Research Article
BibTex RIS Cite

KAMU YÖNETİMİ ÇALIŞMALARINDA YÖNETİŞİM

Year 2021, , 121 - 136, 27.04.2020
https://doi.org/10.29029/busbed.816864

Abstract

20. yüzyılın sonlarına doğru ortaya çıkan yönetişim, yeni bir iktidar pratiğidir. Tanımı ve kapsamı itibariyle yönetişim, hem ulusal hem de uluslararası düzeyde politik kurumlar, şirketler, birlikler, üniversite ve düşünce kuruluşlarını kapsamaktadır. Neoliberal politikaların yerleşmesi noktasında anahtar bir araç olarak görülen yönetişim özellikle uluslararası örgütlerin öncülüğünde hızlı bir şekilde yayılmıştır. Gerek akademik gerek pratik boyutları itibariyle yönetişim bazı kesimlerce eleştirilirken, diğer bir kısım tarafından övülmüştür. Yönetişime eleştirel bakan görüş, reddiyesini ekonomi-politik eksende yönetişimin aracı kılındığı neoliberalizm üzerinden yapmaktadır. Buna karşın savunucular demokratikleşme süreçlerine katkı sunmasından hareketle yönetişimi övmektedirler. Yönetişim dünyada olduğu gibi Türkiye’de de ilgiyle çalışılan başlıca konularından biridir. Birbirinden farklı disiplinlerde konunun her iki boyutunu ele alan çalışmalar bulunmaktadır. Kamu yönetimi bu alanların başında gelmektedir. Bu çalışma ile amaçlanan kamu yönetimi alanında yapılmış olan yönetişim çalışmalarının incelenmesidir. Bu kapsamda çalışmada yönetişim; yönetişim çalışmalarının sayısal görünümü, konuya ilişkin düşünsel yaklaşımlar, yönetişimin ele alınış biçimi gibi kriterler üzerinden değerlendirilmiştir. Sonuç olarak çalışmanın başında varsayılanın aksine yönetişim çalışmalarının sayısal olarak fazla olmadığı anlaşılmıştır. Yönetişimi eleştiren çalışmaların nicel olarak savunanlar karşısında az olduğu, buna karşın eleştirel çalışmaların etkili olduğu sonucuna varılmıştır.

References

  • ATAAY, Faruk (2018), Neoliberalizm, Düzenleyici Devlet be Yönetişim. V. Erat, C. Ekiz, & İ. Arap içinde, Quo Vadis: Kamu Yönetimi (ss. 275-293). Ankara, Nika Yayınevi.
  • BAYRAMOĞLU, Sonay (2004), Yönetişim ve Demokrasi İlişkisinde Siyasal İktidar Sorunu: Türkiye'de Bağımsız Düzenleyici Kurumlar, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
  • BAYRAMOĞLU, Sonay (2005), Yönetişim Zihniyeti, İstanbul, İletişim Yayınları.
  • BROWN, Wendy (2017), Halkın Çözülüşü Neoliberalizmin Sinsi Devrimi, İstanbul, Metis Yayınları.
  • ÇUKURÇAYIR, Mehmet Akif (2013), Yerel Yönetişim Üzerine Notlar. F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 191-205), Konya, Çizgi Kitabevi.
  • DEMİRCİ, Mustafa (2013), Yönetişim, Otorite ve Meşruiyet, F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 1-62), Konya, Çizgi Kitabevi.
  • GÜZELSARI, Selime (2004), Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları, Ankara, Ankara Üniversitesi.
  • HARVEY, David (2015), Neoliberalizmin Kısa Tarihi, İstanbul, Sel Yayıncılık.
  • LEMKE, Thomas (2015), Foucault, Yönetimsellik ve Devlet, Ankara, Pharmakon.
  • MUTLU, Koray (2008), A Critical Approach to the Governance of World Trade: Power Politics, Discourses, and Existing Asymmetries In The WTO, İstanbul, Koç University .
  • OKÇU, Murat (2012), Değişen Dünyayı Anlamak İçin Önemli Bir Kavram Yönetişim. F. N. Genç içinde, Kamu Yönetimi (ss. 10-29), Bursa, Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • ÖKMEN, Mustafa (2013), Yerel Yönetişim Faktörü Olarak Kentsel Aktörler, F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 207-264), Konya: Çizgi Kitabevi.
  • ÖVGÜN, Barış (2010), Bürokrasiden Yönetişime Yönetim Biçiminin Değişmesi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
  • ÖZER, Mehmet Akif (2006), “Yönetişim Üzerine Notlar”, Sayıştay Dergisi, Sy. 63, ss. 59-89.
  • RHODES, Roderick Arthur William (1996), The New Governance: Governing without Government, Political Studies, Sy. 44, ss. 652-667.
  • SOBACI, Mehmet Zahid (2007), Yönetişim Kavramı ve Türkiye'de Uygulanabilirliği Üzerine Değerlendirmeler, Yönetim Bilimleri Dergisi, C. 5, Sy. 1, ss. 219-235.
  • TEKELİ, İlhan (2012), Yönetim Kavramı Yanısıra Yönetişim Kavramının Gelişmesinin Nedenleri Üzerine, B. Aykaç, Ş. Durgun, & H. Yayman içinde, Türkiye'de Kamu Yönetimi (ss. 661-672), Ankara, Nobel Yayınları.
  • YILDIRIM, Emek (2018), Devletin dönüşümü ve Yönetişim Paradigması, V. Erat, C. Ekiz, & İ. Arap içinde, Quo Vadis: Kamu Yönetimi (ss. 253-273), Ankara, Nika Yayınevi.
  • YÖK. (2019), Tez Merkezi. 01 01, 2019 tarihinde www.yok.gov.tr: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden alındı.
  • ZEREN, Halim Emre (2013), Yönetişim Ekseninde Türkiye'de Sivil Toplum Kuruluşları, F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 143-167), Konya, Çizgi Kitabevi.

THE GOVARNANCE IN PUBLIC ADMINISTRATION STUDIES

Year 2021, , 121 - 136, 27.04.2020
https://doi.org/10.29029/busbed.816864

Abstract

Governance is a practice of power that emerged towards the end of the
20th century. In terms of scope and definition, governance includes both national
and international political institutions, companies, unions, universities and think
tanks. Governance is seen as a key tool for the establishment of neoliberal policies
and has spread rapidly, especially under the leadership of international
organizations. While governance, which is considered in both academic and
practical aspects, is criticized by some, it is praised by others. The view that is
critical of governance makes its refutation through neoliberalism in which
governance is mediated on the economic-political axis. On the other hand,
advocates praise governance for its contribution to democratization processes.
Governance is one of the main subjects studied with interest in Turkey too as it is
in the world. There are studies dealing with both dimensions of the subject in
different disciplines. Public administration is the main one of these areas. The
aim of this study is to examine the governance studies carried out in the field of
public administration. In this context, governance in this study is handled on the
numerical view of the governance studies, the intellectual approaches on the
subject and how governance is handled. As a result, it is understood that, contrary
to what was assumed at the beginning of the study, governance studies are not
much in number. It has been concluded that studies that criticize governance are
quantitatively less than those who defend them, whereas critical studies are
effective.

References

  • ATAAY, Faruk (2018), Neoliberalizm, Düzenleyici Devlet be Yönetişim. V. Erat, C. Ekiz, & İ. Arap içinde, Quo Vadis: Kamu Yönetimi (ss. 275-293). Ankara, Nika Yayınevi.
  • BAYRAMOĞLU, Sonay (2004), Yönetişim ve Demokrasi İlişkisinde Siyasal İktidar Sorunu: Türkiye'de Bağımsız Düzenleyici Kurumlar, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
  • BAYRAMOĞLU, Sonay (2005), Yönetişim Zihniyeti, İstanbul, İletişim Yayınları.
  • BROWN, Wendy (2017), Halkın Çözülüşü Neoliberalizmin Sinsi Devrimi, İstanbul, Metis Yayınları.
  • ÇUKURÇAYIR, Mehmet Akif (2013), Yerel Yönetişim Üzerine Notlar. F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 191-205), Konya, Çizgi Kitabevi.
  • DEMİRCİ, Mustafa (2013), Yönetişim, Otorite ve Meşruiyet, F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 1-62), Konya, Çizgi Kitabevi.
  • GÜZELSARI, Selime (2004), Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları, Ankara, Ankara Üniversitesi.
  • HARVEY, David (2015), Neoliberalizmin Kısa Tarihi, İstanbul, Sel Yayıncılık.
  • LEMKE, Thomas (2015), Foucault, Yönetimsellik ve Devlet, Ankara, Pharmakon.
  • MUTLU, Koray (2008), A Critical Approach to the Governance of World Trade: Power Politics, Discourses, and Existing Asymmetries In The WTO, İstanbul, Koç University .
  • OKÇU, Murat (2012), Değişen Dünyayı Anlamak İçin Önemli Bir Kavram Yönetişim. F. N. Genç içinde, Kamu Yönetimi (ss. 10-29), Bursa, Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • ÖKMEN, Mustafa (2013), Yerel Yönetişim Faktörü Olarak Kentsel Aktörler, F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 207-264), Konya: Çizgi Kitabevi.
  • ÖVGÜN, Barış (2010), Bürokrasiden Yönetişime Yönetim Biçiminin Değişmesi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
  • ÖZER, Mehmet Akif (2006), “Yönetişim Üzerine Notlar”, Sayıştay Dergisi, Sy. 63, ss. 59-89.
  • RHODES, Roderick Arthur William (1996), The New Governance: Governing without Government, Political Studies, Sy. 44, ss. 652-667.
  • SOBACI, Mehmet Zahid (2007), Yönetişim Kavramı ve Türkiye'de Uygulanabilirliği Üzerine Değerlendirmeler, Yönetim Bilimleri Dergisi, C. 5, Sy. 1, ss. 219-235.
  • TEKELİ, İlhan (2012), Yönetim Kavramı Yanısıra Yönetişim Kavramının Gelişmesinin Nedenleri Üzerine, B. Aykaç, Ş. Durgun, & H. Yayman içinde, Türkiye'de Kamu Yönetimi (ss. 661-672), Ankara, Nobel Yayınları.
  • YILDIRIM, Emek (2018), Devletin dönüşümü ve Yönetişim Paradigması, V. Erat, C. Ekiz, & İ. Arap içinde, Quo Vadis: Kamu Yönetimi (ss. 253-273), Ankara, Nika Yayınevi.
  • YÖK. (2019), Tez Merkezi. 01 01, 2019 tarihinde www.yok.gov.tr: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden alındı.
  • ZEREN, Halim Emre (2013), Yönetişim Ekseninde Türkiye'de Sivil Toplum Kuruluşları, F. N. Genç içinde, Yönetişim (ss. 143-167), Konya, Çizgi Kitabevi.
There are 20 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Political Science
Journal Section Articles
Authors

Veysel Erat 0000-0002-0735-5432

Publication Date April 27, 2020
Published in Issue Year 2021

Cite

APA Erat, V. (2020). KAMU YÖNETİMİ ÇALIŞMALARINDA YÖNETİŞİM. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(21), 121-136. https://doi.org/10.29029/busbed.816864