Öz
Organizasyonların yönetim
anlayışı, organizasyonların rekabetçi ortamda ayakta kalmalarını sağlayarak, değişen piyasa koşullarını
takip etmesine önderlik eder ve sonuç olarak başarılı
organizasyon olma yolunda yapılması gereken her türlü adımı içinde barındırır.
Ayrıca, iyi yönetme ve yönetimde kalma başarının anahtarı olarak görülür. Bu
anlayışa sahip organizasyonlardaki üst yöneticiler zorlu bir görevi üstlenmektedirler.
Görevini yapamayan yöneticiler ise değişimle karşı karşıya kalabilir.
Organizasyonlarda yönetici değişimi bünyesinde birçok neden barındırmaktadır. Yönetim
değişiminin modellemesinde yer alan değişkenlerin hepsini ölçmek çeşitli
sebeplerden dolayı her zaman mümkün olmayabilir. Bu kapsamda yapılacak olan bir
araştırmada, açıklayıcı değişkenlerin ölçümlerinden kaynaklı sorunlar
gözlemlenemeyen heterojenlik teorisi çerçevesinde ele alınmaktadır.
Bu çalışmanın amacı, işletme
tepe yöneticilerinin yöneticilik sürelerinde etkili olan faktörleri belirlemektir.
Araştırmanın yöntemi olarak, bu süreçte ortaya çıkan gözlemlenemeyen
heterojenliği kontrol altında tutmak için tesadüfi etkiler poisson-gamma regresyon
modeli kullanılmıştır. Araştırma verileri olay zamanı verileri olarak Çanakkale
merkezinde ve ilçelerinde üst düzey yönetici çalıştıran 120 organizasyondan
elde edilmiştir. Veriler organizasyon
sahipleri ile görüşme formu hazırlanarak elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına
göre, yöneticilik sürecinde etkisi olduğu düşünülen organizasyonla ilgili faktörler:
organizasyonun büyüklüğü ve organizasyonun danışmanlık hizmeti alıp-almamasıdır.
Yönetici yası ve yöneticinin üst düzey olarak toplantı yapıp yapmaması yönetici
değişimindeki yönetici ile ilgili olan etkili olan faktörler olarak bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Tesadüfi etkiler poisson-gamma regresyon gözlemlenemeyen heterojenlik olay-zamanı analizi üst düzey yönetici yönetici değişimi
Kaynakça
- AMANKWAH-AMOAH, J. (2014). “A Unified Framework For Incorporating Decision Making İnto Explanations of Business Failure”, Industrial Management & Data Systems, 115(7), 1341-1357.BAKAN, İ., & BÜYÜKBEŞE, T. (2010). “Liderlik “Türleri” ve “Güç Kaynakları”na İlişkin Mevcut-Gelecek Durum Karşılaştırması: Eğitim Kurumu Yöneticilerinin Algılarına Dayalı Bir Alan Araştırması”. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12(19), 73–84. BLOSSFELD, Hans-Peter ve ROHWER, Götz (2002). Techniques of Event History Modelling: New Approaches to Causal Analysis, Mahwah: NJ Lawrence Erlbaum Associates, Inc, CAMPBELL, M. J. (2001). Statistics at Square Two: Understanding Modern Statistical Applications in Medicine, London: BMJ Publishing Group.CROUCHLEY, R. ve DAVİES, R. B. (1999). “A Comparison of Population Average and Random-Effect Models for The Analysis of Longitudinal Count Data with Base-Line Information”, J.R. Statistical Society A, No:162, 331-347DEAN, C.B. ve BALSHAW, R. (1997). “Efficiency Lost by Analyzing Counts Rather Than Event Times in Poisson and Overdispersed Poisson Regression Models”, Journal of the American Statistical Association. No: 92, S: 440, 1387-1398.HALABY, C. N. (2004).“Panel Models in Sociological Research: Theory into Practice”, Annu. Rev. Socio., No: 30, 507-544HAGER, M.A., GALASKİEWİCZ, J. and LARSON, J.A. (2004),“Structural Embeddedness And The Liability of Newness Among Nonprofit Organizations”, Public Management Review, Vol. 6 No. 2, 159-188.MANSO, G. (2017). “Creating incentives for innovation”. California Management Review, 60(1), 18–32. MAYER, K.U. ve TUMA, N. B. (1990). “Life Course Research and Event History Analysis: An Overwiev”, Event History Analysis in Life Course Research, s. 3-20.NARANJO-GİL, D. (2014). “The Role of Top Management Teams in Hospitals Facing Strategic Change: Effects on Performance”. International Journal of Healthcare Management, 8(1), 34–41. PLOYHART, R. E., Holtz, B. C., & BLİESE, P. D. (2002). “Longitudinal Data Analysis: Applications of Random Coefficient Modeling To Leadership Research”. The Leadership Quarterly, 13(4), 455–486. POWERS, A. D. ve XİE, Y. (2000). Statistical Methods for Categorical Data Analysis, SanDiego: Academic Press, TAŞDÖVEN, H. (2016). “Örgütsel Başarısızlığa Teorik Bir Yaklaşım: Kamu Örgütlerinin Örgütsel Başarısızlığa Yatkınlıkları”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 23, 57–70. ÖZALP, İ., BESLER, S. ve TONUS, H. Z. (2006). “Örgütsel başarısızlık (Organizational failure): Başarılı işletmelerin bakış açısından örgütsel başarısızlık nedenleri ve çözüm yolları”, İkisat İşletme ve Finans, vol. 21(249), 121-134.
Öz
The
management approach of the organizations leads the organizations to survive in
the competitive environment and keeps following the changing market conditions
and consequently, it takes all the steps that need to be done in order to be a
successful organization. It is also seen as a key to success in good governance
and management for organizations. Top managers in organizations with this
understanding are undertaking a challenging task. Managers who cannot do their
jobs may face the change. There are many reasons in the managerial change in
the organization. It may not always be possible to measure all variables
included in the model of management change because of various reasons. In a
study to be carried out in this context, problems arising from measurements of
explanatory variables can be considered within the framework of unobserved
heterogeneity theory.
The
purpose of this study is to determine the factors that are effective in the
managerial duties of business executives. As a method of research, the
Poisson-gamma regression model was used to keep the unobserved heterogeneity
under control in this process. The research data was obtained from the 120
organization, operating a senior executive in the centre and districts of
Canakkale as event history data. The data
was obtained by preparing the interview form with the organization owners.
According to the research results, factors related to the organization that are
considered to have an impact in the management process are: the size of the organization
and the organization's consultancy services. The manager's grief and the failure
of the executive to make a high-level meeting have been found to be effective
factors related to the manager's change.
Anahtar Kelimeler
Random Effect Poisson-Gamma Regression Unobserved Heterogeneity Event-History Analysis Top Level Manager Manager Change
Kaynakça
- AMANKWAH-AMOAH, J. (2014). “A Unified Framework For Incorporating Decision Making İnto Explanations of Business Failure”, Industrial Management & Data Systems, 115(7), 1341-1357.BAKAN, İ., & BÜYÜKBEŞE, T. (2010). “Liderlik “Türleri” ve “Güç Kaynakları”na İlişkin Mevcut-Gelecek Durum Karşılaştırması: Eğitim Kurumu Yöneticilerinin Algılarına Dayalı Bir Alan Araştırması”. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12(19), 73–84. BLOSSFELD, Hans-Peter ve ROHWER, Götz (2002). Techniques of Event History Modelling: New Approaches to Causal Analysis, Mahwah: NJ Lawrence Erlbaum Associates, Inc, CAMPBELL, M. J. (2001). Statistics at Square Two: Understanding Modern Statistical Applications in Medicine, London: BMJ Publishing Group.CROUCHLEY, R. ve DAVİES, R. B. (1999). “A Comparison of Population Average and Random-Effect Models for The Analysis of Longitudinal Count Data with Base-Line Information”, J.R. Statistical Society A, No:162, 331-347DEAN, C.B. ve BALSHAW, R. (1997). “Efficiency Lost by Analyzing Counts Rather Than Event Times in Poisson and Overdispersed Poisson Regression Models”, Journal of the American Statistical Association. No: 92, S: 440, 1387-1398.HALABY, C. N. (2004).“Panel Models in Sociological Research: Theory into Practice”, Annu. Rev. Socio., No: 30, 507-544HAGER, M.A., GALASKİEWİCZ, J. and LARSON, J.A. (2004),“Structural Embeddedness And The Liability of Newness Among Nonprofit Organizations”, Public Management Review, Vol. 6 No. 2, 159-188.MANSO, G. (2017). “Creating incentives for innovation”. California Management Review, 60(1), 18–32. MAYER, K.U. ve TUMA, N. B. (1990). “Life Course Research and Event History Analysis: An Overwiev”, Event History Analysis in Life Course Research, s. 3-20.NARANJO-GİL, D. (2014). “The Role of Top Management Teams in Hospitals Facing Strategic Change: Effects on Performance”. International Journal of Healthcare Management, 8(1), 34–41. PLOYHART, R. E., Holtz, B. C., & BLİESE, P. D. (2002). “Longitudinal Data Analysis: Applications of Random Coefficient Modeling To Leadership Research”. The Leadership Quarterly, 13(4), 455–486. POWERS, A. D. ve XİE, Y. (2000). Statistical Methods for Categorical Data Analysis, SanDiego: Academic Press, TAŞDÖVEN, H. (2016). “Örgütsel Başarısızlığa Teorik Bir Yaklaşım: Kamu Örgütlerinin Örgütsel Başarısızlığa Yatkınlıkları”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 23, 57–70. ÖZALP, İ., BESLER, S. ve TONUS, H. Z. (2006). “Örgütsel başarısızlık (Organizational failure): Başarılı işletmelerin bakış açısından örgütsel başarısızlık nedenleri ve çözüm yolları”, İkisat İşletme ve Finans, vol. 21(249), 121-134.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İşletme |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |
Cited By
Örgütsel Başarısızlığa Etkili Olan Yönetsel Yetersizliklerin Bulanık AHP Yöntemi ile Değerlendirilmesi
Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi
https://doi.org/10.37880/cumuiibf.974869
