Journal of Young Intellectuals

Abstract

İslam, inanç, ibadet ve ahlak esasları Allah tarafından konulmuş, koyduğu kurallarla bireysel ve toplumsal hayatı düzenleyen bir dinidir. Demokrasi, halkın hükümete kendilerini yönetme yetkisi vermesi, kararların çoğunluk tercihine göre alınması esasına dayanan siyasal bir sistemdir. Laiklik ise devletin, aldığı kararlarda dini referans almaması, inanç grupları arasında tarafsız kalması, inanma ve inandığı gibi yaşama hürriyetini güvence altına alması anlayışını getiren bir devlet yaklaşımıdır. İlahi menşeli dinin sosyal hayatı düzenleyen kurallar vazetmiş olması, beşer menşeli sistemlerin de toplumsal hayata etki etmesinin bir sonucu olarak ontolojik olarak farklı olan disiplinler arasında bazen kesişmeler ve uygulama biçimine göre de toplumsal gerilimler yaşanmaktadır. Söz konusu gerilimlerin ortadan kaldırılması için İlahi din ile beşerî sistemlerin uzlaştırılması ontolojik olarak mümkün değildir, buna gerek de yoktur. Genellikle siyasetçiler, dinin birleştirici yönünden yararlanmak istemektedirler fakat radikal laikliği benimsemiş olan bazı siyasetçiler, devletin laik vasfını toplumu sekülerleştirmek amacıyla da kullanmak istedikleri, toplumda ve kamusal alanda dini faaliyet ve sembolleri kısıtlamaya çalıştıkları görülmektedir. Radikal laiklerin dine karşı sergiledikleri menfi tutum sebebiyle İslamcılar ve muhafazakârlar da laikliği dini inanç ve yaşantının önünde bir engel olarak görmekte, bu da devlet ile halk arasında gerilimlere yol açmaktadır. Biz, her değer, kavram ve sistemin kendi konseptinde değerlendirilmesi, yetkisini aşmaması ve beşer sistemlerin toplumsal mühendislik projesi maksadıyla kullanılmaması halinde herhangi bir sorun yaşanmayacağı kanaatindeyiz. Bu çalışmamızda, İslam, demokrasi ve laiklik kavramlarının anlamını, toplumsal işlevleri açısından benzerlik ve farklılıkları, mevcut durumu ve olması gerekeni ortaya koymayı amaçladık.