Research Article
BibTex RIS Cite

İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ

Year 2018, Volume: 13 Issue: 49, 53 - 67, 31.01.2018
https://doi.org/10.19168/jyasar.341755

Abstract



Bu
çalışmanın amacı, Türk imalat sanayinde faaliyette bulunan yaklaşık 1000 Ar-Ge
firmasına ait mikro düzeyde veriye dayanarak; 
firmaların Ar-Ge faaliyetleri ile nitelikli çalışanlara ödedikleri ücret
arasında bir ilişkinin olup olmadığını ekonometrik olarak test etmektir. Bu
amaçla, nitelikli çalışan olarak literatürde sınıflandırılan araştırmacı,
teknisyen ve destek personele ait üç ayrı ücret denklemi oluşturulmuş, modeller
iki-aşamalı Heckman örneklem seçim yöntemiyle katsayıların tahmini NLOGIT 6 istatistiki
paket programıyla yapılmıştır.



Analizden
elde edilen bulgulara göre; Türkiye imalat sanayisinde Ar-Ge faaliyetleri ile
nitelikli çalışan ücreti arasında istatistiki olarak anlamlı ve pozitif bir
ilişki bulunmuştur. Ayrıca, kişi başına Ar-Ge harcamalarının ve ölçek
artışlarının genel olarak ücrete artış yönünde etkiler yaptığı, elde edilen
diğer bulgular arasındadır.




References

  • Berman, E. B. (1994). Changes in The Demand For Skilled Labor Within US Manufacturing Industries: Evidence From The Annual Survey of Manufacturing. Quarterly Journal of Economics 109, 367-98. ERDOĞAN, S. (1999 ). “Temel İnsan Sermayesi Modeli: Seçilmiş İllerde Ekonometrik Yaklaşım”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (1), 75-95. İ. Cemalcılar, B. D. (1975). İşletmecilik Bilgisi (s. 285,286). içinde Ankara: Eskişehir İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayını. KIZILGÖL, Ö. (2011). “ÜÇDOĞRUK, Şenay; 2002-2006 Yılları Arasında Türkiye’de Yaşam Standartları ve Yoksulluğa İlişkin Mikro Ekonometrik Analizler“. ,Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 379-380. ES, M. T. (2014). Süleyman Demirel Üniversitesinde Zorunlu İngilizce Dersi Başarı Düzeyini Etkileyen Faktörler: Heckman Seçim Yöntemi İle Örneklem Seçim Yanlılığının Düzeltilmesi. Isparta: Y.lisans Tezi. M.Akif ARVAS. (2016). Mixed Technology Adoption and Wage Structure in R&D Firms: Evidence From Turkish Manufacturing firms. Uluslararası Türkiye Ekonomik Kurumu Konferansı, (s. 1-9). Muğla. Mustafa TURHAN, M. A. (08.03.2017). Küreselleşme, Gelişmekte Olan Ülkeler Ve Türk İmalat Sanayii. Planlama Dergisi,, 77-110. Öğüşlü, F. (2010). Ekonomik Kalkınma Bilişim ve Ar-GeFaaliyetlerinin Yeri ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi. Öğüt, A., Akgemci, T., Şahin, E., & Kocabacak, A. (2007). İşletmelerde Düşünce Aşamasından Patent Aşamasına Uzanan Süreçte Yenilik Stratejileri ve Buluş Yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sabuncuoğlu, Z. (2001). İşletme. Bursa: Ezgi Kitapevi. Sekreter, M. S. (2009). ) İmalat Sanayinde Verimliliğin Ücretler Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi: “Türk İmalat Sanayinde Sektörel Bir Uygulama” . Doktora Tezi. ÜÇDOĞRUK, Ş. (2000). “Türkiye’de Gelişmişlik İndeksine Göre Seçilmiş İllerde Gelir Farklılıklarını Belirleyen Etmenler“. Ekonomik Yaklaşım 11 (37), 29-57. Yavuz, B. (2010). Ar-Ge Faaliyetlerine İlişkin Teşvikler Ve Ar-Ge Giderlerinin Ums-Tms Kapsamında Mali Tablolara Yansıtılması. Yüksek Lisans Tezi. Yavuz, V. (2012). Ar-Ge Faaliyetleri İle İhracat Arasındaki Nedensel İlişkiler: OECD Ülkeleri Üzerinde Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi.
Year 2018, Volume: 13 Issue: 49, 53 - 67, 31.01.2018
https://doi.org/10.19168/jyasar.341755

Abstract

References

  • Berman, E. B. (1994). Changes in The Demand For Skilled Labor Within US Manufacturing Industries: Evidence From The Annual Survey of Manufacturing. Quarterly Journal of Economics 109, 367-98. ERDOĞAN, S. (1999 ). “Temel İnsan Sermayesi Modeli: Seçilmiş İllerde Ekonometrik Yaklaşım”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (1), 75-95. İ. Cemalcılar, B. D. (1975). İşletmecilik Bilgisi (s. 285,286). içinde Ankara: Eskişehir İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayını. KIZILGÖL, Ö. (2011). “ÜÇDOĞRUK, Şenay; 2002-2006 Yılları Arasında Türkiye’de Yaşam Standartları ve Yoksulluğa İlişkin Mikro Ekonometrik Analizler“. ,Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 379-380. ES, M. T. (2014). Süleyman Demirel Üniversitesinde Zorunlu İngilizce Dersi Başarı Düzeyini Etkileyen Faktörler: Heckman Seçim Yöntemi İle Örneklem Seçim Yanlılığının Düzeltilmesi. Isparta: Y.lisans Tezi. M.Akif ARVAS. (2016). Mixed Technology Adoption and Wage Structure in R&D Firms: Evidence From Turkish Manufacturing firms. Uluslararası Türkiye Ekonomik Kurumu Konferansı, (s. 1-9). Muğla. Mustafa TURHAN, M. A. (08.03.2017). Küreselleşme, Gelişmekte Olan Ülkeler Ve Türk İmalat Sanayii. Planlama Dergisi,, 77-110. Öğüşlü, F. (2010). Ekonomik Kalkınma Bilişim ve Ar-GeFaaliyetlerinin Yeri ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi. Öğüt, A., Akgemci, T., Şahin, E., & Kocabacak, A. (2007). İşletmelerde Düşünce Aşamasından Patent Aşamasına Uzanan Süreçte Yenilik Stratejileri ve Buluş Yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sabuncuoğlu, Z. (2001). İşletme. Bursa: Ezgi Kitapevi. Sekreter, M. S. (2009). ) İmalat Sanayinde Verimliliğin Ücretler Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi: “Türk İmalat Sanayinde Sektörel Bir Uygulama” . Doktora Tezi. ÜÇDOĞRUK, Ş. (2000). “Türkiye’de Gelişmişlik İndeksine Göre Seçilmiş İllerde Gelir Farklılıklarını Belirleyen Etmenler“. Ekonomik Yaklaşım 11 (37), 29-57. Yavuz, B. (2010). Ar-Ge Faaliyetlerine İlişkin Teşvikler Ve Ar-Ge Giderlerinin Ums-Tms Kapsamında Mali Tablolara Yansıtılması. Yüksek Lisans Tezi. Yavuz, V. (2012). Ar-Ge Faaliyetleri İle İhracat Arasındaki Nedensel İlişkiler: OECD Ülkeleri Üzerinde Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi.
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Kerem Özen

M.akif Arvas

Publication Date January 31, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 13 Issue: 49

Cite

APA Özen, K., & Arvas, M. (2018). İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 13(49), 53-67. https://doi.org/10.19168/jyasar.341755
AMA Özen K, Arvas M. İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi. January 2018;13(49):53-67. doi:10.19168/jyasar.341755
Chicago Özen, Kerem, and M.akif Arvas. “İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ”. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi 13, no. 49 (January 2018): 53-67. https://doi.org/10.19168/jyasar.341755.
EndNote Özen K, Arvas M (January 1, 2018) İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi 13 49 53–67.
IEEE K. Özen and M. Arvas, “İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ”, Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, vol. 13, no. 49, pp. 53–67, 2018, doi: 10.19168/jyasar.341755.
ISNAD Özen, Kerem - Arvas, M.akif. “İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ”. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi 13/49 (January 2018), 53-67. https://doi.org/10.19168/jyasar.341755.
JAMA Özen K, Arvas M. İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi. 2018;13:53–67.
MLA Özen, Kerem and M.akif Arvas. “İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ”. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, vol. 13, no. 49, 2018, pp. 53-67, doi:10.19168/jyasar.341755.
Vancouver Özen K, Arvas M. İMALAT SANAYİSİ’NDE AR-GE HARCAMALAR’ININ ÜCRET’E ETKİSİ: TÜRK İMALAT SANAYİ ÖRNEĞİ. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi. 2018;13(49):53-67.