Şehir Hastanelerinin Sağlık Yönetimi Açısından İyi Uygulama Örneklerinin Değerlendirilmesi: Nitel Bir Analiz
Abstract
Bu çalışmada Yozgat, Isparta, Adana ve Mersin Şehir Hastanelerinin iyi uygulama örnekleri ile ilgili öne çıkan tema, kategori ve kodların tespit edilmesi amaçlanmıştır. Mevcut şehir hastaneleri bünyesindeki iyi uygulama örneklerinin gelecekte açılacak olan diğer şehir hastanelerine yol göstermesi sağlanırken, süreçlerin iyileştirilmesi, sürdürülebilirliğin ve yönetilebilirliğin sağlanması adına şehir hastaneleri yöneticilerine de fayda sağlaması hedeflenmektedir. Nitel bir araştırma yöntemlerinden yüzyüze derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak 2018 Nisan – Temmuz ayları arasında Şehir hastanelerinin üst ve orta düzey çeşitli pozisyonlarda görev yapan toplam 18 yönetici ile yaklaşık 830 dakika süren görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Veriler katılımcılarla yarı-yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Görüşme formunda yer alan sorular yedi tema altında toplanmıştır. Çalışmanın temalarını tesis yönetimi, insan kaynakları yönetimi, otelcilik hizmetleri yönetimi, tedarik zinciri yönetimi, yönetişim uygulamaları, hasta güvenliği uygulamaları ve elektronik sağlık kaydı temelli katma değerli uygulamalar oluşturmaktadır. NVIVO 12.0 nitel analiz programında her bir tema ayrı ayrı değerlendirilerek içerik analizi tekniği ile çözümlenmiş; kategori ve kodlar belirlenmiş, şehir hastanelerinde kullanılan iyi uygulamalar ortaya çıkarılmıştır. Sonuç olarak, Türkiye’de açılmış ve açılması planlanan şehir hastanelerinde yaşanması muhtemel problemlerin iyi uygulama örnekleri ile minimuma indirgenebilmesi için diğer hastanelere yönetsel fonksiyonlar ve sağlık bilişimi gibi temel konularda yol gösterici nitelikte olacak bulgulara yer verilmiştir. Nitel analiz sonucu elde edilen bulgular tartışılarak yorumlanmıştır.
Supporting Institution
İstanbul Medipol Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu
Project Number
2017-19
Thanks
Çalışmamızı bilimsel açıdan desteklenmeye değer gördükleri için İstanbul Medipol Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu'na teşekkür ederiz.
References
- 1. Atasever, M. (2018). “Şehir Hastaneleri Araştırması”. Sağlık-Sen Stratejik Araştırmalar Merkezi Enstitüsü.
- 2. Boz, S.S. (2013). “Kamu Özel İşbirliği (PPP) Modeli”. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4 (2), 279-332.
- 3. Teker, D.L. (2008). “Sağlık Sektöründe Proje Finansman Modelleri: Türkiye İçin Bir Model Önerisi ve Bir Hastane Projesinin Fizibilite Analizi”. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (37), 1-18.
- 4. Yaşar, M.F. (2015). “Şehir Hastaneleri ve Kamu Özel İşbirliği (PPP) Modeli”. Erişim adresi: http://www.hukukihaber.net/sehir-hastanelerive-kamu-ozel-isbilirgi-ppp-modeli-makale,3984.html (Erişim tarihi: 05.05. 2019).
- 5. OECD. (2010). “Dedicated Public-Private Partnership Units: A Survey of Institutional and Governance Structure”. Paris: OECD Publishing.
- 6. Teker, S, Teker, D. ve Çimen, M. (2013). “Ulaştırma Projeleri Finansmanı İçin Bir Model Önerisi: Kamu-Özel Sektör Ortaklığı ile Yap-İşlet-Devret”. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 116-129.
- 7. OECD. (2012). “Dedicated Public-Private Partnership Units: A Survey of Institutional and Governance Structure”. Paris: OECD Publishing.
- 8. Bayar, M. (2017). “Küresel Ekonomik Gelişmelerin Sağlık Sektörüne Etkileri: Sağlık Kamu Özel İşbirliği (KÖİ) Programı”. OHSAD Konferansı. Antalya.
- 9. PPIAF. (2009). “Toolkit For Public-Private Partnerships in Roads & Highways”. PublicPrivate Infrastructure Advisory Facility.
- 10. Koray, K. (2011). “Sağlık Hizmetlerinin Örgütlenmesinde Kamu-Özel Ortaklığı”. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 66 (3), 217-262.
- 11. Acartürk, E. ve Keskin, S. (2012). “Türkiye'de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (3), 25-51.
- 12. Tekin, A.G. (2007). “Kamu-Özel Sektör İşbirlikleri-Kamu-Özel Ortaklıkları”. İdarecinin Sesi Dergisi, 21 (122), 10-14.
- 13. Güler, E. (2016). Sağlık Hizmetlerin Kamu-Özel Ortaklığı Modelleri (Bursa İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- 14. ADB. (2013). “Guidebook on Public-Private Partnership in Hospital Management”. Philippines: Asian Development Bank.
- 15. Sağlık Hizmetleri Temel Kanununa Bir Ek Madde Eklenmesi Hakkında Kanun. (2005). 03/07/2005, 5396 sayılı Resmi Gazete.
- 16. SYGM. (2018). “Tarihçemiz” Erişim adresi: http://www.saglikyatirimlari.gov.tr/TR,31061/tarihçemiz.html (Erişim Tarihi: 07.06.2019).
- 17. Atasever, M. (2014). “Türkiye Sağlık Hizmetlerinin Finansmanı ve Sağlık Harcamalarının Analizi 2002-2013 Dönemi”. Ankara: Bakanlık Yayın No:983, ISBN: 978-975-590-521-1.
- 18. Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2011). “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- 19. Creswell, J.W. (2015). “Nitel Araştırma Yöntemleri, Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni, (Çev. M. Bütün ve S. B. Demir), 2. Baskı”. Ankara: Siyasal Kitabevi.
- 20. Ersoy, A.F. (2017). “Fenomenoloji”, içinde A. SABAN ve A. ERSOY (Ed.). Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri 2. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
- 21. Patton, M.Q. (2014). “Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. (Çev. M. Bütün ve S. B. Demir), 1. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
- 22. Böke, K. (2011). “Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri”. 3. Baskı, İstanbul: Alfa Yayınevi.
- 23. Merriam, S.B. (2015). “Nitel Araştırma, (Çev. S. Turan)”. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- 24. Yılmaz, N. (2016). Tıpta Uzmanlaşma Üzerine Nitel Bir Araştırma, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık Yönetimi Anabilim Dalı, Isparta.
- 25. Geçer, A.K. (2010). “Teknik Öğretmen Adaylarının Öğretim Teknolojisi ve Materyal Geliştirme Dersine Yönelik Deneyimleri”. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (2), 1-25.
- 26. DiCicco-Bloom, B. and Crabtree, B.F. (2006). “The Qualitative Research Interview”. Medical Education, 40 (4), 314-321.
- 27. Punch, K.F. (2014). “Sosyal Araştırmalara Giriş, Nicel ve Nitel Yaklaşımlar, (Çev. D. Bayrak, H. B. Arslan ve Z. Akyüz)”. 3. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- 28. Maraşlı, F. ve Çıbuk, M. (2015). “RFID Teknolojisi ve Kullanım Alanları”. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 4 (2), 249-275.
- 29. Özdemir, A. ve Doğan, N. (2010). “Tedarik Zinciri Entegrasyonu ve Bilgi Teknolojileri”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (28), 19-41.
- 30. Aktaş, F, Çeken, C. ve Erdemli, Y. (2016). “Nesnelerin İnterneti Teknolojisinin Biyomedikal Alanındaki Uygulamaları”. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4 (1).
- 31. Pala, Z. (2009). “RFID Teknolojisinin Acil Müdahalede Kullanımı”. In Academic Computing Conference, Urfa.
- 32. Uslu, Y, Hancıoğlu, Y, Yılmaz, E. ve Gedikli, E. (2022). “Sağlık Yöneticilerinin Bakış Açısıyla Sağlık Kuruluşlarında Risk Yönetimi Olgusunun Analitik Hiyerarşi Süreci (AHS) Yöntemi ile Değerlendirilmesi”. 3. Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 57 (3), 1494-1513.
- 33. Demirci, Ş. (2018). “Sağlığın Dijitalleşmesi-Digitalization of Health”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (26), 710-721.
- 34. Avaner, T. ve Fedai, R. (2017). “Sağlık Hizmetlerinde Dijitalleşme: Sağlık Yönetiminde Bilgi Sistemlerinin Kullanılması”. Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics & Administrative Sciences, 22.
- 35. Yildiz, H. (2016). “Sürdürülebilirlik Bağlamında Sağlık Sektöründe İnovatif Uygulamalar: Yeşil Hastaneler”. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (13), 323-340.
- 36. Kılıç, C.H. ve Güdük, Ö. (2018). “Yeşil Hastane Kavramı ve Türkiye’deki Son Kullanıcıların Beklentileri Üzerine Bir Hastane Örneği”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7 (1), 164-174.
- 37. Gürgün, A.P. (2017). “Türkiye’deki LEED NC 2009 Sertifikalı Binaların Enerji ve Atmosfer Kredilerinin Değerlendirilmesi”. Politeknik Dergisi, 20 (2), 383-392.
- 38. Uslu, Y.D, Altun, U. ve Yılmaz, E. (2022). “Sağlık İşletmeleri Açısından Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi İşlevlerinin Bulanık AHS Yöntemi ile Değerlendirilmesi”. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 29 (3), 603-621.
- 39. Uslu, Y.D, Alarçin, E.Y, Yılmaz, E. ve Gedikli, E. (2022). “Türk Sağlık Sisteminin Markalaşmasına Stratejik Bir Bakış”. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 207-225.
- 40. Uslu, Y.D, Kedikli, E, Yılmaz, E, Çiçek, A, Karataş, M. ve Aydın, S. (2021). “Developing Strategies for Increasing Market Share of Turkey on Health Tourism by Using Fuzzy AHP Method”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10 (2), 159-171.
Evaluation of Best Practices in Terms of Health Management of City Hospitals: A Qualitative Analysis
Abstract
In this study, it is aimed to determine the prominent themes related to the best practices of Yozgat, Isparta, Adana and Mersin City Hospitals. While best practices within existing city hospitals will guide other city hospitals to be opened in the future, it is aimed to benefit city hospital managers in order to improve processes, ensure sustainability and manageability. Using the in-depth interview technique as a qualitative research, face-to-face interviews lasting approximately 830 minutes were conducted with a total of 18 personnel in various positions from the top management to the lower levels of the city hospitals between April and July 2018. Data were collected with the participants through a semi-structured questionnaire. Interview questions are grouped under seven main functions. The functions of the study consist of facility management, human resources management, hotel services management, supply chain management, governance practices, patient safety practices and electronic health record-based value-added applications. In the NVIVO 12.0 qualitative analysis program, each function was evaluated separately and analyzed with the content analysis technique; themes and codes were determined, and good practices used in city hospitals were revealed. As a result, findings that will guide other hospitals on basic issues such as administrative functions and health informatics are included in order to minimize the possible problems that may be experienced in the city hospitals opened and planned to be opened in our country with best practices. The findings obtained as a result of the qualitative analysis were discussed and interpreted.
Keywords
City Hospital Content Analysis Health Management Public-Private Partnership Qualitative Research.
Project Number
2017-19
References
- 1. Atasever, M. (2018). “Şehir Hastaneleri Araştırması”. Sağlık-Sen Stratejik Araştırmalar Merkezi Enstitüsü.
- 2. Boz, S.S. (2013). “Kamu Özel İşbirliği (PPP) Modeli”. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4 (2), 279-332.
- 3. Teker, D.L. (2008). “Sağlık Sektöründe Proje Finansman Modelleri: Türkiye İçin Bir Model Önerisi ve Bir Hastane Projesinin Fizibilite Analizi”. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (37), 1-18.
- 4. Yaşar, M.F. (2015). “Şehir Hastaneleri ve Kamu Özel İşbirliği (PPP) Modeli”. Erişim adresi: http://www.hukukihaber.net/sehir-hastanelerive-kamu-ozel-isbilirgi-ppp-modeli-makale,3984.html (Erişim tarihi: 05.05. 2019).
- 5. OECD. (2010). “Dedicated Public-Private Partnership Units: A Survey of Institutional and Governance Structure”. Paris: OECD Publishing.
- 6. Teker, S, Teker, D. ve Çimen, M. (2013). “Ulaştırma Projeleri Finansmanı İçin Bir Model Önerisi: Kamu-Özel Sektör Ortaklığı ile Yap-İşlet-Devret”. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 116-129.
- 7. OECD. (2012). “Dedicated Public-Private Partnership Units: A Survey of Institutional and Governance Structure”. Paris: OECD Publishing.
- 8. Bayar, M. (2017). “Küresel Ekonomik Gelişmelerin Sağlık Sektörüne Etkileri: Sağlık Kamu Özel İşbirliği (KÖİ) Programı”. OHSAD Konferansı. Antalya.
- 9. PPIAF. (2009). “Toolkit For Public-Private Partnerships in Roads & Highways”. PublicPrivate Infrastructure Advisory Facility.
- 10. Koray, K. (2011). “Sağlık Hizmetlerinin Örgütlenmesinde Kamu-Özel Ortaklığı”. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 66 (3), 217-262.
- 11. Acartürk, E. ve Keskin, S. (2012). “Türkiye'de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (3), 25-51.
- 12. Tekin, A.G. (2007). “Kamu-Özel Sektör İşbirlikleri-Kamu-Özel Ortaklıkları”. İdarecinin Sesi Dergisi, 21 (122), 10-14.
- 13. Güler, E. (2016). Sağlık Hizmetlerin Kamu-Özel Ortaklığı Modelleri (Bursa İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- 14. ADB. (2013). “Guidebook on Public-Private Partnership in Hospital Management”. Philippines: Asian Development Bank.
- 15. Sağlık Hizmetleri Temel Kanununa Bir Ek Madde Eklenmesi Hakkında Kanun. (2005). 03/07/2005, 5396 sayılı Resmi Gazete.
- 16. SYGM. (2018). “Tarihçemiz” Erişim adresi: http://www.saglikyatirimlari.gov.tr/TR,31061/tarihçemiz.html (Erişim Tarihi: 07.06.2019).
- 17. Atasever, M. (2014). “Türkiye Sağlık Hizmetlerinin Finansmanı ve Sağlık Harcamalarının Analizi 2002-2013 Dönemi”. Ankara: Bakanlık Yayın No:983, ISBN: 978-975-590-521-1.
- 18. Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2011). “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- 19. Creswell, J.W. (2015). “Nitel Araştırma Yöntemleri, Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni, (Çev. M. Bütün ve S. B. Demir), 2. Baskı”. Ankara: Siyasal Kitabevi.
- 20. Ersoy, A.F. (2017). “Fenomenoloji”, içinde A. SABAN ve A. ERSOY (Ed.). Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri 2. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
- 21. Patton, M.Q. (2014). “Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. (Çev. M. Bütün ve S. B. Demir), 1. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
- 22. Böke, K. (2011). “Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri”. 3. Baskı, İstanbul: Alfa Yayınevi.
- 23. Merriam, S.B. (2015). “Nitel Araştırma, (Çev. S. Turan)”. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- 24. Yılmaz, N. (2016). Tıpta Uzmanlaşma Üzerine Nitel Bir Araştırma, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık Yönetimi Anabilim Dalı, Isparta.
- 25. Geçer, A.K. (2010). “Teknik Öğretmen Adaylarının Öğretim Teknolojisi ve Materyal Geliştirme Dersine Yönelik Deneyimleri”. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (2), 1-25.
- 26. DiCicco-Bloom, B. and Crabtree, B.F. (2006). “The Qualitative Research Interview”. Medical Education, 40 (4), 314-321.
- 27. Punch, K.F. (2014). “Sosyal Araştırmalara Giriş, Nicel ve Nitel Yaklaşımlar, (Çev. D. Bayrak, H. B. Arslan ve Z. Akyüz)”. 3. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- 28. Maraşlı, F. ve Çıbuk, M. (2015). “RFID Teknolojisi ve Kullanım Alanları”. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 4 (2), 249-275.
- 29. Özdemir, A. ve Doğan, N. (2010). “Tedarik Zinciri Entegrasyonu ve Bilgi Teknolojileri”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (28), 19-41.
- 30. Aktaş, F, Çeken, C. ve Erdemli, Y. (2016). “Nesnelerin İnterneti Teknolojisinin Biyomedikal Alanındaki Uygulamaları”. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4 (1).
- 31. Pala, Z. (2009). “RFID Teknolojisinin Acil Müdahalede Kullanımı”. In Academic Computing Conference, Urfa.
- 32. Uslu, Y, Hancıoğlu, Y, Yılmaz, E. ve Gedikli, E. (2022). “Sağlık Yöneticilerinin Bakış Açısıyla Sağlık Kuruluşlarında Risk Yönetimi Olgusunun Analitik Hiyerarşi Süreci (AHS) Yöntemi ile Değerlendirilmesi”. 3. Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 57 (3), 1494-1513.
- 33. Demirci, Ş. (2018). “Sağlığın Dijitalleşmesi-Digitalization of Health”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (26), 710-721.
- 34. Avaner, T. ve Fedai, R. (2017). “Sağlık Hizmetlerinde Dijitalleşme: Sağlık Yönetiminde Bilgi Sistemlerinin Kullanılması”. Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics & Administrative Sciences, 22.
- 35. Yildiz, H. (2016). “Sürdürülebilirlik Bağlamında Sağlık Sektöründe İnovatif Uygulamalar: Yeşil Hastaneler”. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (13), 323-340.
- 36. Kılıç, C.H. ve Güdük, Ö. (2018). “Yeşil Hastane Kavramı ve Türkiye’deki Son Kullanıcıların Beklentileri Üzerine Bir Hastane Örneği”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7 (1), 164-174.
- 37. Gürgün, A.P. (2017). “Türkiye’deki LEED NC 2009 Sertifikalı Binaların Enerji ve Atmosfer Kredilerinin Değerlendirilmesi”. Politeknik Dergisi, 20 (2), 383-392.
- 38. Uslu, Y.D, Altun, U. ve Yılmaz, E. (2022). “Sağlık İşletmeleri Açısından Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi İşlevlerinin Bulanık AHS Yöntemi ile Değerlendirilmesi”. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 29 (3), 603-621.
- 39. Uslu, Y.D, Alarçin, E.Y, Yılmaz, E. ve Gedikli, E. (2022). “Türk Sağlık Sisteminin Markalaşmasına Stratejik Bir Bakış”. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 207-225.
- 40. Uslu, Y.D, Kedikli, E, Yılmaz, E, Çiçek, A, Karataş, M. ve Aydın, S. (2021). “Developing Strategies for Increasing Market Share of Turkey on Health Tourism by Using Fuzzy AHP Method”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10 (2), 159-171.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Health Care Administration |
| Journal Section | Original Article |
| Authors | |
| Project Number | 2017-19 |
| Publication Date | December 22, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 11 Issue: 4 |
