Research Article
Year 2020,
Volume: 19 Issue: 2, 459 - 474, 25.04.2020
Abstract
Public administration is an extensive phenomenon due to its structure and functioning. The efficient and productive functioning of public administration which constitutes the biggest and the most important organizational structure of a government in presenting public services are quite effective both in satisfying the needs of citizens and in increasing the success rate in the services that are presented by the government. It is required from public administration to operate in accordance with the reason of state and to fulfill the expected objectives. The purpose-oriented operation of public administration is closely related to its operation with minimum problems. The concepts of justice and merit come into prominence for a smooth and successful administration. Justice which generally means each person should get what they deserve requires merit which states that everyone should be occupied with a profession that is appropriate to their skills. The application of merit in public administration which is one of the best manifestations of justice provides public administration to obtain efficiency from the element of “human” which is one of the most important elements of public administration and the administration to be successful. In this research which was based on the historical and contemporary ideas and opinions on merit and justice, first, the concepts of ‘merit' were explained. Then, the importance of merit in terms of public administration was tried to be revealed by evaluating it on the basis of justice. On the one hand, it was tried to reveal that merit can be provided with justice and on the other hand it was emphasized that merit is an irreplaceable concept for public administration.
Keywords
References
- Acar, A. (2012). “Devlet-piyasa sarmalında memuriyet statüsünün konumu: ‘performans’a karşı ‘liyakat’ ile sorunu anlayabilmek”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4 (2), 31-40.
- Akay, H. B. (2017). “Tarihin tozlu sayfalarında adaleti arayışı”, Hukuk Gündemi Dergisi, (1), 39-41.
- Akgüner, T. (2014), Kamu personel yönetimi, İstanbul: Der Yayınları.
- Aristoteles (2017), “Nikomakhos’a Etik”, (S. Babür, çev.), Ankara: Bilgesu Yayınları.
- Aslan, N. (2016), “Adalet medeniyeti üzerine”, İslam Araştırmaları Dergisi, (28), 9-27.
- Aydın, A. H. (2016), Kamu yönetimine giriş, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Aydın, A. H. (2017), Türk kamu yönetimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Aykaç, B. (1990), “Personel yönetiminde yeterlik ilkesi”, Amme İdaresi Dergisi, 24 (4), 91-109.
- Bozkurt, Ö., Ergun, T., Sezen, S. (2008), Kamu yönetimi sözlüğü, Ankara: TODAİE Yayınları.
- Bulut, Y., Kahraman, M. (2009), “Kamu yönetiminin işleyişinde vatandaş-yönetim ilişkileri”, Aydın, A. H. ve Taş, İ. E. (ed.). 2010. Kamu yönetiminde eğitim ve araştırma, Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Yayını.
- Bülbül, K. (2018), Bürokrasiname, Ankara: Liberte Yayınları.
- Coşkun, B. (2013), “Kamu yönetiminde yeniden yapılanma üzerine bir değerlendirme”, Balcı, A. Nohutçu, A. Öztürk, N. K. ve Coşkun, B. (Ed.). Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Çeçen, A. (1993), Adalet kavramı, İstanbul: Gündoğan Yayınları.
- Çevik, H. H. (2004), “Türkiye’de kamu yönetimi başarısızlığına teorik bir yaklaşım”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 59 (3), 43-78.
- Defterdar Sarı Mehmet Paşa (1969), “Nesayih’ül Vüzera V’el Ümera”, (H. R. Uğural, çev.), Devlet adamına öğütler, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Devlet Personel Başkanlığı (2013), Kamu personel sisteminin sorunları, çözüm önerileri ve 2023 vizyonu Çalıştayı, Ankara: Beyda Ofset.
- Emre, C. (2003), Yönetim bilimi yazıları, Ankara: İmaj Yayıncılık.
- Eroğlu, F. (2016), “Kur’andaki İslamiyetin yönetim düşüncesi”, Yenifikir Dergisi, (17), 49-71.
- Eroğlu, H. T. (2007), “Türk kamu personel yönetiminin evrimi: sorunlar ve reform çalışmaları”, Çukurçayır, M. A. ve Gökçe, G. (ed.). Kamu yönetiminin yapısal ve işlevsel sorunları, Konya: Çizgi Kitabevi.
- Eryılmaz, B. (2013), “Yönetim nedir?”, S. Sözen (ed.). Kamu yönetimi, Eskişehir: T. C. Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 2979.
- Eryılmaz, B. (2015), Kamu yönetimi, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
- Farabi (1987), “Fusulü’l-Medeni”, (H. Özcan, çev.), Siyaset felsefesine dair görüşler, İzmir: İstiklal Matbaası.
- Gökdeniz, K., Aydemir, V., Çağan, S. (2017), “Cumhuriyet sonrası Türk kamu yönetiminde liyakat sistemi uygulamaları”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 6 (2), 200-215.
- Gökpınar, M. (2015), “Bir kavram olarak insan hakları ve çeşitli açılardan sınıflandırılması”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (120), 11-71.
- Gönülaçar, Ş. (2014), “İnsan kaynakları yönetiminde kayırmacılık kuşatması ve liyakatsizlik çıkmazı”, https://www.academia.edu/9687458/%C4%B0nsan_Kaynaklar%C4%B1_Y%C3%B6netiminde_Kay%C4%B1rmac%C4%B1l%C4%B1k_Ku%C5%9Fatmas%C4%B1_ve_Liyakatsizlik_%C3%87%C4%B1kmaz%C4%B1
- Güler, B. A. (2013), “Karşılaştırmalı kamu yönetimi nedir?”, Karasu, K. (ed.). Kamu yönetimi ülke incelemeleri, Ankara: İmge Kitabevi, Ankara.
- Güran, S. (1980), Memur hukukunda kayırma ve liyakat sistemleri, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayını.
- Güriz, A. (2013), “Adalet kavramının belirsizliği”, Güriz, A. (ed.). Adalet kavramı, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayını.
- İbn Haldun (2009), “Mukaddime I-II”, (S. Uludağ Çev.), İstanbul: Dergah Yayınları.
- İbn Rüşd (2005), “Telhisu’s-Siyase li Eflatun”, (M. H. Özev Çev.), Siyasete dair temel bilgiler: Kurtubalı İbn Rüşd’ün Platon’un Devletine düştüğü şerh, İstanbul: Bordo Siyah Yayınları.
- Karakoç, S. (1999), Günlük yazılar IV (gün saati), İstanbul: Diriliş Yayınları.
- Kesgin, B. (2017), Siyaset bilimi ve kamu yönetimi, İstanbul: Açılım Kitap Yayınları.
- Kılıç, H. (2014), Adalet: güç savaşında denge noktası, İstanbul: Beta Yayınları.
- Kocaoğlu, M. (2014), Robert Nozick: adalet teorisi ve temel kavramları, Ankara: İmaj Yayınevi.
- Koçberber, S. (2008), “Dünyada ve Türkiye’de denetim etiği”, Sayıştay Dergisi, (68), 65-89.
- Koçi Bey (2008), “Koçi Bey Risaleleri”, (Z. Danışman Çev.), İstanbul: Kabalcı Yayınları.
- Mıhçıoğlu, C. (1958), “Türkiye’de memuriyete girişte liyakat prensibi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 13 (1), 109-116.
- Nizamülmülk (2017), “Siyasetname”, (M. Kanar ve O. G. Özgüdenli, Çev.), İstanbul: Say Yayınları.
- Öke, M. K., Say, S. (2002), “Türk kamu yönetiminde yeniden yapılanma gereksinimi”, Mülkiye Dergisi, 26 (235), 97-117.
- Öktem, N., Türkbağ, A. U. (2009), Felsefe, sosyoloji, hukuk ve devlet, İstanbul: Der Yayınları.
- Özer, M. A., Akçakaya, M., Yaylı, H., Batmaz, N. Y. (2015), Kamu yönetimi klasik (yapı ve süreçler), Ankara: Adalet Yayınevi.
- Öztürk, N. K., Coşkun, B. (2003), “Yeni devlet anlayışı ve Türkiye’de devletin kalite ve etkinlik ile buluşması”, Türk İdare Dergisi, (439), 71-103.
- Öztürk, N. K. (2002), “Liyakat sistemini korumanın farklı bir yolu: liyakat ilkesi koruma kurulu”, Türk İdare Dergisi, (435),129-143.
- Parlak, B., Doğan, K. C. (2016), Kamu yönetimi, İstanbul: Beta Yayınları.
- Parlak, B. (2016), Yönetim bilimi ve çağdaş yönetim teknikleri, İstanbul: Beta Yayınları.
- Platon (2016), “Devlet”, (E. Alagöz, Çev.), Ankara: Panama Yayınları.
- Polatoğlu, A. (2003), Kamu yönetimi, Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
- Rand, A. (1999), “İnsan(ın) hakları”, A. Yayla (Çev.-Ed.), Sosyal ve siyasal teori, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Rosenbloom, D. H. (1993), Public administration: understanding management, politics, and law in the public sector, New York: McGraw-Hill, Inc.
- Sağlam, H. (2017), “İslam idare hukukunda yönetim şekli”, Universal Journal of Theology, 2 (1), 36-57.
- Şaylan, G. (2000), Kamu personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine geçiş, İstanbul: TESEV Yayınları.
- Şen, M. L. (1995), “Liyakat ilkesi ve Türk kamu personel sisteminde uygulanması”, Amme İdaresi Dergisi, 28 (1), 77-92.
- Tortop, N., İspir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M. A. (2010), Yönetim bilimi, Ankara: Nobel Yayınları.
- Torun, Y. (2012), Hukuk felsefesi, Ankara: Orion Kitabevi.
- Turan, E. (2016), Kamu yönetimi, Konya: Palet Yayınları.
- TÜSİAD-TESEV, (2000), Kamu yönetiminin yeniden yapılandırılması: toplumsal bilinçlenmeye doğru, Kamuoyu Bildirisi.
- Uz, A. (2011), “Anayasal bir kavram olarak kamu hizmetine girme hakkı ve liyakat ilkesi”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2 (1), 59-94.
- Yıldız, G. (2016), “Türk kamu yönetiminde liyakat ilkesi”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayısı, 3 (8), 140-180.
- Yılmazöz, M. (2009), “Türkiye’de kamu personel yönetimi sorunu”, Maliye Dergisi, (157), 293-302.
- Yuluğ, M. (1971), “Kamu kesiminde istihdam sorunu ve personel rejimi”, Amme İdaresi Dergisi, 4 (2), 46-51.
- http://www.gencbirikim.net/liyakat-ehliyet/
- http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b64bfe8e38568.77502786
Year 2020,
Volume: 19 Issue: 2, 459 - 474, 25.04.2020
Abstract
Kamu yönetimi, yapısı ve işleyişi itibariyle geniş bir olgudur. Kamusal nitelikteki hizmetlerin sunulmasında devletin en büyük ve en önemli örgütsel yapısını oluşturan kamu yönetiminin etkin ve verimli bir şekilde işlemesi hem vatandaş ihtiyaçlarının giderilmesinde hem de genel manada devletin sunmuş olduğu hizmetlerde başarı oranının yükselmesinde oldukça etkilidir. Kamu yönetiminin, varlık nedeni doğrultusunda faaliyet göstermesi ve kendisinden beklenen amaçlara ulaşabilmesi gerekmektedir. Kamu yönetiminin amacı doğrultusunda faaliyet göstermesi onun mümkün mertebe sorunsuz bir şekilde işlemesi ile yakından ilişkilidir. Sorunsuz ve başarılı bir yönetim için ise adalet ve liyakat kavramları önem kazanmaktadır. Genel anlamda her insana hak ettiğinin verilmesini ifade eden adalet, herkesin yeteneklerine uygun olan işle meşgul olmasını ifade eden liyakati gerekli kılmaktadır. Adaletin en güzel tezahürlerinden biri olan liyakatin kamu yönetiminde uygulanması, kamu yönetiminin en önemli unsuru olan ‘insan’ unsurundan verim elde edilmesini ve yönetimin başarılı olmasını sağlamaktadır. Liyakat ve adalet ile ilgili tarihi ve güncel fikir ve düşünceler üzerine oluşturulan bu çalışmada öncelikle ‘liyakat’ kavramı açıklanmıştır. Çalışmanın devamında ise liyakat kavramı adalet temelinde değerlendirilerek kamu yönetimi açısından önemi ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışmada bir yandan liyakatin adalet ile sağlanabileceği ortaya konmaya çalışılırken, diğer yandan liyakatin kamu yönetimi için vazgeçilmez bir kavram olduğu üzerinde durulmuştur.
Keywords
References
- Acar, A. (2012). “Devlet-piyasa sarmalında memuriyet statüsünün konumu: ‘performans’a karşı ‘liyakat’ ile sorunu anlayabilmek”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4 (2), 31-40.
- Akay, H. B. (2017). “Tarihin tozlu sayfalarında adaleti arayışı”, Hukuk Gündemi Dergisi, (1), 39-41.
- Akgüner, T. (2014), Kamu personel yönetimi, İstanbul: Der Yayınları.
- Aristoteles (2017), “Nikomakhos’a Etik”, (S. Babür, çev.), Ankara: Bilgesu Yayınları.
- Aslan, N. (2016), “Adalet medeniyeti üzerine”, İslam Araştırmaları Dergisi, (28), 9-27.
- Aydın, A. H. (2016), Kamu yönetimine giriş, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Aydın, A. H. (2017), Türk kamu yönetimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Aykaç, B. (1990), “Personel yönetiminde yeterlik ilkesi”, Amme İdaresi Dergisi, 24 (4), 91-109.
- Bozkurt, Ö., Ergun, T., Sezen, S. (2008), Kamu yönetimi sözlüğü, Ankara: TODAİE Yayınları.
- Bulut, Y., Kahraman, M. (2009), “Kamu yönetiminin işleyişinde vatandaş-yönetim ilişkileri”, Aydın, A. H. ve Taş, İ. E. (ed.). 2010. Kamu yönetiminde eğitim ve araştırma, Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Yayını.
- Bülbül, K. (2018), Bürokrasiname, Ankara: Liberte Yayınları.
- Coşkun, B. (2013), “Kamu yönetiminde yeniden yapılanma üzerine bir değerlendirme”, Balcı, A. Nohutçu, A. Öztürk, N. K. ve Coşkun, B. (Ed.). Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Çeçen, A. (1993), Adalet kavramı, İstanbul: Gündoğan Yayınları.
- Çevik, H. H. (2004), “Türkiye’de kamu yönetimi başarısızlığına teorik bir yaklaşım”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 59 (3), 43-78.
- Defterdar Sarı Mehmet Paşa (1969), “Nesayih’ül Vüzera V’el Ümera”, (H. R. Uğural, çev.), Devlet adamına öğütler, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Devlet Personel Başkanlığı (2013), Kamu personel sisteminin sorunları, çözüm önerileri ve 2023 vizyonu Çalıştayı, Ankara: Beyda Ofset.
- Emre, C. (2003), Yönetim bilimi yazıları, Ankara: İmaj Yayıncılık.
- Eroğlu, F. (2016), “Kur’andaki İslamiyetin yönetim düşüncesi”, Yenifikir Dergisi, (17), 49-71.
- Eroğlu, H. T. (2007), “Türk kamu personel yönetiminin evrimi: sorunlar ve reform çalışmaları”, Çukurçayır, M. A. ve Gökçe, G. (ed.). Kamu yönetiminin yapısal ve işlevsel sorunları, Konya: Çizgi Kitabevi.
- Eryılmaz, B. (2013), “Yönetim nedir?”, S. Sözen (ed.). Kamu yönetimi, Eskişehir: T. C. Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 2979.
- Eryılmaz, B. (2015), Kamu yönetimi, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
- Farabi (1987), “Fusulü’l-Medeni”, (H. Özcan, çev.), Siyaset felsefesine dair görüşler, İzmir: İstiklal Matbaası.
- Gökdeniz, K., Aydemir, V., Çağan, S. (2017), “Cumhuriyet sonrası Türk kamu yönetiminde liyakat sistemi uygulamaları”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 6 (2), 200-215.
- Gökpınar, M. (2015), “Bir kavram olarak insan hakları ve çeşitli açılardan sınıflandırılması”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (120), 11-71.
- Gönülaçar, Ş. (2014), “İnsan kaynakları yönetiminde kayırmacılık kuşatması ve liyakatsizlik çıkmazı”, https://www.academia.edu/9687458/%C4%B0nsan_Kaynaklar%C4%B1_Y%C3%B6netiminde_Kay%C4%B1rmac%C4%B1l%C4%B1k_Ku%C5%9Fatmas%C4%B1_ve_Liyakatsizlik_%C3%87%C4%B1kmaz%C4%B1
- Güler, B. A. (2013), “Karşılaştırmalı kamu yönetimi nedir?”, Karasu, K. (ed.). Kamu yönetimi ülke incelemeleri, Ankara: İmge Kitabevi, Ankara.
- Güran, S. (1980), Memur hukukunda kayırma ve liyakat sistemleri, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayını.
- Güriz, A. (2013), “Adalet kavramının belirsizliği”, Güriz, A. (ed.). Adalet kavramı, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayını.
- İbn Haldun (2009), “Mukaddime I-II”, (S. Uludağ Çev.), İstanbul: Dergah Yayınları.
- İbn Rüşd (2005), “Telhisu’s-Siyase li Eflatun”, (M. H. Özev Çev.), Siyasete dair temel bilgiler: Kurtubalı İbn Rüşd’ün Platon’un Devletine düştüğü şerh, İstanbul: Bordo Siyah Yayınları.
- Karakoç, S. (1999), Günlük yazılar IV (gün saati), İstanbul: Diriliş Yayınları.
- Kesgin, B. (2017), Siyaset bilimi ve kamu yönetimi, İstanbul: Açılım Kitap Yayınları.
- Kılıç, H. (2014), Adalet: güç savaşında denge noktası, İstanbul: Beta Yayınları.
- Kocaoğlu, M. (2014), Robert Nozick: adalet teorisi ve temel kavramları, Ankara: İmaj Yayınevi.
- Koçberber, S. (2008), “Dünyada ve Türkiye’de denetim etiği”, Sayıştay Dergisi, (68), 65-89.
- Koçi Bey (2008), “Koçi Bey Risaleleri”, (Z. Danışman Çev.), İstanbul: Kabalcı Yayınları.
- Mıhçıoğlu, C. (1958), “Türkiye’de memuriyete girişte liyakat prensibi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 13 (1), 109-116.
- Nizamülmülk (2017), “Siyasetname”, (M. Kanar ve O. G. Özgüdenli, Çev.), İstanbul: Say Yayınları.
- Öke, M. K., Say, S. (2002), “Türk kamu yönetiminde yeniden yapılanma gereksinimi”, Mülkiye Dergisi, 26 (235), 97-117.
- Öktem, N., Türkbağ, A. U. (2009), Felsefe, sosyoloji, hukuk ve devlet, İstanbul: Der Yayınları.
- Özer, M. A., Akçakaya, M., Yaylı, H., Batmaz, N. Y. (2015), Kamu yönetimi klasik (yapı ve süreçler), Ankara: Adalet Yayınevi.
- Öztürk, N. K., Coşkun, B. (2003), “Yeni devlet anlayışı ve Türkiye’de devletin kalite ve etkinlik ile buluşması”, Türk İdare Dergisi, (439), 71-103.
- Öztürk, N. K. (2002), “Liyakat sistemini korumanın farklı bir yolu: liyakat ilkesi koruma kurulu”, Türk İdare Dergisi, (435),129-143.
- Parlak, B., Doğan, K. C. (2016), Kamu yönetimi, İstanbul: Beta Yayınları.
- Parlak, B. (2016), Yönetim bilimi ve çağdaş yönetim teknikleri, İstanbul: Beta Yayınları.
- Platon (2016), “Devlet”, (E. Alagöz, Çev.), Ankara: Panama Yayınları.
- Polatoğlu, A. (2003), Kamu yönetimi, Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
- Rand, A. (1999), “İnsan(ın) hakları”, A. Yayla (Çev.-Ed.), Sosyal ve siyasal teori, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Rosenbloom, D. H. (1993), Public administration: understanding management, politics, and law in the public sector, New York: McGraw-Hill, Inc.
- Sağlam, H. (2017), “İslam idare hukukunda yönetim şekli”, Universal Journal of Theology, 2 (1), 36-57.
- Şaylan, G. (2000), Kamu personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine geçiş, İstanbul: TESEV Yayınları.
- Şen, M. L. (1995), “Liyakat ilkesi ve Türk kamu personel sisteminde uygulanması”, Amme İdaresi Dergisi, 28 (1), 77-92.
- Tortop, N., İspir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M. A. (2010), Yönetim bilimi, Ankara: Nobel Yayınları.
- Torun, Y. (2012), Hukuk felsefesi, Ankara: Orion Kitabevi.
- Turan, E. (2016), Kamu yönetimi, Konya: Palet Yayınları.
- TÜSİAD-TESEV, (2000), Kamu yönetiminin yeniden yapılandırılması: toplumsal bilinçlenmeye doğru, Kamuoyu Bildirisi.
- Uz, A. (2011), “Anayasal bir kavram olarak kamu hizmetine girme hakkı ve liyakat ilkesi”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2 (1), 59-94.
- Yıldız, G. (2016), “Türk kamu yönetiminde liyakat ilkesi”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayısı, 3 (8), 140-180.
- Yılmazöz, M. (2009), “Türkiye’de kamu personel yönetimi sorunu”, Maliye Dergisi, (157), 293-302.
- Yuluğ, M. (1971), “Kamu kesiminde istihdam sorunu ve personel rejimi”, Amme İdaresi Dergisi, 4 (2), 46-51.
- http://www.gencbirikim.net/liyakat-ehliyet/
- http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b64bfe8e38568.77502786
There are 62 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Political Science |
| Journal Section | Political Science and International Relations |
| Authors | |
| Publication Date | April 25, 2020 |
| Submission Date | March 21, 2019 |
| Acceptance Date | February 10, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 19 Issue: 2 |
