Öz
Abstract
Social trauma caused by terrorism, which has reached an international
position with the impact of globalization and long-term wars, significantly
affect the formation of group dynamics and the psychology of individuals.
Mass trauma lead to negative natural consciousness splits in the mental
and social integration of individuals, causing significant pathological
transformations in the cultural, political, social and psychological structure
of the society. Social violence, leading to negative natural disruptions,
causes both individuals and communities to be kept under control and
managed under the concept of “cyber terrorism” in digital network
platforms. Cyber terrorism psychology aims to enlighten the dynamics of
cyber terrorism as a new type of social trauma by revealing the traumatizing
effects of mass violence events actively carried out in cyber space on both
the individual and the society. The effects of social violence events such
as cyber terrorism and wars in the space from the individual to the society
negatively affect the skills and psychological resources necessary to deal
with the ordinary problems in the actual life of the people and disrupt
their social adaptation. The individual whose functionality in daily life is
impaired and his capacity for bonding has weakened or that this capacity
has evolved in an incompatible way, will continue his life by dissociating
the terrorist incidents he has been exposed to in this psychopathogenic
process. Dissociative disorders, post-traumatic stress disorder, substanceuse disorders and major depression can be observed in individuals at
rates not to be underestimated after terrorist events. It is a professional
requirement for individuals to deal with severe traumatic events such as
war and terrorism and to treat these psychopathologies that begin with a
tendency to adapt to this process and then turn into a psychiatric disease
with a trauma-based approach as soon as possible. As a result, it is thought
that short and long term scientific studies, which will be carried out in the
axis of psychotraumatology, which deals with the traumatizing effects of
war and terrorism on both individual and social dimensions, will provide
significant support in developing applicable strategies to prevent mass
violence.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aguado, J. F. (2015). Psychological Manipulation, Hypnosis, and Suggestion. International Journal of Cultic Studies, 6.
- Calhoun, L. G., & Tedeschi, R. G. (2006). Handbook of posttraumatic growth: Research and practice. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
- Cantekin, A. (2012). Savaş Üzerine: Carl von Clausewitz, A.B. Varlık (ed.), Strateji, Savaş ve Askerî Harekât Üzerine Dünya Klasikleri Öz İnceleme Dizini içinde (227- 300). Ankara: KHO Basımevi.
- Ciottone, G. R. (2016). Introduction to disaster medicine. In Ciottone’s Disaster Medicine (1st ed.) (2-5). Amsterdam: Elsevier.
- Cooper, A. M. (1993). Paranoia: A part of most analyses. Journal of the American Psychoanalytic Association; 41(2): 423-442.
- Corner, E., & Gill, P. (2015). A false dichotomy? Mental illness and loneactor terrorism. Law and Human Behavior, 39(1), 23.
- Crayton, J. W. (1983). Terrorism and the Psychology of the Self. Perspectives on Terrorism. Wilmington, Delaware: Scholarly Resources, 33-41. DeMause, L. (1979). Historical group-fantasies. The Journal of psychohistory, 7(1), 1-70.
- DeMause, L. (1984). The making of a fearful leader:” Where’s the rest of me?” The Journal of psychohistory, 12(1), 5.
- DeMause, L. (1988). On Writing Childhood History. The Journal of Psychohistory, 16(2):135-171.
- Derin, G., & Öztürk, E. (2019a). Adli Bilimler Açısından Uluslararası Güvenlik ve Terör: Psikotravmatolojik Bir Yaklaşım. II. Türk Adli Bilimler Kongresi ve X. Adli Tıp Çalıştayı Kongre Bildiri Kitabı içinde (130-148). Antalya.
- Derin, G., & Öztürk, E. (2019b). Terör ve Terörün Psikolojik Dinamikleri ve Radikalleşme. V. Turkcess International Education and Social Sciences Congress içinde (1125-1232). İstanbul.
- Everly, G. S. (1993). Psychotraumatology: A two-factor formulation of posttraumatic stress. Integrative Physiological and Behavioral Science, 28(3), 270-278.
- Ferracuti, F., & Bruno, F. (1981). Psychiatric Aspects of Terrorism. I. G. (Ed.), The Mad, The Bad and The Different (1st ed.) (199-213). Lexington Mass: Lexington Books.
- Gibbs, J. P. (1989). Conceptualization of terrorism. American Sociological Review, 54(3), 329–340.
- Gruenewald, J., Chermak, S., & Freilich, J. D. (2013). Distinguishing “loner” attacks from other domestic extremist violence. Criminology & Public Policy, 12(1), 65-91.
- Gurr, T. R. (1989). Political terrorism: Historical antecedents and contemporary trends. Violence in America, 2, 201-30.
- Hudson, R. A. (2018). Who Becomes a Terrorist and Why?: The Psychology and Sociology of Terrorism (1.st ed.). Simon and Schuster. Washington D.C: Federal Research Division of the Library of Congress.
- Introvigne, M., Folk, H., Frisk, L., Palmer, S., & Richardson, J. T. (2018). Does “Mental Slavery” Exist? An Expert Opinion. The Journal of CESNUR. 2/6, 74-97.
- Knutson, J. N. (1981). Social and psychodynamic pressures toward a negative identity: The case of an American revolutionary terrorist. Behavioral and quantitative perspectives on terrorism, 105-150.
- Martin, G. (2017). Terörizm Kavramlar ve Kuramlar. (İ. Çapçıoğlu, B. Metin, Çev.). Ankara: Adres Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 2003.)
- Öztürk E. (2004). Psikoterapide Travmatik Kendilik ve Kendileşme. Panel. VIII. Bahar Sempozyumu Özet Kitabı, s. 55-57, 14-18 Nisan, Antalya. Öztürk E. (2009). Dövüş Kulübü: Çifte Kendilikler, Çifte Yaşamlar. PsikeDergi, 2, 75-83.
- Öztürk, E. (2017). Travma ve Dissosiyasyon: Dissosiyatif Kimlik Bozukluğunun Psikoterapisi ve Aile Dinamikleri (1. Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
- Öztürk, E. (2018a). Psikotarih Ruhsal Travma ve Dissosiyasyon, O. Celbiş, (Ed.). Turaz Akademi 2018 içinde (1.Baskı) (92-106). Ankara: Akademisyen Kitabevi.
- Öztürk, E. (2018b). «Dijital İletişim, Siber Kimlik, Siber Alter ve Siber Dissosiyasyon”, II. Türk Adli Bilimler Kongresi ve X. Adli Tıp Çalıştayı Kongre Bildiri Kitabı içinde (9-17). Antalya.
- Öztürk, E. (2020). Travma ve Dissosiyasyon: Psikotravmatoloji Temel Kitabı (2. Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
- Öztürk, E., & Çalıcı, C. (2018). Modern Toplumda Kimlik, “Siber Dissosiyasyon” ve “Siber Alter”: Teorik ve Klinik Bir Yaklaşım. E.
- Öztürk, (Ed.), Ruhsal Travma ve Dissosiyasyon içinde (39-47). Ankara: Türkiye Klinikleri.
- Öztürk E., & Şar, V. (2006). “Apparently normal” family: A contemporary agent of transgenerational trauma and dissociation. J Trauma Practice. 4(3-4): 287-303.
- Pfefferbaum, B (2003). Victims of terror and the media. In: Silke A, ed. Terrorists, Victims and Society (1st ed.) (175-187). England: John Wiley and Sons.
- Post, J. M. (1990). Terrorist psycho-logic: Terrorist behavior as a product of psychological forces. Origins of terrorism: Psychologies, ideologies, theologies, states of mind, 25-40.
- Richardson, J. T. (2014). Brainwashing’as Forensic Evidence. In S. J.
- Morewitz, M. L. Goldstein, (Eds.). Handbook of forensic sociology and psychology (1st ed.) (77-85). New York: Springer.
- Rogers, M. (2003). The Psychology of Cyber-Terrorism. In A. Silke, (Ed.). Terrorists, Victims and Society: Psychological Perspectives on Terrorism and its Consequences (1st ed.) (77-92). United Kingdom: Wiley Online Library.
- Ross, C. A. (2000). Bluebird. Deliberate Creation Of Multiple Personality By Psychiatrists (1st ed.). Richardson, Richardson, TX (Manitou Communications).
- Ross, C. A., & Halpern, N. (2009). Trauma model therapy. A treatment approach for trauma, dissociation, and complex comorbidity (1st ed.). Richardson, TX: Manitou Communications.
- Ross, C. A., & Norton, G. R. (1989a). Effects of hypnosis on the features of multiple personality disorder. American Journal of Clinical Hypnosis, 32(2), 99-106.
- Seidler, V. J. (2013). Introduction: Remembering 9/11—Terror, Trauma and Social Theory (1st ed.). London: Palgrave Macmillan. p. 1-14. Singer, M. T., & Janja, L. (1995). Cults in Our Midst (1st ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
- Solomon, Z. (1990). Does the War End When the Shooting Stops? The Psychological Toll of War 1. Journal of Applied Social Psychology; 20(21): 1733-1745.
- Spiegel, D. (1988). Dissociation and hypnosis in post-traumatic stress disorders. Journal of traumatic stress, 1(1), 17-33.
- Sprang, G. (2003). The psychological impact of isolated acts of terrorism. In: Silke A, ed. Terrorists, Victims and Society. (1st ed.) (133-159). England: John Wiley and Sons.
- Stern, J. (2003). Terror in the name of God (1st ed.). New York, NY: Harper Collins.
- Şar, V., & Öztürk, E. (2013). Stimulus deprivation and overstimulation as dissociogenic agents in postmodern oppressive societies. Journal of Trauma & Dissociation, 14(2), 198-212.
- Taylor, K. (2006). Brainwashing: The science of thought control (2nd ed.). New York: Oxford University Press.
- Tedeschi, R. G., Park, C. L., & Calhoun, L. G. (Eds.). (1998). Posttraumatic growth: Positive changes in the aftermath of crisis. Routledge.
- Türel, F. İ., Öztürk, E., & Çalıcı, C. (2018). Bireyden Topluma Travma ve Şiddet: Bireysel ve Toplumsal Şiddet Olaylarına Psikotarihsel Bir Yaklaşım. Bartın Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 3(3), 3-10.
- Vaisman-Tzachor, R. (2007). Profiling terrorists. Journal of Police Crisis Negotiations; 7(1): 27-61.
- van der Kolk B. (2002). The assessment and treatment of complex PTSD. In R. Yehuda, (Ed.). Psychological Trauma. (2st ed.) (127-156). New York. American Psychiatric Press.
- VandenBos, G. R. (2013). APA dictionary of clinical psychology (1. Baskı). Washington, DC: American Psychological Association.
- Varlık, A. B. (2012). Savaş Sanatı, Sun Tzu. A.B. Varlık (edt.) Strateji, Harp ve Askerî Harekât Üzerine Dünya Klasikleri Öz İnceleme Dizini (1- 72). Ankara: KHO Basımevi.
- Waugh, W. L. (2001). Managing terrorism as an environmental hazard. Public Administration And Public Policy: (93); 659-676.
- Weimann, G. (2008). The psychology of mass-mediated terrorism. American behavioral scientist, 52(1), 69-86.
- Whittaker, D. J. (2012). The terrorism reader (4. Baskı). New York: Routledge. p.8
Öz
Uzun süreli savaşlar ve küreselleşmenin etkisiyle birlikte uluslararası konuma erişen terörizm sonucunda oluşan toplumsal travmalar, grup dinamiklerinin oluşumunu ve bireylerin psikolojilerini önemli ölçüde etkilemektedir. Kitlesel travmalar, toplumun kültürel, politik, sosyal ve psikolojik yapısında önemli patolojik dönüşümlere neden olarak bireylerin ruhsal ve toplumsal entegrasyonlarında negatif doğalı bilinç kesintilerine yol açmaktadır. Negatif doğalı bilinç kesintilerine yol açan toplumsal şiddet, dijital ağ platformlarında “siber terörizm” kavramı altında hem bireylerin hem de toplumların travmatize edilerek kontrol altında tutulmasına ve idare edilmesine sebep olmaktadır. Siber terörizm psikolojisi, sanal uzamda aktif olarak gerçekleştirilen kitlesel şiddet olaylarının hem birey hem de toplum üzerindeki travmatize edici etkilerini bilimsel araştırmalarla ortaya koyarak yeni bir tür toplumsal travma olarak siber terörizmin dinamiklerini aydınlatmayı hedeflemektedir. Siber terörizm ve savaşlar gibi toplumsal şiddet olaylarının bireyden topluma olan uzamdaki etkileri, kişilerin aktüel yaşamındaki olağan sorunları ile başa çıkmak için gerekli olan becerilerini ve psikolojik kaynaklarını olumsuz etkileyerek onların toplumsal uyumunu bozmaktadır. Gündelik hayattaki işlevselliği bozulan ve bağ kurma kapasitesi zayıflayan ya da bu kapasitesi uyumsuz yöne doğru evrilen birey, bu psikopatojen süreçte
maruz kaldığı terör olaylarını dissosiye ederek yaşamını sürdürmeye
devam edecektir. Terör olaylarından sonra bireylerde küçümsenemeyecek
oranlarda dissosiyatif bozukluklar, travma sonrası stres bozukluğu, madde
kullanım bozuklukları ve majör depresyon görülebilmektedir. Bireylerin
savaş ve terör gibi şiddetli düzeydeki travmatik olaylarla başa çıkabilmeleri
ve bu sürece uyum sağlamaya yönelimli olarak başlayan ve sonrasında bir
psikiyatrik hastalığa dönüşen bu psikopatolojilerin bir halk sağlığı sorunu
olarak mümkün olabilen en kısa sürede travma temelli bir yaklaşımla
tedavi edilmeleri profesyonel bir gerekliliktir. Sonuç olarak savaş ve
terörizmin hem bireysel hem de toplumsal boyutlardaki travmatize edici
etkilerini konu alan psikotravmatoloji ekseninde yürütülecek kısa ve uzun
dönemli bilimsel çalışmaların, kitlesel şiddet olaylarını önlemeye yönelik
uygulanabilir stratejilerin geliştirilmesinde önemli destek sağlayacağı
düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aguado, J. F. (2015). Psychological Manipulation, Hypnosis, and Suggestion. International Journal of Cultic Studies, 6.
- Calhoun, L. G., & Tedeschi, R. G. (2006). Handbook of posttraumatic growth: Research and practice. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
- Cantekin, A. (2012). Savaş Üzerine: Carl von Clausewitz, A.B. Varlık (ed.), Strateji, Savaş ve Askerî Harekât Üzerine Dünya Klasikleri Öz İnceleme Dizini içinde (227- 300). Ankara: KHO Basımevi.
- Ciottone, G. R. (2016). Introduction to disaster medicine. In Ciottone’s Disaster Medicine (1st ed.) (2-5). Amsterdam: Elsevier.
- Cooper, A. M. (1993). Paranoia: A part of most analyses. Journal of the American Psychoanalytic Association; 41(2): 423-442.
- Corner, E., & Gill, P. (2015). A false dichotomy? Mental illness and loneactor terrorism. Law and Human Behavior, 39(1), 23.
- Crayton, J. W. (1983). Terrorism and the Psychology of the Self. Perspectives on Terrorism. Wilmington, Delaware: Scholarly Resources, 33-41. DeMause, L. (1979). Historical group-fantasies. The Journal of psychohistory, 7(1), 1-70.
- DeMause, L. (1984). The making of a fearful leader:” Where’s the rest of me?” The Journal of psychohistory, 12(1), 5.
- DeMause, L. (1988). On Writing Childhood History. The Journal of Psychohistory, 16(2):135-171.
- Derin, G., & Öztürk, E. (2019a). Adli Bilimler Açısından Uluslararası Güvenlik ve Terör: Psikotravmatolojik Bir Yaklaşım. II. Türk Adli Bilimler Kongresi ve X. Adli Tıp Çalıştayı Kongre Bildiri Kitabı içinde (130-148). Antalya.
- Derin, G., & Öztürk, E. (2019b). Terör ve Terörün Psikolojik Dinamikleri ve Radikalleşme. V. Turkcess International Education and Social Sciences Congress içinde (1125-1232). İstanbul.
- Everly, G. S. (1993). Psychotraumatology: A two-factor formulation of posttraumatic stress. Integrative Physiological and Behavioral Science, 28(3), 270-278.
- Ferracuti, F., & Bruno, F. (1981). Psychiatric Aspects of Terrorism. I. G. (Ed.), The Mad, The Bad and The Different (1st ed.) (199-213). Lexington Mass: Lexington Books.
- Gibbs, J. P. (1989). Conceptualization of terrorism. American Sociological Review, 54(3), 329–340.
- Gruenewald, J., Chermak, S., & Freilich, J. D. (2013). Distinguishing “loner” attacks from other domestic extremist violence. Criminology & Public Policy, 12(1), 65-91.
- Gurr, T. R. (1989). Political terrorism: Historical antecedents and contemporary trends. Violence in America, 2, 201-30.
- Hudson, R. A. (2018). Who Becomes a Terrorist and Why?: The Psychology and Sociology of Terrorism (1.st ed.). Simon and Schuster. Washington D.C: Federal Research Division of the Library of Congress.
- Introvigne, M., Folk, H., Frisk, L., Palmer, S., & Richardson, J. T. (2018). Does “Mental Slavery” Exist? An Expert Opinion. The Journal of CESNUR. 2/6, 74-97.
- Knutson, J. N. (1981). Social and psychodynamic pressures toward a negative identity: The case of an American revolutionary terrorist. Behavioral and quantitative perspectives on terrorism, 105-150.
- Martin, G. (2017). Terörizm Kavramlar ve Kuramlar. (İ. Çapçıoğlu, B. Metin, Çev.). Ankara: Adres Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 2003.)
- Öztürk E. (2004). Psikoterapide Travmatik Kendilik ve Kendileşme. Panel. VIII. Bahar Sempozyumu Özet Kitabı, s. 55-57, 14-18 Nisan, Antalya. Öztürk E. (2009). Dövüş Kulübü: Çifte Kendilikler, Çifte Yaşamlar. PsikeDergi, 2, 75-83.
- Öztürk, E. (2017). Travma ve Dissosiyasyon: Dissosiyatif Kimlik Bozukluğunun Psikoterapisi ve Aile Dinamikleri (1. Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
- Öztürk, E. (2018a). Psikotarih Ruhsal Travma ve Dissosiyasyon, O. Celbiş, (Ed.). Turaz Akademi 2018 içinde (1.Baskı) (92-106). Ankara: Akademisyen Kitabevi.
- Öztürk, E. (2018b). «Dijital İletişim, Siber Kimlik, Siber Alter ve Siber Dissosiyasyon”, II. Türk Adli Bilimler Kongresi ve X. Adli Tıp Çalıştayı Kongre Bildiri Kitabı içinde (9-17). Antalya.
- Öztürk, E. (2020). Travma ve Dissosiyasyon: Psikotravmatoloji Temel Kitabı (2. Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi.
- Öztürk, E., & Çalıcı, C. (2018). Modern Toplumda Kimlik, “Siber Dissosiyasyon” ve “Siber Alter”: Teorik ve Klinik Bir Yaklaşım. E.
- Öztürk, (Ed.), Ruhsal Travma ve Dissosiyasyon içinde (39-47). Ankara: Türkiye Klinikleri.
- Öztürk E., & Şar, V. (2006). “Apparently normal” family: A contemporary agent of transgenerational trauma and dissociation. J Trauma Practice. 4(3-4): 287-303.
- Pfefferbaum, B (2003). Victims of terror and the media. In: Silke A, ed. Terrorists, Victims and Society (1st ed.) (175-187). England: John Wiley and Sons.
- Post, J. M. (1990). Terrorist psycho-logic: Terrorist behavior as a product of psychological forces. Origins of terrorism: Psychologies, ideologies, theologies, states of mind, 25-40.
- Richardson, J. T. (2014). Brainwashing’as Forensic Evidence. In S. J.
- Morewitz, M. L. Goldstein, (Eds.). Handbook of forensic sociology and psychology (1st ed.) (77-85). New York: Springer.
- Rogers, M. (2003). The Psychology of Cyber-Terrorism. In A. Silke, (Ed.). Terrorists, Victims and Society: Psychological Perspectives on Terrorism and its Consequences (1st ed.) (77-92). United Kingdom: Wiley Online Library.
- Ross, C. A. (2000). Bluebird. Deliberate Creation Of Multiple Personality By Psychiatrists (1st ed.). Richardson, Richardson, TX (Manitou Communications).
- Ross, C. A., & Halpern, N. (2009). Trauma model therapy. A treatment approach for trauma, dissociation, and complex comorbidity (1st ed.). Richardson, TX: Manitou Communications.
- Ross, C. A., & Norton, G. R. (1989a). Effects of hypnosis on the features of multiple personality disorder. American Journal of Clinical Hypnosis, 32(2), 99-106.
- Seidler, V. J. (2013). Introduction: Remembering 9/11—Terror, Trauma and Social Theory (1st ed.). London: Palgrave Macmillan. p. 1-14. Singer, M. T., & Janja, L. (1995). Cults in Our Midst (1st ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
- Solomon, Z. (1990). Does the War End When the Shooting Stops? The Psychological Toll of War 1. Journal of Applied Social Psychology; 20(21): 1733-1745.
- Spiegel, D. (1988). Dissociation and hypnosis in post-traumatic stress disorders. Journal of traumatic stress, 1(1), 17-33.
- Sprang, G. (2003). The psychological impact of isolated acts of terrorism. In: Silke A, ed. Terrorists, Victims and Society. (1st ed.) (133-159). England: John Wiley and Sons.
- Stern, J. (2003). Terror in the name of God (1st ed.). New York, NY: Harper Collins.
- Şar, V., & Öztürk, E. (2013). Stimulus deprivation and overstimulation as dissociogenic agents in postmodern oppressive societies. Journal of Trauma & Dissociation, 14(2), 198-212.
- Taylor, K. (2006). Brainwashing: The science of thought control (2nd ed.). New York: Oxford University Press.
- Tedeschi, R. G., Park, C. L., & Calhoun, L. G. (Eds.). (1998). Posttraumatic growth: Positive changes in the aftermath of crisis. Routledge.
- Türel, F. İ., Öztürk, E., & Çalıcı, C. (2018). Bireyden Topluma Travma ve Şiddet: Bireysel ve Toplumsal Şiddet Olaylarına Psikotarihsel Bir Yaklaşım. Bartın Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 3(3), 3-10.
- Vaisman-Tzachor, R. (2007). Profiling terrorists. Journal of Police Crisis Negotiations; 7(1): 27-61.
- van der Kolk B. (2002). The assessment and treatment of complex PTSD. In R. Yehuda, (Ed.). Psychological Trauma. (2st ed.) (127-156). New York. American Psychiatric Press.
- VandenBos, G. R. (2013). APA dictionary of clinical psychology (1. Baskı). Washington, DC: American Psychological Association.
- Varlık, A. B. (2012). Savaş Sanatı, Sun Tzu. A.B. Varlık (edt.) Strateji, Harp ve Askerî Harekât Üzerine Dünya Klasikleri Öz İnceleme Dizini (1- 72). Ankara: KHO Basımevi.
- Waugh, W. L. (2001). Managing terrorism as an environmental hazard. Public Administration And Public Policy: (93); 659-676.
- Weimann, G. (2008). The psychology of mass-mediated terrorism. American behavioral scientist, 52(1), 69-86.
- Whittaker, D. J. (2012). The terrorism reader (4. Baskı). New York: Routledge. p.8
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Mayıs 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 1 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)
