Abstract
İnsanoğlu tarih boyunca, yaşadığı doğal çevreyi, ihtiyaçları doğrultusunda düzenlemiş ve değiştirmiştir.
Konut tanımının temelinde bu çaba görülmektedir. Doğadaki diğer tüm canlılar gibi insan da
dışarıdan gelebilecek saldırı ya da tehlikelere karşı korunma, savunma ve sığınma ihtiyacı hissetmiştir.
Bu ihtiyacı, ilk olarak doğada ulaştıkları mağara, kovuk gibi yöntemlerle gidermişlerdir. Avcılıktoplayıcılıkla
yaşamlarını sürdüren insanlar Neolitik dönemde yerleşik hayata geçmişlerdir. Böylece
toprağı ekip biçmeye başlamış ve toprakla bağ içinde bir yaşam sürdürmüşlerdir. Yerleşik hayata
geçmeleri ve kalıcı konutları inşa etmeye başlamaları beraberinde ilk mimari faaliyetleri getirmiştir.
Anadolu yarımadasında kerpiç kullanımının bir özeti niteliğinde olan bu makalede amaçlanan;
Neolitik dönemde barınak oluşturmak amacıyla kullanılan kerpiç konutların, günümüzde kullanılan
yöntemlerle hala benzerlik gösterdiği konusuna bilgilendirmek ve sadece Anadolu yarımadasında
kullanılan yöntemler hakkında bilgiler sunmaktır.
Keywords
References
- Acun, S. Gürdal, E. (2003). Yenilenebilir Bir Malzeme: Kerpiç ve Alçılı Kerpiç, Türkiye Mühendislik Haberleri, Sayı:427
- Ahunbay, Z. (1996). Tarihi Çevre Koruma Ve Restorasyon, Yem Yayınları, İstanbul.
- Cookckson, B. C. (2010). “Living in Mud”, Ege Yayınları, İstanbul.
- Fırat, M. (2016). Antik Çağda Taş Duvar İşçiliği, Türk Eskiçağ Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
- Houben, H. Guillaud, H. (2003). Earth Construction “ A Comprehensive Guide”, CRATerre- EAG, ITDG, Publishing, London, U.K.
- Kömürcüoğlu, E. A. (1967). “Yapı Malzemesi Olarak Kerpiç ve Kerpiç İnşaat Sistemleri” İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, İstanbul.
- Naumann, R. (1998). Eski Anadolu Mimarlığı Türk Tarih Kurumu, Ankara.
- Sözen, M. (2012). “Anadolu’da Kırsal Mimarlık” Çekül Vakfı yayınları.
- Staff, S. C. (2006). Adobe Conservation, “A preservation Handbook”, Comerstones Community Partnership, Texas, U.S.A.
- Vitruvius. (1993). Mimarlık Üzerine On Kitap. (çev. S. Güven). Ankara: Şevki Vanlı Mimarlık Vakfı Yayınları.
- Görsel Kaynakları
- Acun, S. Gürdal, E. (2003). Yenilenebilir Bir Malzeme: Kerpiç ve Alçılı Kerpiç, Türkiye Mühendislik Haberleri, Sayı:427
- Cookckson, B. C.(2010). “Living in Mud”, Ege Yayınları, İstanbul.
Abstract
References
- Acun, S. Gürdal, E. (2003). Yenilenebilir Bir Malzeme: Kerpiç ve Alçılı Kerpiç, Türkiye Mühendislik Haberleri, Sayı:427
- Ahunbay, Z. (1996). Tarihi Çevre Koruma Ve Restorasyon, Yem Yayınları, İstanbul.
- Cookckson, B. C. (2010). “Living in Mud”, Ege Yayınları, İstanbul.
- Fırat, M. (2016). Antik Çağda Taş Duvar İşçiliği, Türk Eskiçağ Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
- Houben, H. Guillaud, H. (2003). Earth Construction “ A Comprehensive Guide”, CRATerre- EAG, ITDG, Publishing, London, U.K.
- Kömürcüoğlu, E. A. (1967). “Yapı Malzemesi Olarak Kerpiç ve Kerpiç İnşaat Sistemleri” İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, İstanbul.
- Naumann, R. (1998). Eski Anadolu Mimarlığı Türk Tarih Kurumu, Ankara.
- Sözen, M. (2012). “Anadolu’da Kırsal Mimarlık” Çekül Vakfı yayınları.
- Staff, S. C. (2006). Adobe Conservation, “A preservation Handbook”, Comerstones Community Partnership, Texas, U.S.A.
- Vitruvius. (1993). Mimarlık Üzerine On Kitap. (çev. S. Güven). Ankara: Şevki Vanlı Mimarlık Vakfı Yayınları.
- Görsel Kaynakları
- Acun, S. Gürdal, E. (2003). Yenilenebilir Bir Malzeme: Kerpiç ve Alçılı Kerpiç, Türkiye Mühendislik Haberleri, Sayı:427
- Cookckson, B. C.(2010). “Living in Mud”, Ege Yayınları, İstanbul.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | June 19, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Issue: 23 |