Abstract
Dünyanın anası ve memleketlerin efendisidir.
İbnu’l-Enbârî şöyle dedi: “Bağdat’ın kökeni Arap olmayanlarla ilgilidir.”
Araplar ise bu söz hakkında görüş ayrılığı içindedirler; çünkü kelimenin ne
kökeni onların sözleri ile alakalıdır, ne de türeyişi dilleri ile ilgilidir.
Arap olmayanlardan birisi şöyle dedi: “Bu sözün anlamı, bir adamın bostanı
demektir; bağ, bostan dâd ise bir adamın adıdır.”. Diğer birisi de şunu
söylemektedir: “Bağin bir putun adıdır. Kisrâ’ya, doğu kökenli bir hadım
armağan edildi, o da burayı (Bağdat’ın bulunduğu yeri) ona ikta olarak verdi.
Anılan hadım kendi memleketinde putperest idi, bunun üzerine o şöyle dedi: ‘bağ
dâd yani put bana onu verdi.’”.
Bağ
kelimesinin, bostan, "dâd" kelimesinin ise "verdi" anlamına
geldiği de söylenir. Kisrâ, anılan hadıma o bostanı bağışladı, sonra da şöyle
dedi: “bağ-dâd”. Böylece burası o şekilde isimlendirildi.
Keywords
References
- ...
Details
| Primary Language | Arabic |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2018 |
| Published in Issue | Year 2018 Volume: 2 Issue: 1 |
