Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

OKUL YÖNETİCİLERİNİN ÖRGÜTSEL AFFEDİCİLİK DÜZEYLERİ

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 16, 127 - 144, 01.10.2018
https://doi.org/10.29029/busbed.420741

Öz

Bu araştırmanın temel amacı okul yöneticilerinin örgütsel affedicilik düzeylerini
belirlemektir. Bununla birlikte, okul yöneticilerinin örgütsel affedicilik düzeylerinin
görev yaptıkları öğrenim basamağı, görev unvanı ve yöneticilikteki kıdemlerine
göre anlamlı farklılık gösterip göstermediği de araştırma konusu edilmiştir. Bu
amaçla nicel araştırma modellerinden genel tarama modelinde betimsel bir araştırma
gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu 187 okul yöneticisinden
oluşmaktadır. Veriler, Örgütsel Affedicilik Ölçeği aracılığı ile toplanmıştır. Elde
edilen verilerinin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, t testi ve tek
yönlü varyans analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda okul yöneticilerinin
örgütsel affedicilik davranışını çoğu zaman gösterdikleri belirlenmiştir.
Okul yöneticilerinin örgütsel affedicilik davranışını gösterme düzeyleri arasında,
yöneticilikteki kıdem ve görev unvanı değişkenleri bakımından istatistiksel olarak
anlamlı düzeyde bir farklılık olmadığı görülmüştür. Buna karşın, lise yöneticilerinin
örgütsel affedicilik davranışını gösterme düzeyleri ile ilkokul yöneticilerinin
örgütsel affedicilik davranışını gösterme düzeyleri arasında istatistiksel olarak
anlamlı düzeyde bir farklılık olduğu saptanmıştır

Kaynakça

  • Ahmed, E. ve Braithwaite, V. (2008). Forgiveness, reconciliation and shame: Three keey variables in reducing school bullying. Journal of Social Issues. 62(2), 347-370.
  • Akın, M., Özdevecioğlu, M. ve Ünlü, O. (2012). Örgütlerde intikam niyeti ve affetme eğiliminin çalışanların ruh sağlıkları ile ilişkisi. Amme İdaresi Dergisi, 45(1), 77-97.
  • APA (2008). Forgiveness: A sampling of research results. Washington, DC: Office of International Affairs. Reprinted.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Cameron, K. ve Caza, A. (2002). Organizational and leadership virtues and the role of forgiveness. Journal of Leadership and Organizational Studies, 9(1), 34-48.
  • Campbell, A. (2017). Forgiveness and reconciliation as an organizational leadership competency within restorative transitional justice ınstruments (Doctorate of Global Leadership), Indiana Tech University. http://restorativejustice.org/am-site/media/forgiveness-and-reconciliation-as-an-organizational-leadership- mpetency-within-restorative-transitional-justice-instruments.pdf. Erişim Tarihi: 13.03.2017.
  • Çardak, M. (2012). Affedicilik yönelimli psiko-eğitim programının affetme eğilimi, belirsizliğe tahammülsüzlük, psikolojik iyi oluş, sürekli kaygı ve öfke üzerindeki etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Enright, R. D. and North, J. (1998). Exploring forgiveness, The University of Vsconsin Press. USA.
  • Fehr, R., Gelfand, M. J. ve Nag, M. (2010). The road to forgiveness: A meta analytic synthesis of its situational and dispositional correlates. American Psychological Association, 136(5), 894-914
  • Kaptan, S. (1991). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekısık Web Ofset Tesisleri.
  • Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Karakaş, A. C. (2014). Gerçeklik terapisi yönelimli dini başa çıkma psikoeğitim programının affetme esnekliği, empati ve stresle başa çıkma üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Karina, (2007). T. L. C. Forgiveness in work place. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) The University of Hon Kong Department of Psychology.
  • Kaya, F. (2015). Üniversite öğrencilerinin affetme düzeyleri ve mükemmeliyetçilik düzeyleri arasındaki ilişki: Duygusal zekânın aracı gücü (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Madsen, S. R., Gygi, J., Hammond, S. C. ve Plowman, S. (2008). Forgiveness as an HRD intervention: Literature and a proposed framework. Utah Valey State College, Brigham Young University. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED501609.pdf. Erişim Tarihi: 13.11.2017.
  • McCullough, M.E. (2008). Beyonde revenge: The evolution of the forgiveness instinct. San Francisco: Jossey Bass.
  • Magnuson, C. M., Enright, R. D., Fulmer, B ve Magnuson, K. A. (2009). Waging peace throuhg forgiveness in Belfast, Northern Ireland IV: A parent and child forgiveness education program. Journal of Research in Education.
  • Nayir, F. K. ve Karaman Kepenekci, Y. (2015). Örgütsel affedicilik ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmenlerin örgütsel affediciliğe ilişkin görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.11(3), 922-934. DOI: 10.17860/efd.93627
  • Nayir, F. K. ve Karaman Kepenekci, Y. (2016). Öğretmenlerin örgütsel affediciliğe ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 4168-4180. doi:10.14687/jhs. v13i3.3848.
  • Rodden, J. (2004). Forgiveness, education, public policy: The road not yet taken. Modern Age. http://www.mmisi.org/ma/46_04/rodden.pdf. Erişim Tarihi: 13.1.2017
  • Satıcı, A. S. (2016). Üniversite öğrencilerinin affetme, intikam, sosyal bağlılık ve öznel iyi oluşları: farklı yapısal modellerin denenmesi üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Stone, M. (2012). Forgiveness in the workplace. Industrial and Commercial Training. 34(7), 278-286.
  • Şener, E. ve Çetinkaya, F. F. (2015). Bir liderlik özelliği olarak affetme ve örgütsel düzeyde etkileri üzerine bir inceleme. İşletme Araştırma Dergisi. 7(4). 24-42.
  • Thompson, L.Y., Synder, C.R., Hoffman, L., Michael, S.T., Rasmussen, H.N., Billings, L.S., Heinze, L., Neufeld, J. E., Shorey, H.S., Roberts, J.C, Roberts, D. E. (2005). Dispositional forgiveness of self, others, and situations. Journal of Personality. 73 (2). 313-360. Doi: 10.1111/j.1467-6494.2005.00311.x

SCHOOL ADMINISTRATORS’ ORGANIZATIONAL FORGIVENESS LEVELS

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 16, 127 - 144, 01.10.2018
https://doi.org/10.29029/busbed.420741

Öz

The main purpose of this research is to determine the school administrators’
organizational forgiveness levels. For this purpose, a descriptive research has been
carried out. The study group of the research consists of 187 school administrators.
The data were collected through the Organizational Forgiveness Scale. Arithmetic
mean, standard deviation, t test and one way ANOVA were used in the analysis of
the obtained data. As a result of the research, it has been determined that the school
administrators frequently perform the behavior of organizational forgiveness. The
levels of school administrators’ organizational forgiveness behaviors do not show
a statistically significant difference in terms of seniority and job position variables.
However, the levels of high school administrators’ organizational forgiveness
behaviors differ statistically than that of primary school administrators.

Kaynakça

  • Ahmed, E. ve Braithwaite, V. (2008). Forgiveness, reconciliation and shame: Three keey variables in reducing school bullying. Journal of Social Issues. 62(2), 347-370.
  • Akın, M., Özdevecioğlu, M. ve Ünlü, O. (2012). Örgütlerde intikam niyeti ve affetme eğiliminin çalışanların ruh sağlıkları ile ilişkisi. Amme İdaresi Dergisi, 45(1), 77-97.
  • APA (2008). Forgiveness: A sampling of research results. Washington, DC: Office of International Affairs. Reprinted.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Cameron, K. ve Caza, A. (2002). Organizational and leadership virtues and the role of forgiveness. Journal of Leadership and Organizational Studies, 9(1), 34-48.
  • Campbell, A. (2017). Forgiveness and reconciliation as an organizational leadership competency within restorative transitional justice ınstruments (Doctorate of Global Leadership), Indiana Tech University. http://restorativejustice.org/am-site/media/forgiveness-and-reconciliation-as-an-organizational-leadership- mpetency-within-restorative-transitional-justice-instruments.pdf. Erişim Tarihi: 13.03.2017.
  • Çardak, M. (2012). Affedicilik yönelimli psiko-eğitim programının affetme eğilimi, belirsizliğe tahammülsüzlük, psikolojik iyi oluş, sürekli kaygı ve öfke üzerindeki etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Enright, R. D. and North, J. (1998). Exploring forgiveness, The University of Vsconsin Press. USA.
  • Fehr, R., Gelfand, M. J. ve Nag, M. (2010). The road to forgiveness: A meta analytic synthesis of its situational and dispositional correlates. American Psychological Association, 136(5), 894-914
  • Kaptan, S. (1991). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekısık Web Ofset Tesisleri.
  • Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Karakaş, A. C. (2014). Gerçeklik terapisi yönelimli dini başa çıkma psikoeğitim programının affetme esnekliği, empati ve stresle başa çıkma üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Karina, (2007). T. L. C. Forgiveness in work place. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) The University of Hon Kong Department of Psychology.
  • Kaya, F. (2015). Üniversite öğrencilerinin affetme düzeyleri ve mükemmeliyetçilik düzeyleri arasındaki ilişki: Duygusal zekânın aracı gücü (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Madsen, S. R., Gygi, J., Hammond, S. C. ve Plowman, S. (2008). Forgiveness as an HRD intervention: Literature and a proposed framework. Utah Valey State College, Brigham Young University. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED501609.pdf. Erişim Tarihi: 13.11.2017.
  • McCullough, M.E. (2008). Beyonde revenge: The evolution of the forgiveness instinct. San Francisco: Jossey Bass.
  • Magnuson, C. M., Enright, R. D., Fulmer, B ve Magnuson, K. A. (2009). Waging peace throuhg forgiveness in Belfast, Northern Ireland IV: A parent and child forgiveness education program. Journal of Research in Education.
  • Nayir, F. K. ve Karaman Kepenekci, Y. (2015). Örgütsel affedicilik ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmenlerin örgütsel affediciliğe ilişkin görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.11(3), 922-934. DOI: 10.17860/efd.93627
  • Nayir, F. K. ve Karaman Kepenekci, Y. (2016). Öğretmenlerin örgütsel affediciliğe ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 4168-4180. doi:10.14687/jhs. v13i3.3848.
  • Rodden, J. (2004). Forgiveness, education, public policy: The road not yet taken. Modern Age. http://www.mmisi.org/ma/46_04/rodden.pdf. Erişim Tarihi: 13.1.2017
  • Satıcı, A. S. (2016). Üniversite öğrencilerinin affetme, intikam, sosyal bağlılık ve öznel iyi oluşları: farklı yapısal modellerin denenmesi üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Stone, M. (2012). Forgiveness in the workplace. Industrial and Commercial Training. 34(7), 278-286.
  • Şener, E. ve Çetinkaya, F. F. (2015). Bir liderlik özelliği olarak affetme ve örgütsel düzeyde etkileri üzerine bir inceleme. İşletme Araştırma Dergisi. 7(4). 24-42.
  • Thompson, L.Y., Synder, C.R., Hoffman, L., Michael, S.T., Rasmussen, H.N., Billings, L.S., Heinze, L., Neufeld, J. E., Shorey, H.S., Roberts, J.C, Roberts, D. E. (2005). Dispositional forgiveness of self, others, and situations. Journal of Personality. 73 (2). 313-360. Doi: 10.1111/j.1467-6494.2005.00311.x
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Necdet Konan 0000-0001-6444-9745

Kemal Nazlı 0000-0003-4865-4495

Yayımlanma Tarihi 1 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018Cilt: 8 Sayı: 16

Kaynak Göster

APA Konan, N., & Nazlı, K. (2018). OKUL YÖNETİCİLERİNİN ÖRGÜTSEL AFFEDİCİLİK DÜZEYLERİ. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 127-144. https://doi.org/10.29029/busbed.420741