Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE INVESTIGATION OF THE ABILITY LEVEL OF THE STUDENTS’ USE OF SYNTAX IN EDUCATION FACULTY ACCORDING TO GENDER AND PROGRAM ENROLLED

Yıl 2002, Cilt: 4 Sayı: 2, 23 - 43, 01.12.2002

Öz

In this study, considering gender and program enrolled, it is investigated to the ability of the use of conjunctions such as “de, da” and “ki” and the question suffixes such “mı, mi” within text forms by hearing the student-teachers, in which they are attending to the second class of Education Faculty. The sampling consists of 156 boys and 95 girls as total 251 stu- dents. “The identify scale of the ability level of the use of the syntax” is used as the data source. From the data analysis, it is determined that there is a significant difference among the student-teachers in terms of program group and gender groups by level of the achieve- ment of the usage of the conjunctions such as “de, da” and “ki” and the question suffixes such as “mı, mi”.

Kaynakça

  • Bahar, H. H. (2001). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine İlişkin Yöne- limleri ve Bu Etkinlikleri Gerçekleştirme Düzeyleri, Erzincan Eğitim Fakültesi Der- gisi, C.3, Sayı:1, 12-28.
  • Demirel, Ö. (2002). Türkçe Öğretimi (4. bs.) Ankara: Pegem Yayıncılık. Göker, O. (1996). Uygulamalı Türkçe Bilgileri I İstanbul: MEB. Yayınları.
  • Görgü, A.T. (1997). Avusturya İlkokullarında Eğitim Gören Türk Çocuklarının Türkçe Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma Basılmamış doktora tezi, Gazi Üniversi- tesi, Ankara.
  • Kılıç, A. (2002). Bir Metni Farklı Şekilde İşlemenin Anlama Düzeyine Etkisi, Eğitim ve Bi- lim, C.27. Sayı: 123, 53-61.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (2000). İlköğretim Okulu Türkçe-Yazı Programı 6-7-8. Sınıf İstanbul: MEB. Basımevi.
  • Kantemir, E. (1997). Yazılı ve Sözlü anlatım Ankara: Engin Yayınevi.
  • Kavcar, C. Sever, S. ve Oğuzkan, F. (2001). Türkçe Öğretimi Ankara: Engin Yayınevi. MEB (1981), Tebliğler Dergisi, Türkçe Dersi Öğretim Programı, sayı: 2098.
  • Nas, R. (2003), Türkçe Öğretimi Bursa: Ezgi Yayınevi.
  • Özbay, M. (1995). Ankara Merkez Ortaokullarındaki Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma Basılmamış doktora tezi, Gazi Üniversi- tesi, Ankara.
  • Pehlivan, A. (1994). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti İlkokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatım- larında Görülen Özellikler Basılmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi.
  • Sağır, M. (2002). Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi Ankara: Nobel Yayınları.
  • Sağır, M. (1995). Bazı Yazım Yanlışları ile Anlatım Bozukluklarının Sorumluları, Türk Dili, Sayı: 513, 238-245.
  • Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme Ankara: Anı Yayıncılık, Tekin, H. (1980). Okullarımızdaki Türkçe Öğretimi Ankara: Mars Matbaası.
  • Temur, T. (2001). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı anlatım Beceri Düzeyleri ile Okul Başarısı Arasındaki İlişkisi, Basılmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversi- tesi.
  • Türk Dil Kurumu (2000). İmlâ Kılavuzu Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Türk Dil Kurumu (1998). Türkçe Sözlük (9. bs.) Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Uludağ, E. (2002). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazım ve Noktalama Kurallarını
  • Uygulama Beceri Düzeyleri Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: IV, Sayı:1, 97-114.
  • Ünalan, Ş. (2001). Türkçe Öğretimi (2. bs.) Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
  • Yavuz, K. Yetiş, K. ve Birinci, N. (1998). Üniversite Türk Dili ve Kompozisyon Dersleri,
  • İstanbul: Bayrak Yayıncılık.
  • Yıldızlar, M. (1994). Özel ve Resmî İlköğretim Okulları Birinci Kademe Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazma Hataları, Basılmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversi- tesi, Ankara.

EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN BAZI YAZIM KURALLARINI UYGULAMA BECERİLERİNİN KAYITLI OLUNAN PROGRAM VE CİNSİYET BAKIMINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2002, Cilt: 4 Sayı: 2, 23 - 43, 01.12.2002

Öz

Bu araştırmada eğitim fakültesi ikinci sınıf öğrencilerinin işitme yoluyla metin oluştururken yazım kurallarından “de, da” ve “ki” bağlacı ile “mı, mi” soru ekini uygulama becerileri, kayıtlı oldukları program ve cinsiyete göre incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini, ikinci sınıfa devam eden 156 erkek, 95 kız olmak üzere toplam 251 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Öğretmen Adaylarının Bazı Yazım Kurallarını Uygulama Beceri Düzeyi Tespit Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda Eğitim Fakültesi ikinci sınıf öğrencilerinin, kayıtlı oldukları programa ve cinsiyete göre “de, da” ve “ki” bağlacı ile “mı, mi” soru ekini uygulama beceri düzeylerinin farklılık gösterdiği bulunmuştur.

Kaynakça

  • Bahar, H. H. (2001). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine İlişkin Yöne- limleri ve Bu Etkinlikleri Gerçekleştirme Düzeyleri, Erzincan Eğitim Fakültesi Der- gisi, C.3, Sayı:1, 12-28.
  • Demirel, Ö. (2002). Türkçe Öğretimi (4. bs.) Ankara: Pegem Yayıncılık. Göker, O. (1996). Uygulamalı Türkçe Bilgileri I İstanbul: MEB. Yayınları.
  • Görgü, A.T. (1997). Avusturya İlkokullarında Eğitim Gören Türk Çocuklarının Türkçe Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma Basılmamış doktora tezi, Gazi Üniversi- tesi, Ankara.
  • Kılıç, A. (2002). Bir Metni Farklı Şekilde İşlemenin Anlama Düzeyine Etkisi, Eğitim ve Bi- lim, C.27. Sayı: 123, 53-61.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (2000). İlköğretim Okulu Türkçe-Yazı Programı 6-7-8. Sınıf İstanbul: MEB. Basımevi.
  • Kantemir, E. (1997). Yazılı ve Sözlü anlatım Ankara: Engin Yayınevi.
  • Kavcar, C. Sever, S. ve Oğuzkan, F. (2001). Türkçe Öğretimi Ankara: Engin Yayınevi. MEB (1981), Tebliğler Dergisi, Türkçe Dersi Öğretim Programı, sayı: 2098.
  • Nas, R. (2003), Türkçe Öğretimi Bursa: Ezgi Yayınevi.
  • Özbay, M. (1995). Ankara Merkez Ortaokullarındaki Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma Basılmamış doktora tezi, Gazi Üniversi- tesi, Ankara.
  • Pehlivan, A. (1994). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti İlkokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatım- larında Görülen Özellikler Basılmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi.
  • Sağır, M. (2002). Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi Ankara: Nobel Yayınları.
  • Sağır, M. (1995). Bazı Yazım Yanlışları ile Anlatım Bozukluklarının Sorumluları, Türk Dili, Sayı: 513, 238-245.
  • Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme Ankara: Anı Yayıncılık, Tekin, H. (1980). Okullarımızdaki Türkçe Öğretimi Ankara: Mars Matbaası.
  • Temur, T. (2001). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı anlatım Beceri Düzeyleri ile Okul Başarısı Arasındaki İlişkisi, Basılmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversi- tesi.
  • Türk Dil Kurumu (2000). İmlâ Kılavuzu Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Türk Dil Kurumu (1998). Türkçe Sözlük (9. bs.) Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Uludağ, E. (2002). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazım ve Noktalama Kurallarını
  • Uygulama Beceri Düzeyleri Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: IV, Sayı:1, 97-114.
  • Ünalan, Ş. (2001). Türkçe Öğretimi (2. bs.) Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
  • Yavuz, K. Yetiş, K. ve Birinci, N. (1998). Üniversite Türk Dili ve Kompozisyon Dersleri,
  • İstanbul: Bayrak Yayıncılık.
  • Yıldızlar, M. (1994). Özel ve Resmî İlköğretim Okulları Birinci Kademe Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazma Hataları, Basılmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversi- tesi, Ankara.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Editöre Not
Yazarlar

E. Erdoğan Uludağ

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2002
Yayımlandığı Sayı Yıl 2002 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Uludağ, E. E. (2002). EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN BAZI YAZIM KURALLARINI UYGULAMA BECERİLERİNİN KAYITLI OLUNAN PROGRAM VE CİNSİYET BAKIMINDAN İNCELENMESİ. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 23-43.