Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi

Öz

Öz Bu araştırmanın amacı, Anadolu liselerinde görevli öğretmenlerin iş çevresine uyum düzeylerinin nasıl olduğunu saptamaktır. Araştırmanın evrenini, 2012-2013 eğitim-öğretim yılında Diyarbakır Đl merkezinde bulunan 14 resmi Anadolu lisesinde görevli 424 öğretmen, örneklemini ise evrenden random yöntemi ile seçilen 215 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Demirkasımoğlu (2012) tarafından geliştirilen “Öğretmenlerin Đş Çevresine Uyum Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçme aracı dört alt boyut (öğretmen-okul uyumu, öğretmen- iş uyumu, öğretmen- yönetici uyumu, öğretmen- meslektaş uyumu) ve 22 maddeden oluşmaktadır. Anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Araştırma sonucunda ulaşılan bazı önemli bulgular şöyle sıralanabilir: (1) Öğretmenlerin iş çevresine uyum düzeyleri ölçek bazında “orta düzeyde katılıyorum” ( X = 3,23) olarak saptanmıştır. Öğretmenlerin en yüksek düzeyde katıldıkları madde “meslektaşlarımla iyi geçinirim” ( X = 4,19; çok katılıyorum) ve en düşük düzeyde katıldıkları madde ise “okulumda uygulanan politikaların büyük çoğunluğunu benimsiyorum” ( X = 2,52; az katılıyorum) dır. (2) Ortalaması en yüksek ve aynı düzeyde çıkan alt boyutlar “öğretmen-okul uyumu” ve “öğretmen- meslektaş uyumu”dır. Ortalaması en düşük çıkan boyut ise “öğretmen-yönetici uyumu”dır. (3) Öğretmenlerin iş çevresine uyum düzeylerine ilişkin algıları arasında; öğrenim durumu, cinsiyet ve medeni durum değişkenlerine göre anlamlı fark saptanmamıştır. Anahtar Kelimeler: Anadolu lisesi, uyum, iş çevresine uyum.