Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

COMMUNICATION WITH THE CHILD: EDIFYING HUMANBEING

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 16, 613 - 624, 01.10.2018
https://doi.org/10.29029/busbed.424732

Öz

In this paper, I tried to address how to have a healthy communication with
the child from infancy should be and it is the undeniable influence of the child
on the potential of being a human. In this context, the points should be taken into
consideration in application through technical subjects like infant attachment,
ideal parental attitudes, gaining internal motivation, Active Listening, I-Message.
Communication based on universal values is defined and the opinions of important
people especially about children and childhood are listed. By addressing human
relationships in infancy, emphasis is placed on the importance of attachment theory,
which is at the root of not only a healthy parent-child relationship, but also on the
basis of later social relationships and emphasizes the basic function of the relationship
of attachment. The different parental attitudes that parents develop based on
their warmth, responsiveness and control characteristics, and the parenting style
of the family are examined. How to communicate with the child through the Active
Listening, I-Message topics and the effects on the child’s personality are tried to
show. As a result, it is stated that the goal of a healthy and virtuous society can
only be achieved by cultivating conscientious, compassionate, good people and
the issue is edifying human being rather than raising a child.

Kaynakça

  • Allen Ansgar, Goddard Roy (eds.) (2017), Education &Philosophy: An Introduction, London: SAGE.
  • Arnas Yaşar Aktaş, Sadık Fatma (2008), Okul Öncesinde Sınıf Yönetimi, Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Aydoğmuş K. ve arkadaşları, 2006 (12. baskı), Ana-Baba Okulu, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bowlby John (2012), Bağlanma, (çev. Tuğrul Veli Soylu), İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Cüceloğlu Doğan (2002), İletişim Donanımları, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Gordon Thomas (2009), Etkili Anne-Baba Eğitimi, (çev. Dilek Tekin ve Nazlı Özkan), İstanbul: Profil Yayıncılık.
  • Hortaçsu Nuran (1991), İnsan İlişkileri, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Rutter Michael (1991), Maternal Deprivation Reassessed, London: Penguin.
  • Stroufe, L.A., Fleeson, J. (1986), “Attachment and The Construction of Relationship”, Relation and Development, (ed. W. W. Hartup, Z. Rubin), NJ: Lawrence Erlbaum.
  • Yavuzer Haluk (1986), Ana-Baba ve Çocuk, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Zincirkıran Mehmet (ed.) (2016), Davranış Bilimleri, Bursa: Dora Basın-Yayım.
  • Zülliger Hans (2013), Çocuk Vicdanı ve Biz, (çev. Kamuran Şipal) İstanbul: Cem Yayınevi

ÇOCUK İLE İLETİŞİM: İNSAN YETİŞTİRMEK

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 16, 613 - 624, 01.10.2018
https://doi.org/10.29029/busbed.424732

Öz

Bu yazıda, bebeklikten itibaren çocuk ile kurulacak sağlıklı bir iletişimin nasıl
olması gerektiğini ve çocuğun insan olma potansiyeli üzerindeki inkar edilemez
etkisini ele almaya çalıştım. Bu bağlamda, bebeklikte bağlanma, ideal ebeveyn
tutumları, iç motivasyonun kazandırılması, Etkin dinleme, Ben Dili gibi teknik
konular üzerinden uygulamada dikkat dilmesi gereken hususlar ele alınmaktadır.
İletişimin evrensel değerler üzerine kurulu bir tanımı yapılarak, özellikle çocuk
ve çocukluk ile ilgili önemli kişilerin görüşleri sıralanmaktadır. Bebeklikte insan
ilişkilerini ele alarak, sadece sağlıklı bir ebeveyn-çocuk ilişkisinin değil, daha
sonraki sosyal ilişkilerinin de temelinde yer alan bağlanma kuramının önemi ve
bu kurama göre bağlılık ilişkisinin temel işlevi vurgulanmaktadır. Ebeveynlerin
sıcaklık, tepkisellik ve kontrol özelliklerine bağlı olarak geliştirdikleri farklı ebeveyn
tutumları ve ailenin çocuk yetiştirme biçimleri irdelenmektedir. Etkin dinleme, Ben
Dili gibi konular üzerinden çocukla kurulacak iletişimin nasıl olması gerektiği ele
alınarak, çocuğun kişiliği üzerine olan etkileri gösterilmeye çalışılmaktadır. Sonuç
olarak da sağlıklı ve erdemli bir toplum hedefinin ancak vicdanlı, merhametli, iyi
insanlar yetiştirilerek başarılabileceği ve meselenin çocuk büyütmek değil, insan
yetiştirmek olduğu belirtilmektedir.

Kaynakça

  • Allen Ansgar, Goddard Roy (eds.) (2017), Education &Philosophy: An Introduction, London: SAGE.
  • Arnas Yaşar Aktaş, Sadık Fatma (2008), Okul Öncesinde Sınıf Yönetimi, Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Aydoğmuş K. ve arkadaşları, 2006 (12. baskı), Ana-Baba Okulu, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bowlby John (2012), Bağlanma, (çev. Tuğrul Veli Soylu), İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Cüceloğlu Doğan (2002), İletişim Donanımları, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Gordon Thomas (2009), Etkili Anne-Baba Eğitimi, (çev. Dilek Tekin ve Nazlı Özkan), İstanbul: Profil Yayıncılık.
  • Hortaçsu Nuran (1991), İnsan İlişkileri, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Rutter Michael (1991), Maternal Deprivation Reassessed, London: Penguin.
  • Stroufe, L.A., Fleeson, J. (1986), “Attachment and The Construction of Relationship”, Relation and Development, (ed. W. W. Hartup, Z. Rubin), NJ: Lawrence Erlbaum.
  • Yavuzer Haluk (1986), Ana-Baba ve Çocuk, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Zincirkıran Mehmet (ed.) (2016), Davranış Bilimleri, Bursa: Dora Basın-Yayım.
  • Zülliger Hans (2013), Çocuk Vicdanı ve Biz, (çev. Kamuran Şipal) İstanbul: Cem Yayınevi
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Gülsüm Mehdiyev 0000-0002-7654-7577

Yayımlanma Tarihi 1 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018Cilt: 8 Sayı: 16

Kaynak Göster

APA Mehdiyev, G. (2018). ÇOCUK İLE İLETİŞİM: İNSAN YETİŞTİRMEK. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 613-624. https://doi.org/10.29029/busbed.424732