Abstract
The essence of education and training is to transfer the knowledge, manners, feelings, and experiences of older generations to new generations. Teaching is a professional group that transfers social and cultural values to new generations and ensures the continuation of society and the state. Since the teaching and learning process is a communication process that involves certain difficulties, it is a requirement of their profession for teachers to have certain communication skills. First of all, it is the basic expectation that they are open to communication, manage communication/teaching processes patiently, and communicate tolerantly and empathically.
While the school is a place of formal education and training, it is also a place of communication. A teacher is not just a teacher; is taken as a role model. The communication process at school is not limited to the teacher-student relationship. Based on these points, the study is about the communication process in training and education and process-specific communication problems and skills. Literature-based analysis was used as the method. After addressing the concepts of education and training and the dynamics of the education-training process, teachers' teaching-training processes and professional communication skills were emphasized.
References
- Abay, A. R. (2007). Türkiye'de Eğitimin Dönüşümü Üzerine Ali Rıza Abay. Dönüşüm Sürecindeki Türkiye: Aktörler, Alanlar, Sorunlar, 49, 407.
- Abay Çelik, Z. E. (2023). Mesleklerin ve Değerlerin Eğitim ve Öğretiminde Yüz Yüze İletişimin Önemi Ahilik Teşkilatında Usta Çırak İletişimi Modeli. Erciyes İletişim Dergisi, 10(2), 1001-1017.
- Akkol, Z. (2022). Öğretmenlerin Temel Sorunları Trabzon ve Akçaabat İlçesi Örneği. Habitus Toplumbilim Dergisi, 3(3), 347-372.
- Aslanargun, E. (2007). Okul-Aile İş birliği ve Öğrenci Başarısı Üzerine Bir Tarama Çalışma. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(18), 119-135. B aşar, M., Doğan, M. C., Şener, N., Özcan, U., ve Topal, H. (2018). İlkokulda Öğretmen Öğrenci İletişimi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-17.
- Bayar, A., ve Zengin, A. (2021). Okul Yöneticileri ile Öğretmenler Arasında Meydana Gelen İletişim Problemlerinin Eğitime Yansıması. Ulusal Eğitim Akademisi Dergisi, 5(2), 263-278.
- Bilgiseven-Kurtkan, Amiran (1992). Eğitim Sosyolojisi. Filiz Kitabevi.
- Can, E., ve Nikolayidis, U. (2021). Okul Rehberlik Hizmetleri: Bir Durum Çalışması. Firat University Journal Of Social Sciences/Sosyal Bilimler Dergisi, 31(2).
- Cebeci, S., (2010). Öğrenme ve Öğretme Görevi Olarak Dini İletişim. Etkili Din Öğretimi, 4, 195-228.
- Ceylan, M., ve Akar, B. (2011). Ortaöğretimde Okul-Aile İş birliği ile İlgili Öğretmen ve Veli Görüşlerinin İncelenmesi (Karacasu Lisesi Örneği). Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 43-64.
- Çelikten, M. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), 207-237
- Engin, A. O., & Aydın, S. (2010). Sınıf İçi İletişimde Öğretmenin Rolü. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 1-14.
- Gurol, M., Turkan, A., ve İpek, S. O. M. (2018). Pedagojik Formasyon Sertifika Programının Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65), 103-122.
- Gürüz, D. ve Temel Eğinli, A. (2019). Kişilerarası iletişim. Baskı, Ankara: Nobel Yayıncılık. 8. baskı
- Hançerlioğlu, O. (1986). Toplumbilim sözlüğü (Vol. 74). Remzi Kitabevi.
- Hatipoğlu, A., ve Kavas, E. (2016). Veli Yaklaşımlarının Öğretmen Performansına Etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(4), 1012-1034.
- Kızmaz, Z. (2006). Okullardaki Şiddet Davranışının Kaynakları Üzerine Kuramsal Bir Yaklaşım. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30(1), 47-70.
- Koç, M. H. (2018). Veli Görüşlerine Göre Veli Öğretmen İlişkisi Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Veli Öğretmen İlişkisinin İncelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 47(218), 55-76. Meb/14/6/1973 Tarihli ve 1739 Sayılı Millî Eğitim Temel Kanununun 16 ncı Maddesine Dayanılarak Hazırlanmış Yönetmelik
- Özdoğru, M. (2021). İlkokullarda Öğretmen-Veli İlişkisinde Yaşanan Sorunlara İlişkin Öğretmen Görüşleri. Uluslararası Temel Eğitim Çalışmaları Dergisi, 2(1), 68-76.
- Reçber, B. (2020). Türkiye’de Okul Sosyal Hizmetinin Konumu ve Gerekliliği. Tesam Akademi Dergisi, 7(1), 11-36.
- Yaraş, Z. ve Turan, M. (2021). Sorunlar ve Çözümler Bağlamında Öğretmenlik Mesleği. Milli Eğitim Dergisi, 50(232), 383-405.
- https://ekonomi.haber7.com/ekonomi/haber/551025-vatandasa-gore-en-guvenilir-meslek-gruplari
- https://indigodergisi.com/2019/10/turkiye-en-az-guven-duyulan-meslekler/
- https://www.sozcu.com.tr/2016/ekonomi/en-cok-guvenilen-meslekler-hangileri-1194913/
Abstract
Eğitim ve öğretimde esas olan eski kuşakların; bilgi, görgü, duygu ve tecrübelerini yeni kuşaklara aktarmasıdır. Öğretmenlik ise, sosyal ve kültürel değerleri yeni kuşaklara aktaran, toplumun ve devletin devamını sağlayan bir meslek grubudur. Öğretme ve öğrenme süreci belli zorlukları içerisinde barındıran bir iletişim süreci olduğu için, öğretmenlerin belli iletişim becerilerine sahip olmaları mesleklerinin bir gerekliliğidir. Her şeyden önce iletişime açık olmaları, iletişim/öğretme süreçlerini sabırla yönetmeleri, hoşgörülü ve empatik iletişim kurmaları temel beklentidir.
Okul, formel örgün eğitim ve öğretim mekânı olmakla beraber, aynı zamanda bir iletişim mekanıdır. Öğretmen de sadece öğreten değildir; rol model alınandır. Okuldaki iletişim süreci de sadece öğretmen-öğrenci ilişkisiyle ile sınırlı değildir. Bu noktalardan hareketle çalışma; eğitim ve öğretimdeki iletişim sürecini ve sürece özgü iletişim sorunlarını ve becerilerini konu almaktadır. Yöntem olarak kaynak taraması yöntemi benimsenmiştir. Eğitim ve öğretim kavramları ile eğitim-öğretim sürecinin dinamiklerine değinildikten sonra öğretmenlerin öğretme-eğitme süreçleri ve mesleki iletişim becerileri üzerinde durulmuştur
References
- Abay, A. R. (2007). Türkiye'de Eğitimin Dönüşümü Üzerine Ali Rıza Abay. Dönüşüm Sürecindeki Türkiye: Aktörler, Alanlar, Sorunlar, 49, 407.
- Abay Çelik, Z. E. (2023). Mesleklerin ve Değerlerin Eğitim ve Öğretiminde Yüz Yüze İletişimin Önemi Ahilik Teşkilatında Usta Çırak İletişimi Modeli. Erciyes İletişim Dergisi, 10(2), 1001-1017.
- Akkol, Z. (2022). Öğretmenlerin Temel Sorunları Trabzon ve Akçaabat İlçesi Örneği. Habitus Toplumbilim Dergisi, 3(3), 347-372.
- Aslanargun, E. (2007). Okul-Aile İş birliği ve Öğrenci Başarısı Üzerine Bir Tarama Çalışma. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(18), 119-135. B aşar, M., Doğan, M. C., Şener, N., Özcan, U., ve Topal, H. (2018). İlkokulda Öğretmen Öğrenci İletişimi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-17.
- Bayar, A., ve Zengin, A. (2021). Okul Yöneticileri ile Öğretmenler Arasında Meydana Gelen İletişim Problemlerinin Eğitime Yansıması. Ulusal Eğitim Akademisi Dergisi, 5(2), 263-278.
- Bilgiseven-Kurtkan, Amiran (1992). Eğitim Sosyolojisi. Filiz Kitabevi.
- Can, E., ve Nikolayidis, U. (2021). Okul Rehberlik Hizmetleri: Bir Durum Çalışması. Firat University Journal Of Social Sciences/Sosyal Bilimler Dergisi, 31(2).
- Cebeci, S., (2010). Öğrenme ve Öğretme Görevi Olarak Dini İletişim. Etkili Din Öğretimi, 4, 195-228.
- Ceylan, M., ve Akar, B. (2011). Ortaöğretimde Okul-Aile İş birliği ile İlgili Öğretmen ve Veli Görüşlerinin İncelenmesi (Karacasu Lisesi Örneği). Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 43-64.
- Çelikten, M. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), 207-237
- Engin, A. O., & Aydın, S. (2010). Sınıf İçi İletişimde Öğretmenin Rolü. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 1-14.
- Gurol, M., Turkan, A., ve İpek, S. O. M. (2018). Pedagojik Formasyon Sertifika Programının Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65), 103-122.
- Gürüz, D. ve Temel Eğinli, A. (2019). Kişilerarası iletişim. Baskı, Ankara: Nobel Yayıncılık. 8. baskı
- Hançerlioğlu, O. (1986). Toplumbilim sözlüğü (Vol. 74). Remzi Kitabevi.
- Hatipoğlu, A., ve Kavas, E. (2016). Veli Yaklaşımlarının Öğretmen Performansına Etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(4), 1012-1034.
- Kızmaz, Z. (2006). Okullardaki Şiddet Davranışının Kaynakları Üzerine Kuramsal Bir Yaklaşım. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30(1), 47-70.
- Koç, M. H. (2018). Veli Görüşlerine Göre Veli Öğretmen İlişkisi Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Veli Öğretmen İlişkisinin İncelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 47(218), 55-76. Meb/14/6/1973 Tarihli ve 1739 Sayılı Millî Eğitim Temel Kanununun 16 ncı Maddesine Dayanılarak Hazırlanmış Yönetmelik
- Özdoğru, M. (2021). İlkokullarda Öğretmen-Veli İlişkisinde Yaşanan Sorunlara İlişkin Öğretmen Görüşleri. Uluslararası Temel Eğitim Çalışmaları Dergisi, 2(1), 68-76.
- Reçber, B. (2020). Türkiye’de Okul Sosyal Hizmetinin Konumu ve Gerekliliği. Tesam Akademi Dergisi, 7(1), 11-36.
- Yaraş, Z. ve Turan, M. (2021). Sorunlar ve Çözümler Bağlamında Öğretmenlik Mesleği. Milli Eğitim Dergisi, 50(232), 383-405.
- https://ekonomi.haber7.com/ekonomi/haber/551025-vatandasa-gore-en-guvenilir-meslek-gruplari
- https://indigodergisi.com/2019/10/turkiye-en-az-guven-duyulan-meslekler/
- https://www.sozcu.com.tr/2016/ekonomi/en-cok-guvenilen-meslekler-hangileri-1194913/
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Mass Media, New Media, Communication Sociology |
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | October 24, 2023 |
| Submission Date | September 19, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 Volume: 13 Issue: 2 |
Cite
