Research Article
BibTex RIS Cite

Kentsel Ekoturizm ve Isparta Kent Merkezinde Uygulanabilirliği

Year 2018, Volume: 8 Issue: 1, 101 - 115, 15.03.2018

Abstract

Kent turizmi kapsamında "kent ekoturizmi", mevcut ekolojik değerleri koruma, sürdürülebilirliğini sağlama, kente ve kent insanına hizmet verme bağlamında önem kazanmaya başlamıştır. Kent ekoturizmi, yerel deneyimlerin artması, farklı kültürdeki insan topluluklarının bir araya gelmesi, yöresel değerlerin önem kazanması, yöresel ve bölgesel ekonominin canlanması, insanların yeni yerler keşfetmesi, doğal çevreye sahip çıkma bilincinin kazanılması gibi pek çok sosyal, ekonomik, ekolojik ve çevresel yararlar sağlamaktadır. Kentin doğal ve kültürel değerleri ekoturizm etkinlikleri için değerlendirilebilecek potansiyel kaynaklarıdır. Bu çalışmada, Isparta kent içi ve yakın çevresindeki doğal ve kültürel değerlerin kent ekoturizm açısından potansiyeli ortaya konulmuş ve geliştirilmesine yönelik öneriler sunulmuştur. Isparta kent ölçeğinde açık ve yeşil alanlar, kültürel değerler, doğal ve ormanlık alanlar ve diğer değerler adı altında dört değer grubu belirlenmiştir. Bu değerlere göre önerilen rotalar üzerinde ekoturizm etkinlikleri ilişkilendirilmiştir. Isparta kent merkezinde ve yakın çevresinde yapılacak ekoturizm etkinlikleri kapsamında, doğa yürüyüşü, dağ bisikletçiliği, bitki ve yaban hayatı gözlemciliği, doğa fotoğrafçılığı, orientering, bitkilendirme çalışmaları, erozyon önleme çalışmaları, sokak hayvanları bakım ve gelişimine yönelik çalışmalar, çöp toplama, gül toplama vb etkinlikler öngörülmüştür.

References

  • Albayrak, A. (2013). Alternatif Turizm, Detay Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara. Blackstone Corporation. (1996). Developing an urban ecotourism strategy for Metropolitan Toronto: A feasibility assessment for the green tourism partnership. Toronto: Toronto Green Tourism Association. Blamey, R. K. (1997). Ecotourism: The Search for an Operational Definition, Journal of Sustainable Tourism, 5 (2):109-130. Dodds, R., Joppe, M. (2001). Kentsel yeşil turizmin teşvik edilmesi: Toronto'nun diğer haritasının geliştirilmesi, Vacation Marketing Dergisi, 7(3). Gül, A., Özaltın, O. (2007). Ekoturizm ve Isparta 1. Gülçevrem, Isparta İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. Yıl 2007/2 Sayı:2, sayfa:22-25. Isparta. Gül, A., Özaltın, O. (2008). Ekoturizm ve Isparta 2. Gülçevrem, Isparta İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. Yıl 2008/1 Sayı:3, sayfa:18-21. Isparta. Higham, J., & Luck, M. (2002). Urban ecotourism: a contradiction in terms. Journal of Ecotourism, 1(1), 36–51. Lawton, L. J., & Weaver, D. B. (2001). Modified spaces. In D. B. Weaver (Ed.), The encyclopedia of ecotourism (pp. 73–92). Oxon, UK New York, NY: CABI Pub McLaren, D. (2003). Rethinking Tourism and Ecotravel, Kumarian Press, Westheartcourt. Okech RN (2009). Developing urban ecotourism in Kenyan cities: A sustainable approach. Journal of Ecology and Natural Environment, 1(1). Available online at http://www.academicjournals.org/JENE. Paskaleva, K. S. (2001). Promoting Partnership for Effective Governance of Sustainable Urban Tourism. INTA International Seminar; Tourism in the City Opportunity for Regeneration and Development, Conference Book, Turin: Italy. Paskaleva-Shapira, K. (2007). New Paradigms in City Tourism Management:Redefining Destination Promotion, Journal of Travel Research, 46:108–114. DOI: 10.1177/0047287507302394 Rahemtulla, Y.G. & Wellstead, A.M. (2001). Ecotourism: Understanding Competing Expert and Academic Definitions. Infor. Report Nor-X-380 Canada. Turizm Bakanlığı 1998. Yatırımlar ve Çevre Raporu, Türkiye Cumhuriyetinin 75. Yılı I. Turizm Şurası, 3. Komisyon Raporu, Ankara. Urban Ecotourism Declaration (UED) (2006). Retrieved 18.05.06, http://www.planeta.com/ ecotravel/tour/urbandeclaration.html. Whelan, T. (1991). Nature tourism, managing for the environment, Island Press.. Wood, M.E. (2002). Ecotourism: Principles, Practices & Policies for Sustainability. (United Nations Environment Programme (UNEP) and The International Ecotourism Society (IES). Wright, P., Hall, C. M., & Lew, A. A. (Eds.). (1998). Tools for sustainability analysis in planning and managing tourism and recreation in the destination, sustainable tourism: A geographical perspective. New York: Addison Wesley Longman. Wu, Y. Y., & Wang, H. L. (2007). Urban ecotourism, a contradiction International Ecotourism Monthly, 90, 8–9. Wu, Y.Y., Wang, H.L., Ho Y.F. (2010). Urban ecotourism: Defining and assessing dimensions using fuzzy number construction. Tourism Management 31:739–743.
Year 2018, Volume: 8 Issue: 1, 101 - 115, 15.03.2018

Abstract

References

  • Albayrak, A. (2013). Alternatif Turizm, Detay Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara. Blackstone Corporation. (1996). Developing an urban ecotourism strategy for Metropolitan Toronto: A feasibility assessment for the green tourism partnership. Toronto: Toronto Green Tourism Association. Blamey, R. K. (1997). Ecotourism: The Search for an Operational Definition, Journal of Sustainable Tourism, 5 (2):109-130. Dodds, R., Joppe, M. (2001). Kentsel yeşil turizmin teşvik edilmesi: Toronto'nun diğer haritasının geliştirilmesi, Vacation Marketing Dergisi, 7(3). Gül, A., Özaltın, O. (2007). Ekoturizm ve Isparta 1. Gülçevrem, Isparta İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. Yıl 2007/2 Sayı:2, sayfa:22-25. Isparta. Gül, A., Özaltın, O. (2008). Ekoturizm ve Isparta 2. Gülçevrem, Isparta İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. Yıl 2008/1 Sayı:3, sayfa:18-21. Isparta. Higham, J., & Luck, M. (2002). Urban ecotourism: a contradiction in terms. Journal of Ecotourism, 1(1), 36–51. Lawton, L. J., & Weaver, D. B. (2001). Modified spaces. In D. B. Weaver (Ed.), The encyclopedia of ecotourism (pp. 73–92). Oxon, UK New York, NY: CABI Pub McLaren, D. (2003). Rethinking Tourism and Ecotravel, Kumarian Press, Westheartcourt. Okech RN (2009). Developing urban ecotourism in Kenyan cities: A sustainable approach. Journal of Ecology and Natural Environment, 1(1). Available online at http://www.academicjournals.org/JENE. Paskaleva, K. S. (2001). Promoting Partnership for Effective Governance of Sustainable Urban Tourism. INTA International Seminar; Tourism in the City Opportunity for Regeneration and Development, Conference Book, Turin: Italy. Paskaleva-Shapira, K. (2007). New Paradigms in City Tourism Management:Redefining Destination Promotion, Journal of Travel Research, 46:108–114. DOI: 10.1177/0047287507302394 Rahemtulla, Y.G. & Wellstead, A.M. (2001). Ecotourism: Understanding Competing Expert and Academic Definitions. Infor. Report Nor-X-380 Canada. Turizm Bakanlığı 1998. Yatırımlar ve Çevre Raporu, Türkiye Cumhuriyetinin 75. Yılı I. Turizm Şurası, 3. Komisyon Raporu, Ankara. Urban Ecotourism Declaration (UED) (2006). Retrieved 18.05.06, http://www.planeta.com/ ecotravel/tour/urbandeclaration.html. Whelan, T. (1991). Nature tourism, managing for the environment, Island Press.. Wood, M.E. (2002). Ecotourism: Principles, Practices & Policies for Sustainability. (United Nations Environment Programme (UNEP) and The International Ecotourism Society (IES). Wright, P., Hall, C. M., & Lew, A. A. (Eds.). (1998). Tools for sustainability analysis in planning and managing tourism and recreation in the destination, sustainable tourism: A geographical perspective. New York: Addison Wesley Longman. Wu, Y. Y., & Wang, H. L. (2007). Urban ecotourism, a contradiction International Ecotourism Monthly, 90, 8–9. Wu, Y.Y., Wang, H.L., Ho Y.F. (2010). Urban ecotourism: Defining and assessing dimensions using fuzzy number construction. Tourism Management 31:739–743.
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Beste İşçi This is me

Nurcan Pınarcı This is me

Atila Gül

Publication Date March 15, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 8 Issue: 1

Cite

APA İşçi, B., Pınarcı, N., & Gül, A. (2018). Kentsel Ekoturizm ve Isparta Kent Merkezinde Uygulanabilirliği. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(1), 101-115.