Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MODERNLEŞME VE POSTMODERN ELEŞTİRİLER EKSENİNDE KAMU POLİTİKASI DİSİPLİNİ

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 15, 245 - 260, 22.04.2018
https://doi.org/10.29029/busbed.392632

Öz

Bir disiplin olarak kamu politikası İkinci Dünya Savaşı’nda ortaya çıksa
da tarih boyunca politikalar üzerinde çalışılmıştır. Günümüz kamu politikası
disiplinin kökleri modern bilimin politika yapım süreçlerinde kullanılmasıyla
başlamış ve bu durum tüm politikalar için geçerli olduğu zaman kamu politikası
bir disiplin haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı, kamu politikasının gelişim
sürecini ve günümüz konumunu incelemektir. Disiplinin gelişimi noktasında
modernleşme süreci; disipline biçilen rol açısından postmodern yazın temel
alınmıştır. Çalışmada öncelikle eylem ve çalışma alanı olarak kamu politikası birbirinden
ayrılmıştır. Bilimin öneminin kavranması bağlamında devlet tarafından daha
fazla kullanılmasının sonucu olan kamu politikasının modernleşme süreci içinde
değerlendirilebileceği ve bu kullanım biçiminin postmodern
söylemin eleştiri kıskacına girebileceği gösterilmiştir.


















 

Kaynakça

  • AKDOĞAN, A. A. (2012). Aydınlanmadan Neoliberalizme Kamu Politikalarının Sarsıl(a)mayan Egemenliği. Amme İdaresi Dergisi, 45(4), 1-24.
  • ANDERSON, J. E. (1994). Public Policymaking. Boston: Houghton Mifflin Company.
  • ARSLAN, H. (1999). Bilim, Bilimsel Bilgi ve İktidar. Doğu Batı, 2(7), 63-89.
  • BABAOĞLU, C. (2017). Kamu Politikası Analizine Yönelik Kavramsal ve Kuramsal Bir Çerçeve. Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30), 511-532.
  • BERNAL, J. D. (2009a). Tarihte Bilim I. İstanbul: Evrensel Basım.
  • BERNAL, J. D. (2009b). Tarihte Bilim II. İstanbul: Evrensel Basım Yayım.
  • BERNAL, J. D. (2011). Bilimin Toplumsal İşlevi. İstanbul: Evrensel Basım.
  • BEST, S., & KELLNER, D. (2011). Postmodern Teori. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BİRKLAND, T. A. (2011). An Introduction To The Policy Process. New York: M.E. Sharpe.
  • BUSH, V. (2017, 2 4). Science The Endless Frontier. www.nsf.gov: https://www.nsf.gov/od/lpa/nsf50/vbush1945.htm#transmittal adresinden alındı
  • COCHRAN, C. E., C.MAYER, L., CARR, T., CAYER, N. J., MCKENZİE, M. J., & PECK, L. R. (2012). American Public Policy: An Introduction. Boston: Wadsworth.
  • COCHRAN, C. L., & MALONE, E. F. (1995). Public Policy: Perspectives and Choices. New York: McGraw Hill.
  • COLEBATCH, H., HOPPE, R., & NOORDEGRAAF, M. (2010). Understanding Policy Work. R. H. Hal Colebatch içinde, Working for Policy (s. 11-25). Amsterdam: Amsterdam University Press.
  • CONNER, C. D. (2013). Halkın Bilim Tarihi. Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
  • ÇELİK, F. E. (2008). Çalisma Alani Olarak Kamu Politikasi: Tarihsel ve Düsünsel Kökler Üzerine. Amme Idaresi Dergisi, 41(3), 41-72.
  • ÇEVİK, H. H., & Demirci, S. (2012). Kamu Politikası. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • ÇORBACIOĞLU, S. (2008). Kamu Politikası Analizinde Görünmez Üniversite: Altı Bilim Adamı Arasındaki Bilişsel ve Sosyal Ağbağ. Amme İdaresi Dergisi, 41(4), 23-48.
  • DELEON, P. (2006). The Historical Roots of The Field . M. Moran, M. Rein, & R. E. Goodin içinde, Public Policy (s. 39-57). New York: Oxford University Press.
  • DELEON, P., & Martell, C. R. (2008). Policy Sciences Approach. E. M. Berman içinde, Encyclopedia of Public Administration and Public Policy (s. 1495-1498). Boca Raton: CRC Press.
  • DRYZEK, J. (1982). Policy Analysis as a Hermeneutic Activity. Policy Sciences(14), 309-329.
  • DUNN, W. N. (1994). Public Policy Analysis ; An Introduction. New Jersey: Prentice Hall.
  • DYE, T. R. (2005). Understanding Public Policy. New Jersey: Pearson Education.
  • ERAT, V., & ARAP, İ. (2016). Bilim-İktidar İlişkisinin Evrimi. Ankara: Notabene Yayınları.
  • FEYERABEND, P. (1993). Against Method. New York: Verso.
  • FEYERABEND, P. (1995). Akla Veda. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • FEYERABEND, P. (1999). Özgür Bir Toplumda Bilim. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • FEYERABEND, P. (2015). Bilimin Tiranlığı. İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • FİSCHER, F. (1995). Evaluation Public Policy. Cgicago: Nelson- Hall.
  • FİSCHER, F., Miller, G. J., & Sidney, M. S. (2007). Introduction. F. Fischer, G. J. Miller, & M. S. Sidney içinde, Handbook of Public Policy Analysis (s. xix-xxv). New York: CRC Press.
  • FOUCAULT, M. (2001). Yapısalcılık ve Postyapısalcılık. İstanbul: Birey Yayıncılık.
  • FOUCAULT, M. (2011). Entellektüelin Siyasi İşlevi. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • FOUCAULT, M. (2012). İktidarın Gözü. İstanbul: Aynntı YayınlarI.
  • FOUCAULT, M. (2014). Özne ve İktidar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • GÖKER, A. (2004). Pazar Ekonomilerinde Bilim ve Teknoloji Politikaları ve Türkiye . Teknoloji (s. 122-220). içinde Ankara: TMMOB.
  • GÜL, H. (2015). Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri. Yasama Dergisi(29), 5-3.
  • HABERMAS, J. (2013). "ideoloji" Olarak Teknik ve Bilim. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • HAJER, M. (2003). Policy without Polity? Policy Analysis and the Institutional Void. Policy Sciences(16), 175-195.
  • HEYWOOD, A. (2012). Siyasetin Temel Kavramları. Ankara: Adres Yayınları.
  • HEYWOOD, A. (2013). Siyaset. Ankara: Adres Yayınları.
  • HİLL, M. (1993). The Policy Process. Exeter: Harvester Wheatsheaf.
  • HOBSBAWM, E. (2013). Devrim Çağı 1789-1848. Ankara : Dost Kitabevi.
  • HOWLETT, M., & RAMESH, M. (1995). Studying Public Policy. Ontario: Oxfırd University Press.
  • JAMESON, F. (2011). Postmodernizm ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı. Ankara: Nirengi Kitap.
  • JEANNİERE, A. (2011). Modernite Nedir? M. Küçük içinde, Modernite Versus Postmodernite (s. 111-124). İstanbul: Say Yayınları.
  • KARA, E. Ş. (2016). Harold Dwight Lasswell. H. Altunok, & F. G. Gedikkaya içinde, Kamu Politikaları Ansiklopedisi (s. 107-110). Ankara: Nobel Yayınları.
  • KESKİN, F. (2011). İktidar, Hakikat ve Entelektüelin Siyasi İşlevi. M. Foucault içinde, Entelektüelin Siyasi İşlevi (s. 1-28). İstanbul : Ayrıntı Yayınları.
  • KNOEPFEL, P., LARRUE, C., FRÉDÉRİC, V., & HİLL, M. (2007). Public Policy Analysis. Bristol: The Policy Press.
  • KÖSEOĞLU, Ö. (2013). Meslek, Sanat ve Disiplin Olarak Kamu Politikası: Türkiye’ye İzdüşümleri. Bilgi(26), 4-36.
  • LASSWELL, H. D. (2003). The Policy Orientation. S. Braman içinde, Communication Researchers and Policy-making (s. 85-105). London: The MIT Press.
  • LİNDBLOM, C. E., & WOODHOUSE, E. J. (1993). The Policy-Making Process. New Jersey: Prentice-Hall.
  • LYOTARD, J. F. (2013). Postmodern Durum. Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
  • MAYOR, F. (1997). Bugün ve Yarın, Bilim ve İktidar. F. Mayor, & A. Forti içinde, Bilim ve İktidar (s. 153-192). Ankara: TÜBİTAK.
  • MCCLELLAN, J. E., & Dorn, H. (2013). Dünya Tarihinde Bilim ve Teknoloji. Ankara: Akılçelen Kitaplar.
  • MORAN, M., Rein, M., & Goodin, R. E. (2006). Public Policy. New York: Oxford University Press.
  • ORHAN, G. (2007). Kamu Politikalrıyla İlgili Sorunlar Nasıl Çözülür? Disiplinler Arası Bir Yaklaşım Olarak Kamu Politikaları Analizi ve Getirdiği Açılımlar. Ş. Aksoy, & Y. Üstüner içinde, Kamu Yönetimi (s. 287-304). Ankara: Nobel Basımevi.
  • ORHAN, G. (2013). Kamu Politikasına Yorumlamacı Yaklaşımlar. M. Yıldız, & M. Z. Sobacı içinde, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama (s. 66-87). Ankara: Adres Yayınları.
  • PARK, W. H. (2000). Policy. J. M. Shafritz içinde, Defining Public Administrdtion (s. 39-42). Oxford: Westview Press.
  • PARSONS, W. (2001). Public Policy. Cheltenham: Edward Elgar Publishing.
  • POULANTZAS, N. (2004). Devlet, İktida, Sosyalizm. Ankara: Epos Yayınları.
  • SİM, S. (2006). Postmodern Düşüncenin Eleştirel Sözlüğü. Ankara: Ebabil Yayınları.
  • ŞAYLAN, G. (2009). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi.
  • TEKELİ, İ. (2014). Modernizm, Modernite ve Türkiye’nin Kent Planlama Tarihi. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • THİSSEN, W. A., & Walker, W. E. (2013). Introduction. W. A. Thissen, & W. E. Walker içinde, Public Policy Analysis (s. 1-10). New York: Springer.
  • TİMUR, T. (2005). Felsefi İzlenimler. Ankara: İmge Kitabevi.
  • TURAN, M. (2011). Postmodern Teori. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
  • WAGNER, P. (2007). Public Policy, Social Science, and the State: An Historical Perspective. F. Fischer, G. J. Miller, & M. S. Sidney içinde, Handbook of Public Policy Analysis (s. 29-3-40). 2007: CRC Press.
  • WOLLMANN, H. (2007). Policy Evaluation and Evaluation Research. F. Fischer, G. J. Miller, & M. S. Sidney içinde, Handbook of Public Policy Analysis (s. 393-415). Boca Raton: CRC Press.
  • WOOD, E. M. (2003). Kapitalizmin Kökeni. Ankara: Epos Yayınları.
  • WOOD, E. M. (2012). Özgürlük ve Mülkiyet. İstanbul: Yordam Kitap.
  • YILDIZ, M., & Sobacı, M. Z. (2013). Kamu Politikası ve Kamu Politikası Analizi. M. Yıldız, & M. Z. Sobası içinde, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama (s. 16-42). Ankara: Adres Yayınları.
  • YILDIZ, M., Babaoğlu, C., & Şahin, B. (2016). Kamu Politikasını Türk İdare Tarihi Üzerinden Çalışmak. Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 34(2), 133-158.

Public Policy Discipline Axis Modernization And Postmodern Criticism

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 15, 245 - 260, 22.04.2018
https://doi.org/10.29029/busbed.392632

Öz

Although public policy
as a discipline appeared in the Second World War, policies have been studied
throughout history. The roots of today's public policy discipline have begun
with the use of modern science in policy making processes and when this applies
to all policies, public policy has become a discipline. The aim of this study
is to examine the development process of public policy and its present state.
At the point of development of the discipline,
modernization process was applied. In terms of the disciplined role, it is
based on postmodern type. In the study, public policy is divided into an action
and a field of work. It has been shown that the public policy, which is the result
of the further use of science by the state in the context of grasping its
importance, can be evaluated within the process of modernization and this form
of use can be considered within the scope of criticism of postmodern discourse.

Kaynakça

  • AKDOĞAN, A. A. (2012). Aydınlanmadan Neoliberalizme Kamu Politikalarının Sarsıl(a)mayan Egemenliği. Amme İdaresi Dergisi, 45(4), 1-24.
  • ANDERSON, J. E. (1994). Public Policymaking. Boston: Houghton Mifflin Company.
  • ARSLAN, H. (1999). Bilim, Bilimsel Bilgi ve İktidar. Doğu Batı, 2(7), 63-89.
  • BABAOĞLU, C. (2017). Kamu Politikası Analizine Yönelik Kavramsal ve Kuramsal Bir Çerçeve. Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30), 511-532.
  • BERNAL, J. D. (2009a). Tarihte Bilim I. İstanbul: Evrensel Basım.
  • BERNAL, J. D. (2009b). Tarihte Bilim II. İstanbul: Evrensel Basım Yayım.
  • BERNAL, J. D. (2011). Bilimin Toplumsal İşlevi. İstanbul: Evrensel Basım.
  • BEST, S., & KELLNER, D. (2011). Postmodern Teori. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BİRKLAND, T. A. (2011). An Introduction To The Policy Process. New York: M.E. Sharpe.
  • BUSH, V. (2017, 2 4). Science The Endless Frontier. www.nsf.gov: https://www.nsf.gov/od/lpa/nsf50/vbush1945.htm#transmittal adresinden alındı
  • COCHRAN, C. E., C.MAYER, L., CARR, T., CAYER, N. J., MCKENZİE, M. J., & PECK, L. R. (2012). American Public Policy: An Introduction. Boston: Wadsworth.
  • COCHRAN, C. L., & MALONE, E. F. (1995). Public Policy: Perspectives and Choices. New York: McGraw Hill.
  • COLEBATCH, H., HOPPE, R., & NOORDEGRAAF, M. (2010). Understanding Policy Work. R. H. Hal Colebatch içinde, Working for Policy (s. 11-25). Amsterdam: Amsterdam University Press.
  • CONNER, C. D. (2013). Halkın Bilim Tarihi. Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
  • ÇELİK, F. E. (2008). Çalisma Alani Olarak Kamu Politikasi: Tarihsel ve Düsünsel Kökler Üzerine. Amme Idaresi Dergisi, 41(3), 41-72.
  • ÇEVİK, H. H., & Demirci, S. (2012). Kamu Politikası. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • ÇORBACIOĞLU, S. (2008). Kamu Politikası Analizinde Görünmez Üniversite: Altı Bilim Adamı Arasındaki Bilişsel ve Sosyal Ağbağ. Amme İdaresi Dergisi, 41(4), 23-48.
  • DELEON, P. (2006). The Historical Roots of The Field . M. Moran, M. Rein, & R. E. Goodin içinde, Public Policy (s. 39-57). New York: Oxford University Press.
  • DELEON, P., & Martell, C. R. (2008). Policy Sciences Approach. E. M. Berman içinde, Encyclopedia of Public Administration and Public Policy (s. 1495-1498). Boca Raton: CRC Press.
  • DRYZEK, J. (1982). Policy Analysis as a Hermeneutic Activity. Policy Sciences(14), 309-329.
  • DUNN, W. N. (1994). Public Policy Analysis ; An Introduction. New Jersey: Prentice Hall.
  • DYE, T. R. (2005). Understanding Public Policy. New Jersey: Pearson Education.
  • ERAT, V., & ARAP, İ. (2016). Bilim-İktidar İlişkisinin Evrimi. Ankara: Notabene Yayınları.
  • FEYERABEND, P. (1993). Against Method. New York: Verso.
  • FEYERABEND, P. (1995). Akla Veda. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • FEYERABEND, P. (1999). Özgür Bir Toplumda Bilim. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • FEYERABEND, P. (2015). Bilimin Tiranlığı. İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • FİSCHER, F. (1995). Evaluation Public Policy. Cgicago: Nelson- Hall.
  • FİSCHER, F., Miller, G. J., & Sidney, M. S. (2007). Introduction. F. Fischer, G. J. Miller, & M. S. Sidney içinde, Handbook of Public Policy Analysis (s. xix-xxv). New York: CRC Press.
  • FOUCAULT, M. (2001). Yapısalcılık ve Postyapısalcılık. İstanbul: Birey Yayıncılık.
  • FOUCAULT, M. (2011). Entellektüelin Siyasi İşlevi. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • FOUCAULT, M. (2012). İktidarın Gözü. İstanbul: Aynntı YayınlarI.
  • FOUCAULT, M. (2014). Özne ve İktidar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • GÖKER, A. (2004). Pazar Ekonomilerinde Bilim ve Teknoloji Politikaları ve Türkiye . Teknoloji (s. 122-220). içinde Ankara: TMMOB.
  • GÜL, H. (2015). Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri. Yasama Dergisi(29), 5-3.
  • HABERMAS, J. (2013). "ideoloji" Olarak Teknik ve Bilim. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • HAJER, M. (2003). Policy without Polity? Policy Analysis and the Institutional Void. Policy Sciences(16), 175-195.
  • HEYWOOD, A. (2012). Siyasetin Temel Kavramları. Ankara: Adres Yayınları.
  • HEYWOOD, A. (2013). Siyaset. Ankara: Adres Yayınları.
  • HİLL, M. (1993). The Policy Process. Exeter: Harvester Wheatsheaf.
  • HOBSBAWM, E. (2013). Devrim Çağı 1789-1848. Ankara : Dost Kitabevi.
  • HOWLETT, M., & RAMESH, M. (1995). Studying Public Policy. Ontario: Oxfırd University Press.
  • JAMESON, F. (2011). Postmodernizm ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı. Ankara: Nirengi Kitap.
  • JEANNİERE, A. (2011). Modernite Nedir? M. Küçük içinde, Modernite Versus Postmodernite (s. 111-124). İstanbul: Say Yayınları.
  • KARA, E. Ş. (2016). Harold Dwight Lasswell. H. Altunok, & F. G. Gedikkaya içinde, Kamu Politikaları Ansiklopedisi (s. 107-110). Ankara: Nobel Yayınları.
  • KESKİN, F. (2011). İktidar, Hakikat ve Entelektüelin Siyasi İşlevi. M. Foucault içinde, Entelektüelin Siyasi İşlevi (s. 1-28). İstanbul : Ayrıntı Yayınları.
  • KNOEPFEL, P., LARRUE, C., FRÉDÉRİC, V., & HİLL, M. (2007). Public Policy Analysis. Bristol: The Policy Press.
  • KÖSEOĞLU, Ö. (2013). Meslek, Sanat ve Disiplin Olarak Kamu Politikası: Türkiye’ye İzdüşümleri. Bilgi(26), 4-36.
  • LASSWELL, H. D. (2003). The Policy Orientation. S. Braman içinde, Communication Researchers and Policy-making (s. 85-105). London: The MIT Press.
  • LİNDBLOM, C. E., & WOODHOUSE, E. J. (1993). The Policy-Making Process. New Jersey: Prentice-Hall.
  • LYOTARD, J. F. (2013). Postmodern Durum. Ankara: Bilgesu Yayıncılık.
  • MAYOR, F. (1997). Bugün ve Yarın, Bilim ve İktidar. F. Mayor, & A. Forti içinde, Bilim ve İktidar (s. 153-192). Ankara: TÜBİTAK.
  • MCCLELLAN, J. E., & Dorn, H. (2013). Dünya Tarihinde Bilim ve Teknoloji. Ankara: Akılçelen Kitaplar.
  • MORAN, M., Rein, M., & Goodin, R. E. (2006). Public Policy. New York: Oxford University Press.
  • ORHAN, G. (2007). Kamu Politikalrıyla İlgili Sorunlar Nasıl Çözülür? Disiplinler Arası Bir Yaklaşım Olarak Kamu Politikaları Analizi ve Getirdiği Açılımlar. Ş. Aksoy, & Y. Üstüner içinde, Kamu Yönetimi (s. 287-304). Ankara: Nobel Basımevi.
  • ORHAN, G. (2013). Kamu Politikasına Yorumlamacı Yaklaşımlar. M. Yıldız, & M. Z. Sobacı içinde, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama (s. 66-87). Ankara: Adres Yayınları.
  • PARK, W. H. (2000). Policy. J. M. Shafritz içinde, Defining Public Administrdtion (s. 39-42). Oxford: Westview Press.
  • PARSONS, W. (2001). Public Policy. Cheltenham: Edward Elgar Publishing.
  • POULANTZAS, N. (2004). Devlet, İktida, Sosyalizm. Ankara: Epos Yayınları.
  • SİM, S. (2006). Postmodern Düşüncenin Eleştirel Sözlüğü. Ankara: Ebabil Yayınları.
  • ŞAYLAN, G. (2009). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi.
  • TEKELİ, İ. (2014). Modernizm, Modernite ve Türkiye’nin Kent Planlama Tarihi. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • THİSSEN, W. A., & Walker, W. E. (2013). Introduction. W. A. Thissen, & W. E. Walker içinde, Public Policy Analysis (s. 1-10). New York: Springer.
  • TİMUR, T. (2005). Felsefi İzlenimler. Ankara: İmge Kitabevi.
  • TURAN, M. (2011). Postmodern Teori. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
  • WAGNER, P. (2007). Public Policy, Social Science, and the State: An Historical Perspective. F. Fischer, G. J. Miller, & M. S. Sidney içinde, Handbook of Public Policy Analysis (s. 29-3-40). 2007: CRC Press.
  • WOLLMANN, H. (2007). Policy Evaluation and Evaluation Research. F. Fischer, G. J. Miller, & M. S. Sidney içinde, Handbook of Public Policy Analysis (s. 393-415). Boca Raton: CRC Press.
  • WOOD, E. M. (2003). Kapitalizmin Kökeni. Ankara: Epos Yayınları.
  • WOOD, E. M. (2012). Özgürlük ve Mülkiyet. İstanbul: Yordam Kitap.
  • YILDIZ, M., & Sobacı, M. Z. (2013). Kamu Politikası ve Kamu Politikası Analizi. M. Yıldız, & M. Z. Sobası içinde, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama (s. 16-42). Ankara: Adres Yayınları.
  • YILDIZ, M., Babaoğlu, C., & Şahin, B. (2016). Kamu Politikasını Türk İdare Tarihi Üzerinden Çalışmak. Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 34(2), 133-158.
Toplam 71 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Veysel Erat 0000-0002-0735-5432

Yayımlanma Tarihi 22 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018Cilt: 8 Sayı: 15

Kaynak Göster

APA Erat, V. (2018). MODERNLEŞME VE POSTMODERN ELEŞTİRİLER EKSENİNDE KAMU POLİTİKASI DİSİPLİNİ. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 245-260. https://doi.org/10.29029/busbed.392632