Abstract
In a general definition, the relationship between discourse and the media that provides the flow of information to society causes the actors who want to control the agenda to use the media according to their interests, and in the same way, cause a political discourse struggle. Social media gives people who were not able to involve in this struggle the opportunity to access objective and first-hand information, participate in discussions and express their opinions. Through establishing a widespread interaction network, social media paves the way for users and especially actors to share information rapidly but also with inappropriate or directive content called disinformation about the political agenda. In this study, based on the problem in question, the news that is the subject of disinformation and the comments made on this news in the Twitter social network were analyzed and evaluated within the framework of critical discourse analysis. Since critical discourse analysis aims to identify and interpret an existing situation in social sciences, it is determined as the method of the study. The scope of the research was limited to five disinformation sample news texts selected from the news sites' sharings on the Twitter social network. These posts of news were analyzed by including the most likes among the comments made on Twitter. At the end of the research, it was determined that sample news with the nature of disinformation led to the ideological clustering expressed as echo chambers due to the function of directing the masses determined within the framework of the research limitations.
References
- Akdağ, M. (2014). Medya ve Siyaset Üzerine. Media@Ware Projesi Hayat Boyu Öğrenme Programı.
- Anderson, A. ve Becker, A. (2018). Not Just Funny After All: Sarcasm as a Catalyst for Public Engagement With Climate Change. Science Communication, 40(4), 524–540. https://doi.org/10.1177/1075547018786560
- Ayhan, A. ve Erken, G. (2018). Siyasal İletişimde Dezenformasyon ve Sosyal Medya: Bir Doğrulama Platformu Olarak Teyit.Org. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Kasım (30), 201-223.
- Bar-Tal, D. (1990). Causesand consequenes of delegitimization: Models of conflict and ethnocentrism. Journal of Social Issues, 46(1), 65-81.
- Bennett, W. L. (2016). News: The Politics of Illusion (Tenth Edition). University of Chicago Press.
- Boyd, D. M. ve Ellison, N. B. (2007). Social network sites: Definition, history, and scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13(1), 210–230. https://doi.org/10.1111/j.1083-6101.2007.00393.x
- Castells, M. (2013). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür Cilt I: Ağ Toplumunun Yükselişi (E. Kılıç, Çev.). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları
- Castillo, C., Mendoza, M. ve Poblete, B. (2011). Information credibility on twitter. In Proceedings of the 20th international conference on World wide web (WWW‘11). Association for Computing Machinery, New York, NY, USA, 675–684. https://doi.org/10.1145/1963405.1963500
- Cataldi, M., Di Caro, L. ve Schifanella, C. (2010). Emerging topic detection on Twitter based on temporal and social terms evaluation. Proceedings of the Tenth International Workshop on Multimedia Data Mining - MDMKDD’10. doi:10.1145/1814245.1814249
- Çaycı, A., Çaycı, B. ve Eken, İ. (2021). Gündemi twitlemek: Twitter’da enformasyon güvenilirliği üzerine bir araştırma. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İNİF E-Dergi), 6(2), 124-140. DOI: 10.47107/inifedergi.886479
- Çebi, M. S. (2002). Günümüzde Siyasetin Medyada İnşası ve Sunumu Üzerine Bazı Dikkatler. Gazi İletişim Dergisi, Yaz/14, 1-35.
- Çelik, H., & Ekşi, H. (2008). Söylem Analizi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 27(27), 99-117.
- Çömlekçi, M. F. ve Başol, O. (2019). Sosyal Medya Haberlerine Güven ve Kullanıcı Teyit Alışkanlıkları Üzerine Bir İnceleme. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (30), 55-77. DOI: 10.16878/gsuilet.518697
- Demir Güneş, C. (2013). Michel Foucault’da Söylem ve İktidar. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, (21), 55-69. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/kaygi/issue/27372/288052
- Donovan, J. (2020). Medya Manipülasyonunun Yaşam Döngüsü. C. Silverman, Dezenformasyon ve Medya Manipülasyonu Üzerine Doğrulama El Kitabı içinde, 16-21. European Journalism Center-Teyit.
- Doyuran, L. (2018). Medyatik Bir Çalışma Alanı Olarak Eleştirel Söylem çözümlemesi (Televizyon Dizileri Örneğinde). Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 301-323.
- Encabo, M. N. (1995). The Ethics of Journalism and Democracy. European Journal of Communication, 10(4), 513–526. doi:10.1177/0267323195010004006
Abstract
En genel tanımıyla söylem ve topluma bilgi akışını sağlayan medya arasındaki ilişki, gündemi kontrol etmek isteyen aktörlerin medyayı kendi lehlerine kullanmak istemelerine yol açmakta ve aynı yolla bir politik söylem mücadelesine neden olmaktadır. Bu mücadeleye dahil olamayan insanlara sosyal medya objektif ve ilk elden bilgiye ulaşma, tartışmalara katılma ve fikir beyanında bulunma imkanı verir. Yaygın bir etkileşim ağı kuran sosyal medyaya dahil olan kullanıcıların ve özellikle aktörlerin, bu bakış açısıyla siyasi gündemle alakalı hızlı fakat dezenformasyon olarak nitelendirilen, yanlış içerikli ya da yönlendirici bilgi paylaşımında bulunabilmelerinin önünü açmış olur. Bu çalışmada söz konusu problemden hareketle dezenformasyona konu olan haberler ile Twitter sosyal ağında bu haberlere yönelik yapılan yorumlar eleştirel söylem analizi çerçevesinde analiz edilerek değerlendirilmiştir. Eleştirel söylem analizi sosyal bilimlerde var olan bir durumu anlamlandırmayı ve yorumlamayı hedeflediğinden çalışmanın yöntemi olarak belirlenmiştir. Araştırmanın kapsamı, Twitter sosyal ağında paylaşımda bulunan haber sitelerinden seçilen beş dezenformasyon niteliğindeki örnek haber metni ile sınırlandırılmış ve bu paylaşımlara yine Twiiter üzerinden yapılan yorumlar arasından en fazla beğeni alanları dahil edilerek analiz edilmiştir. Araştırma sonunda, dezenformasyon niteliği taşıyan örnek haberlerin araştırma sınırlılıkları çerçevesinde belirlenen kitleleri yönlendirme işlevi ile bu işlev neticesinde yankı odaları olarak ifade edilen ideolojik kümelenmeye yol açtığına yönelik bir durum tespiti yapılmıştır.
References
- Akdağ, M. (2014). Medya ve Siyaset Üzerine. Media@Ware Projesi Hayat Boyu Öğrenme Programı.
- Anderson, A. ve Becker, A. (2018). Not Just Funny After All: Sarcasm as a Catalyst for Public Engagement With Climate Change. Science Communication, 40(4), 524–540. https://doi.org/10.1177/1075547018786560
- Ayhan, A. ve Erken, G. (2018). Siyasal İletişimde Dezenformasyon ve Sosyal Medya: Bir Doğrulama Platformu Olarak Teyit.Org. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Kasım (30), 201-223.
- Bar-Tal, D. (1990). Causesand consequenes of delegitimization: Models of conflict and ethnocentrism. Journal of Social Issues, 46(1), 65-81.
- Bennett, W. L. (2016). News: The Politics of Illusion (Tenth Edition). University of Chicago Press.
- Boyd, D. M. ve Ellison, N. B. (2007). Social network sites: Definition, history, and scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13(1), 210–230. https://doi.org/10.1111/j.1083-6101.2007.00393.x
- Castells, M. (2013). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür Cilt I: Ağ Toplumunun Yükselişi (E. Kılıç, Çev.). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları
- Castillo, C., Mendoza, M. ve Poblete, B. (2011). Information credibility on twitter. In Proceedings of the 20th international conference on World wide web (WWW‘11). Association for Computing Machinery, New York, NY, USA, 675–684. https://doi.org/10.1145/1963405.1963500
- Cataldi, M., Di Caro, L. ve Schifanella, C. (2010). Emerging topic detection on Twitter based on temporal and social terms evaluation. Proceedings of the Tenth International Workshop on Multimedia Data Mining - MDMKDD’10. doi:10.1145/1814245.1814249
- Çaycı, A., Çaycı, B. ve Eken, İ. (2021). Gündemi twitlemek: Twitter’da enformasyon güvenilirliği üzerine bir araştırma. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İNİF E-Dergi), 6(2), 124-140. DOI: 10.47107/inifedergi.886479
- Çebi, M. S. (2002). Günümüzde Siyasetin Medyada İnşası ve Sunumu Üzerine Bazı Dikkatler. Gazi İletişim Dergisi, Yaz/14, 1-35.
- Çelik, H., & Ekşi, H. (2008). Söylem Analizi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 27(27), 99-117.
- Çömlekçi, M. F. ve Başol, O. (2019). Sosyal Medya Haberlerine Güven ve Kullanıcı Teyit Alışkanlıkları Üzerine Bir İnceleme. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (30), 55-77. DOI: 10.16878/gsuilet.518697
- Demir Güneş, C. (2013). Michel Foucault’da Söylem ve İktidar. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, (21), 55-69. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/kaygi/issue/27372/288052
- Donovan, J. (2020). Medya Manipülasyonunun Yaşam Döngüsü. C. Silverman, Dezenformasyon ve Medya Manipülasyonu Üzerine Doğrulama El Kitabı içinde, 16-21. European Journalism Center-Teyit.
- Doyuran, L. (2018). Medyatik Bir Çalışma Alanı Olarak Eleştirel Söylem çözümlemesi (Televizyon Dizileri Örneğinde). Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 301-323.
- Encabo, M. N. (1995). The Ethics of Journalism and Democracy. European Journal of Communication, 10(4), 513–526. doi:10.1177/0267323195010004006
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Political Science |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | July 31, 2023 |
| Submission Date | January 6, 2023 |
| Acceptance Date | May 29, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 Volume: 16 Issue: 3 |
Ömer Halisdemir Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakültesi Dergisi (OHUIIBF) is licensed under the Creative Commons Attribution-Noncommercial-Pseudonymity License 4.0 international license.