Oğuz-Türkmen Araştırmaları Dergisi

Öz

Eğlence kültürü, insanlık tarihi kadar eskidir. İnsanın var olduğu her yer, aynı zamanda eğlence olgusunun da sahnelendiği bir mekandır. Eğlence faaliyetleri ya da biçimleri, onları uygulayan kültürlere, ortamlara, toplumlara veya insanlara göre farklılık gösterir. Eğlence, genellikle bulunduğu ortamın yansımasıdır. Coğrafi yapının yanı sıra, sosyal ve ekonomik koşullardan da etkilenmiştir. İnsanın doğasında var olan, ondan ayrı düşünülemeyen eğlence olgusu, her toplumun, sosyal, dinî, kültürel normlarından az veya çok etkilenmiş ve her toplumda kendine özgü bir değer kazanmıştır. Genel olarak, “eğlence” başlığı altında toplanabilen şenlikler, Mısır Memlûk Sultanları döneminde de devlet erkanının resmi ve özel hayatının bir parçası olmuştur. Dinlenmek, eğlenmek, hoşça vakit geçirmek veya herhangi bir olayı kutlamak amacıyla gerçekleştirilen bu etkinlikler, Mısır halkının vazgeçilmezi olmuştur. Bu etkinliklerden bazıları saraylarda, kalelerde yapılırken; atlı oyunlar ve gösteriler ise meydanlarda yerini almıştır. Bu kadar iç içe giren eğlenceleri, sivil ya da resmi eğlenceler başlığı altında ayırmak zordur. Venedik’ten yola çıkan Avrupalı seyyahlardan Bertrandon de la Broquiere, bir Memlûk askeri ile yol arkadaşlığı yaptığı gezisinde Memlûkleri yakından tanıma fırsatı bulmuş ve onlar için ‘’Neşeli, şen şakrak insanlardır. Canları isteyince şarkı türkü söylerler, türküler onların hayatlarının bir parçasıdır. Düşünce ve hüzün nedir bilmezler, her şeyi iyilikle karşılarlar. Sade bir yaşamın ve büyük zorlukların insanıdırlar.’’ ifadelerini kullanmıştır.