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve LISREL Uygulamaları. Ekinoks, Ankara.
  • Tezbaşaran, A. (2004). Likert Tipi Ölçeklere Madde Seçmede Geleneksel Madde Analizi Tekniklerinin Karşılaştırılması. Türk Psikoloji Dergisi. TPD Yayınları, 19(54), 77-87.
  • Thoroughgood, C. N., Sawyer, K. B., Padilla, A., & Lunsford, L. (2018). Destructive leadership: A critique of leader-centric perspectives and toward a more holistic definition. Journal of Business Ethics, 151(3), 627–649.
  • Toprakçı, E. (2000). Geleceğin müdürleri açısından okul müdürlerinin liderlik yeterliği, Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 24, 117-128. (Basılı dergi) Elektronik Erişim: https://www.erdaltoprakci.com.tr/wp-content/uploads/2021/01/geleceğin-müdürleri2.pdf
  • Toprakçı, E. (2001). Okul yönetimi süreci ve liderlik, Eğitim Araştırmaları Dergisi 1(3-4), 139-149. Erisim: https://www.erdaltoprakci.com.tr/wp-content/uploads/2021/01/okul-yönetimi-süreci-ve-liderlik.pdf
  • Turgut, M. F. & Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Unur, K. ve Pekerşen, Y. (2017). İş stresi ile toksik davranışlar arasındaki ilişki: Aşçılar üzerinde bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(1), 108-129.
  • Wicker, M. (1996). Toxic leaders: When organizations go bad. Westport, CT: Praeger.
  • Williams, D. F. (2005). Toxic Leadership in the U.S. Army. http://www.Strategicstudiesinstitute.army.mil/pdffiles/ksil3.pdf
  • Wilson-Starks, K. Y. (2003). Toxic leadership. http://www.transleadership.com/Toxic Leadership.pdf adresinden 12 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
  • Wineri, M. (2013, Mart 29). Ex-schools chief in Atlanta is indicted in testing scandal. New York Times. http://www.nytimes.com.
  • Yavaş, A. (2016). Sectoral differences in the perception of toxic leadership. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 229, 267–276.
There are 55 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Other Fields of Education (Other)
Journal Section Issue Articles
Authors

Necdet Konan 0000-0001-6444-9745

Metin Kırbaç 0000-0002-0873-6544

Publication Date October 22, 2023
Published in Issue Year 2023Volume: 14 Issue: 5

Cite

APA Konan, N., & Kırbaç, M. (2023). Toksik Liderlik Ölçeğinin Eğitim Örgütleri İçin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması / Adaptation of the Toxic Leadership Scale into Turkish for Educational Organizations: A Validity and Reliability Study. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(5), 628-645. https://doi.org/10.19160/e-ijer.1369652

Creative Commons Lisansı
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)


[email protected]                http://www.e-ijer.com    Address: Ege University Faculty of Education İzmir/Türkiye