Abstract
Tehdit kaynaklarının ve türlerinin çeşitlenmesi, ulusal güvenlik değerlendirmelerinin yeniden ele alınması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Devletlerin politika yapımı ve güvenlik sağlama süreçlerinde temel başvuru gücü olan istihbarat faaliyetleri de bu bağlamda bir dönüşüm süreci tecrübe etmektedir. Bu dönüşümde özellikle toplama ve analiz yöntemlerinin, aşamalarının, kaynaklarının ve hedeflerinin de çeşitlendiği gözlemlenmektedir. “Toplum yararı için toplumla çalışma” anlayışına paralel şekilde, hâlihazırda pek çok alanda kullanılan kitle kaynak uygulamalarından istihbarat süreçlerinde de farklı yönlerden yararlanılma potansiyeli bulunmaktadır. Ortak çalışma ve paylaşım çerçevesinde kitlelerin bilgisine, yeteneğine, tecrübesine ve kaynaklarına başvurmak olumlu çıktılar sağlayabilmektedir. İşletme yönetiminden seçim süreçlerine, teknoloji geliştirmeden akademik araştırmalara kadar geniş bir yelpazede kitlelerin “bilgiliğinden” fayda elde etmek mümkün hale gelmiştir. Fakat istihbarat gibi son derece hassas bir faaliyet türünde dışarıdan kişileri ve kaynakları sürece dâhil etmek avantajlarının yanı sırada beraberinde çeşitli riskler getirmektedir. Bu çalışmada kitle kaynak uygulamalarının, toplama ve analiz gibi istihbarat süreçlerinde kullanılması çeşitli yönleriyle analiz edilmektedir. Çalışmanın, ulusal güvenliğin sağlanmasında insan gruplarının bir dış kaynak olarak doğasında gizlilik olan istihbarat dünyasında yer almalarının değerlendirilmesi boyutuyla alana katkı yapacağı düşünülmektedir.
References
- Atar, M. C. (2021). Kitle kaynak yönetiminin istihbarat üretimindeki yeri: Ushadidi platformu örneği. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 17(38), 335368.
- Brabham, D. C. (2013). Crowdsourcing. The MIT Press.
- Buzan, B. ve Hansen, L. (2009). The evolution of international security studies. Cambridge University Press.
- Clark, J. R. (2007). Intelligence and national security: A reference handbook. Praeger.
- Collins, A. (2015). Contemporary security studies. Oxford University Press.
- Çıtak, E. (2017). Güvenlik ve istihbarat: yeni güvenlik politikaları ve Türkiye’de istihbaratın dönüşümü. Yeniyüzyıl Yayınları.
- Çıtak, E. (2022). Kitle kaynak uygulamalarının suçun önlenmesinde ve suçla mücadelede kullanımının avantaj ve risk değerlendirmesi, Hitit Ekonomi ve Politika Dergisi, 2(1), 100-107.
- Estellés-Arolas, E. ve González-Ladrón-de-Guevara, F. (2012). Towards an integrated crowdsourcing definition. Journal of Information Science, 38(2), 1-14.
- Gupta, R. ve Brooks, H. (2013). Using social media for global security. John Wiley and Sons.
- Herhkovitz, S. (2020). Crowdsourced intelligence (crosint): using crowds for national security. The International Journal of Intelligence, Security, and Public Affairs, 22(1), 42-55.
- Herman, M. (2001). Intelligence services in the information age: theory and practice. Frank Cass.
- Howe, J. (2006). The rise of crowdsourcing. Wired, 14(6), 1-5.
- Hui, J. Y. (2013). Crowdsourcing for national security, Nanyang Technological University Policy Report.
- Johnson, L. K. (Ed.) (2010). Handbook of intelligence studies. Routledge.
- Kahn, D. (2001). An historical theory of intelligence. Intelligence and National Security, 16(3), 79-92.
- Keithly, D. M. (2010). Intelligence fundemantals. K. G. Logan (Ed.), Homeland security and intelligence (43-58). Praeger,
- Kent, S. (1949). Strategic intelligence for American world policy. Princton University Press.
- Lebraty, J. F. ve Lobre-Lebraty, K. (2013). Crowdsourching: One step beyond. Wiley-ISTE.
- Lowenthal, M. M. (2009). Intelligence: From secrets to policy. CQ Press.
- Shiffman, G. M. ve Gupta, R. (2013). Crowdsourcing cyber security: a property rights view of exclusion and theft on the information commons, International Journal of the Commons, 7(1), 92-112.
- Shulsky, A. ve Schmitt, G. J. (2002). Silent warfare: understanding the world of intelligence. Potomac Books.
- Smith, M. (2010). International security: politics, policy, prospects. Palgrave Macmillian.
- Stottlemyre, S. A. (2015). HUMINT, OSINT, or something new? Defining crowdsourced intelligence. International Journal of Intelligence and CounterIntelligence, 28(3), 578–590.
- Surowecki, J. (2005). The wisdom of crowds. Anchor Books.
- Svendsen, A. (2008). The globalization of intelligence since 9/11: frameworks and operational parameter”, Cambridge Review of International Relations, 21(1), 129-144.
- Treverton, G. F. (2004). Reshaping national security intelligence for an age of information. Cambridge University Press.
- Yılmaz, S. (2019). Temel istihbarat: toplama, analiz ve operasyonlar. Kripto.
Abstract
The diversification of threat sources and types has revealed the necessity of reconsidering national security assessments. Intelligence activities, which are the main reference power in the policy-making and security-providing processes of states, are also experiencing a transformation process in this context. In this transformation, it is observed that especially methods, stages, sources and targets of collection and analysis have diversified. In line with the understanding of "working with society for the benefit of society", crowdsourcing applications, which are currently used in many fields, have the potential to be used intensively in intelligence processes. Applying to the knowledge, skills, experience and resources of the crowd within the framework of joint work and sharing can provide many benefits. It has become possible to benefit from the "wisdom" of the crowds in a wide range from business management to election processes, from technology development to academic research. However, in a highly sens itive type of activity such as intelligence, involving outside people and resources in the process will bring with it various risks as well as its advantages. In this study, the use of crowdsourcing applications in intelligence processes such as collection and analysis are analyzed in various aspects. It is thought that the study will contribute to the field in terms of evaluating the participation of human groups in the intelligence world, which is confidential in nature, as an external resource in ensurin g national security.
References
- Atar, M. C. (2021). Kitle kaynak yönetiminin istihbarat üretimindeki yeri: Ushadidi platformu örneği. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 17(38), 335368.
- Brabham, D. C. (2013). Crowdsourcing. The MIT Press.
- Buzan, B. ve Hansen, L. (2009). The evolution of international security studies. Cambridge University Press.
- Clark, J. R. (2007). Intelligence and national security: A reference handbook. Praeger.
- Collins, A. (2015). Contemporary security studies. Oxford University Press.
- Çıtak, E. (2017). Güvenlik ve istihbarat: yeni güvenlik politikaları ve Türkiye’de istihbaratın dönüşümü. Yeniyüzyıl Yayınları.
- Çıtak, E. (2022). Kitle kaynak uygulamalarının suçun önlenmesinde ve suçla mücadelede kullanımının avantaj ve risk değerlendirmesi, Hitit Ekonomi ve Politika Dergisi, 2(1), 100-107.
- Estellés-Arolas, E. ve González-Ladrón-de-Guevara, F. (2012). Towards an integrated crowdsourcing definition. Journal of Information Science, 38(2), 1-14.
- Gupta, R. ve Brooks, H. (2013). Using social media for global security. John Wiley and Sons.
- Herhkovitz, S. (2020). Crowdsourced intelligence (crosint): using crowds for national security. The International Journal of Intelligence, Security, and Public Affairs, 22(1), 42-55.
- Herman, M. (2001). Intelligence services in the information age: theory and practice. Frank Cass.
- Howe, J. (2006). The rise of crowdsourcing. Wired, 14(6), 1-5.
- Hui, J. Y. (2013). Crowdsourcing for national security, Nanyang Technological University Policy Report.
- Johnson, L. K. (Ed.) (2010). Handbook of intelligence studies. Routledge.
- Kahn, D. (2001). An historical theory of intelligence. Intelligence and National Security, 16(3), 79-92.
- Keithly, D. M. (2010). Intelligence fundemantals. K. G. Logan (Ed.), Homeland security and intelligence (43-58). Praeger,
- Kent, S. (1949). Strategic intelligence for American world policy. Princton University Press.
- Lebraty, J. F. ve Lobre-Lebraty, K. (2013). Crowdsourching: One step beyond. Wiley-ISTE.
- Lowenthal, M. M. (2009). Intelligence: From secrets to policy. CQ Press.
- Shiffman, G. M. ve Gupta, R. (2013). Crowdsourcing cyber security: a property rights view of exclusion and theft on the information commons, International Journal of the Commons, 7(1), 92-112.
- Shulsky, A. ve Schmitt, G. J. (2002). Silent warfare: understanding the world of intelligence. Potomac Books.
- Smith, M. (2010). International security: politics, policy, prospects. Palgrave Macmillian.
- Stottlemyre, S. A. (2015). HUMINT, OSINT, or something new? Defining crowdsourced intelligence. International Journal of Intelligence and CounterIntelligence, 28(3), 578–590.
- Surowecki, J. (2005). The wisdom of crowds. Anchor Books.
- Svendsen, A. (2008). The globalization of intelligence since 9/11: frameworks and operational parameter”, Cambridge Review of International Relations, 21(1), 129-144.
- Treverton, G. F. (2004). Reshaping national security intelligence for an age of information. Cambridge University Press.
- Yılmaz, S. (2019). Temel istihbarat: toplama, analiz ve operasyonlar. Kripto.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 1 Issue: 1 |
