Drama Dersinin Tasarım Odaklı Düşünme Becerilerinin Gelişimine Katkısını Araştıran Bir Durum Çalışması
Öz
Tasarım odaklı düşünme, beyin fırtınası yoluyla farklı düşüncelerin ortaya konduğu bir süreci kapsamaktadır. Tasarım odaklı düşünme becerileri de bu süreç sonunda ortaya çıkmaktadır. Bu süreç; keşif, yorumlama, fikir oluşturma, deneme, değişim ve paylaşma aşamalarından oluşmaktadır. Drama dersinde tasarım odaklı düşünme becerilerinin gelişiminin izlenmesine yönelik bu çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması ile desenlenmiştir. Bu araştırmada durum çalışmasının kullanılmasındaki neden, araştırmanın belirli bir süreç içerisindeki durumun derinlikli incelenmesine yönelik olmasıdır. Araştırmanın katılımcıları, 2017-2018 eğitim öğretim yılının bahar yarıyılında Türkiye’deki bir üniversitenin Sosyal Bilgiler Öğretmenliği bölümünde drama dersini almakta olan doksan öğretmen adayından oluşmaktadır. Katılımcı grubun belirlenmesinde zamansal ve ekonomik sınırlılıklardan ötürü kolay ulaşılabilir örnekleme tekniği esas alınmıştır. Araştırmanın verilerinin toplanmasında durum çalışmasının doğasına uygun olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu ve yapılandırılmamış gözlem formu kullanılmıştır. Toplanan veriler, derinlemesine çözümleme yaklaşımını içeren içerik analizine tabi tutulmuştur. Bu tekniğin kullanılması, durum çalışmasının yoğun veri toplamayı ve ayrıntılı analiz sürecini gerektirmesindendir. Verilerin çözümlenme sürecinde öncelikli olarak kodlar elde edilmiş ve bu kodlar alt temalar altında bir araya getirilmiştir. Alt temalar da araştırmanın amacı bağlamında oluşturulan beş ana tema altında birleştirilerek bulgulara ulaşılmıştır. Ulaşılan bulgular kapsamında; dramanın tasarım odaklı düşünme becerilerini geliştirdiği görülmüştür. Bu sonuç kapsamında araştırmacılar tarafından; dramanın beceri geliştirmek amacıyla daha fazla kullanılması önerisi sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adıgüzel Özbek, D & Usta, G. (2018). İçmimarlık proje stüdyosunda yaratıcılık odaklı tasarım çalışmaları. Istanbul Kültür University, Turkey ORCID Id: 0000-0002- 6607-0103.
- Akdemir, N. (2017). Tasarım kavramının geniş çerçevesi: Tasarım odaklı yaklaşımlar üzerine bir inceleme. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 7(1), 85-92, Mart 2017
- Akyol, A. K. (2003). Drama ve dramanın önemi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2). 1-14.
- Altheide, D. L. (1987). Reflections: Ethnographic content analysis. Qualitative Sociology, 10(1), 65-77.
- Altun, C. & Polat, S. (2020). Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının topluma hizmet uygulamalarında tasarım odaklı düşünme becerilerini kullanabilme durumu. EKEV Akademi Dergisi, 24(81), 429-448.
- Altuntaş, O. & Altınova, H. H. (2015). Yaratıcı drama yönteminin üniversite öğrencilerinin sosyal sorun çözme becerilerine etkisi. Electronic Turkish Studies, 10(4). 49-62.
- Arslan, D. (2016). Yaratıcı endüstride tasarım odaklı düşünce eğitimi. (ed). Kahraman M.E. Yaratıcı Endüstriler Uluslararası Sempozyumu. Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım Fakültesi. İstanbul: (01-02 Haziran 2016).
- Aydemir, A. (2019). Sosyal bilgilerde tasarım odaklı düşünme yaklaşımı. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aytaş, G. (2013). Eğitim ve öğretimde alternatif bir yöntem: yaratıcı drama. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 35-54.
- Başcı, Z. & Gündoğdu, K. (2011). Öğretmen adaylarının drama dersine ilişkin tutumları ve görüşleri: Atatürk Üniversitesi örneği. Ilkogretim Online, 10(2), 454-467.
- Berger, M. A. (1983). Studying enrollment decline (and other timely issues) via the case survey. Educational evaluation and policy analysis, 5(3), 307-317.
- Bogdan, R. C. & Biklen, S. K. (1998). Qualitative research for education. Boston: Ally and Bacon.
- Değirmenci, B. (2020). Yaratıcı drama temelli etkinliklerin okul öncesi çocukların problem çözme ve sosyal beceri düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
- Duman, B. & Kayalı, D. (2016). Teknopedagojik öğretme yaklaşımının tasarım odaklı düşünme becerilerine etkisi. Ankara: Pegem Akademi.
- Dziersk, M. (2010). https://cschan.public.iastate.edu/235/2_DesignThinking.pdf (adresinden 19.07.2020 tarihinde alınmıştır.)
- Faste, Rolf. (1994). Ambidextrous thinking”, innovations in mechanical engineering curricula for the 1990s. American Society of Mechanical Engineers, November
- Gill, B. (2003). Graphic design as a second language. Images Publishing
- Gillham, B. (2000). Case study research methods. London: Continuum.
- Kara, Y. & Çam, F. (2007). Yaratıcı drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 145-155.
- Kendir Çopurlar, C. & Kılıç Öztürk, Y. (2015). Giotto hareketi 2. ulusal kongresi tasarım odaklı düşünme çalıştayı izlenimleri. Turkish Journal of Family Practice, 19(1).
- Köseoğlu, İ. & Ünlü, M. (2006). Coğrafya dersinde drama tekniğinin öğrenci başarısına etkisi. Marmara Coğrafya Dergisi, (13), 125-132.
- Lichtman, M. (2006). Qualitative research in education a users’ guide. Thousand Oaks: Sage Publications.
- McKilligan, S., Dhadphale, T. & Ringholz, D. (2017). Speed dating with design thinking: an empirical study of managers solving business problems with design. The International Association of Societies of Design Research Conference, Cincinnati.
- McMillian, J. H. (2004). Educational research: Fundamentals for the consumer. USA: Pearson Education, Inc.
- Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education. revised and expanded from "case study research in education.". San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
- Mills, A. J., Durepos, G. & Wiebe, E. (2010). Encyclopedia of case study research. California: Sage Publications.
- Nguyen, B.M. (2016). Designt thinking in startup. Master’s Thesis, University of Oslo MSC in İnnovation and Entrepreneurship, Oslo.
- Okvuran, A. (2003). Drama öğretmeninin yeterlilikleri. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 81-87.
- Parlar, Z., Soybora, E. K., Burhan, M. S. & Davaslıgil, S. (2017). Sistematik konstrüksiyon ve tasarım odaklı düşünme yaklaşımı ile yaratıcı kavramsal tasarım süreci: küçük ev aleti tasarımı. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 21(5), 1100- 1109.
- Punch, K. F. (2005). Introduction to social research: Quantitative and qualitative approaches. Thousand Oaks: Sage Publications.
- San, İ. (1990). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 23(2), 573-582.
- Selimhocaoğlu, A. (2004). Drama ve ilköğretimde dramanın önemi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Malatya.
- Stake, R. E. (1995). The art of case study research. Thousand Oaks: Sage Publications.
- Şahin, B. (2014). Tasarım. Ankara: Gazi Kitap Evi Yayıncılık.
- Tharenou, P., Donohue, R. & Cooper, B. (2007). Management research methods. Cambridge: Cambridge University Press.
- Tideholm, A. & Rydén, O. (2015). Design thinking as facilitator for ınnovation in swedish healthcare a case study at Karolinska University hospital. Master’s Thesis, Chalmers University Of Technology, Department Of Technology Management And Economics, Göteborg.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (11. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
A Case Study Exploring the Contribution of Drama Lesson to the Development of Design Thinking Skills
Öz
Design thinking involve a process in which different thoughts are put forward through brainstorming. Design thinking skills emerge at the end of this process. This process includes the discovery, interpretation, idea creation, experiment, change and sharing stages. This study, which aims to monitor the development of design thinking skills in drama lesson, is modeled with case study, which is one of the qualitative research methods. The reason for the use of case study in this research is that the research is for a deep examination of the situation in a certain process. The participants of the research consist of ninety pre-service teachers who are studying drama lesson in the Social Studies department of a university in Turkey in the spring semester of the 2017-2018 academic year. Due to the temporal and economic limitations, convenience sampling technique was used in determining the participant group. In the process of collecting the data of the research, in accordance with the nature of the case study semi-structured interview form and unstructured observation form were used. The collected data were subjected to descriptive analysis. The collected data was analyzed by descriptive analysis technique. The reason for using this technique is because research data was combined under themes created within the framework of sub-questions of the research. The findings were reached by integrating the themes consisting of the sub-questions of the research. Within the scope of the findings; It was concluded that drama improves design thinking skills. Within the scope of this result, by the researchers; It was suggested that drama should be used more to develop skills.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adıgüzel Özbek, D & Usta, G. (2018). İçmimarlık proje stüdyosunda yaratıcılık odaklı tasarım çalışmaları. Istanbul Kültür University, Turkey ORCID Id: 0000-0002- 6607-0103.
- Akdemir, N. (2017). Tasarım kavramının geniş çerçevesi: Tasarım odaklı yaklaşımlar üzerine bir inceleme. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 7(1), 85-92, Mart 2017
- Akyol, A. K. (2003). Drama ve dramanın önemi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2). 1-14.
- Altheide, D. L. (1987). Reflections: Ethnographic content analysis. Qualitative Sociology, 10(1), 65-77.
- Altun, C. & Polat, S. (2020). Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının topluma hizmet uygulamalarında tasarım odaklı düşünme becerilerini kullanabilme durumu. EKEV Akademi Dergisi, 24(81), 429-448.
- Altuntaş, O. & Altınova, H. H. (2015). Yaratıcı drama yönteminin üniversite öğrencilerinin sosyal sorun çözme becerilerine etkisi. Electronic Turkish Studies, 10(4). 49-62.
- Arslan, D. (2016). Yaratıcı endüstride tasarım odaklı düşünce eğitimi. (ed). Kahraman M.E. Yaratıcı Endüstriler Uluslararası Sempozyumu. Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım Fakültesi. İstanbul: (01-02 Haziran 2016).
- Aydemir, A. (2019). Sosyal bilgilerde tasarım odaklı düşünme yaklaşımı. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aytaş, G. (2013). Eğitim ve öğretimde alternatif bir yöntem: yaratıcı drama. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 35-54.
- Başcı, Z. & Gündoğdu, K. (2011). Öğretmen adaylarının drama dersine ilişkin tutumları ve görüşleri: Atatürk Üniversitesi örneği. Ilkogretim Online, 10(2), 454-467.
- Berger, M. A. (1983). Studying enrollment decline (and other timely issues) via the case survey. Educational evaluation and policy analysis, 5(3), 307-317.
- Bogdan, R. C. & Biklen, S. K. (1998). Qualitative research for education. Boston: Ally and Bacon.
- Değirmenci, B. (2020). Yaratıcı drama temelli etkinliklerin okul öncesi çocukların problem çözme ve sosyal beceri düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
- Duman, B. & Kayalı, D. (2016). Teknopedagojik öğretme yaklaşımının tasarım odaklı düşünme becerilerine etkisi. Ankara: Pegem Akademi.
- Dziersk, M. (2010). https://cschan.public.iastate.edu/235/2_DesignThinking.pdf (adresinden 19.07.2020 tarihinde alınmıştır.)
- Faste, Rolf. (1994). Ambidextrous thinking”, innovations in mechanical engineering curricula for the 1990s. American Society of Mechanical Engineers, November
- Gill, B. (2003). Graphic design as a second language. Images Publishing
- Gillham, B. (2000). Case study research methods. London: Continuum.
- Kara, Y. & Çam, F. (2007). Yaratıcı drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 145-155.
- Kendir Çopurlar, C. & Kılıç Öztürk, Y. (2015). Giotto hareketi 2. ulusal kongresi tasarım odaklı düşünme çalıştayı izlenimleri. Turkish Journal of Family Practice, 19(1).
- Köseoğlu, İ. & Ünlü, M. (2006). Coğrafya dersinde drama tekniğinin öğrenci başarısına etkisi. Marmara Coğrafya Dergisi, (13), 125-132.
- Lichtman, M. (2006). Qualitative research in education a users’ guide. Thousand Oaks: Sage Publications.
- McKilligan, S., Dhadphale, T. & Ringholz, D. (2017). Speed dating with design thinking: an empirical study of managers solving business problems with design. The International Association of Societies of Design Research Conference, Cincinnati.
- McMillian, J. H. (2004). Educational research: Fundamentals for the consumer. USA: Pearson Education, Inc.
- Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education. revised and expanded from "case study research in education.". San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
- Mills, A. J., Durepos, G. & Wiebe, E. (2010). Encyclopedia of case study research. California: Sage Publications.
- Nguyen, B.M. (2016). Designt thinking in startup. Master’s Thesis, University of Oslo MSC in İnnovation and Entrepreneurship, Oslo.
- Okvuran, A. (2003). Drama öğretmeninin yeterlilikleri. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 81-87.
- Parlar, Z., Soybora, E. K., Burhan, M. S. & Davaslıgil, S. (2017). Sistematik konstrüksiyon ve tasarım odaklı düşünme yaklaşımı ile yaratıcı kavramsal tasarım süreci: küçük ev aleti tasarımı. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 21(5), 1100- 1109.
- Punch, K. F. (2005). Introduction to social research: Quantitative and qualitative approaches. Thousand Oaks: Sage Publications.
- San, İ. (1990). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 23(2), 573-582.
- Selimhocaoğlu, A. (2004). Drama ve ilköğretimde dramanın önemi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Malatya.
- Stake, R. E. (1995). The art of case study research. Thousand Oaks: Sage Publications.
- Şahin, B. (2014). Tasarım. Ankara: Gazi Kitap Evi Yayıncılık.
- Tharenou, P., Donohue, R. & Cooper, B. (2007). Management research methods. Cambridge: Cambridge University Press.
- Tideholm, A. & Rydén, O. (2015). Design thinking as facilitator for ınnovation in swedish healthcare a case study at Karolinska University hospital. Master’s Thesis, Chalmers University Of Technology, Department Of Technology Management And Economics, Göteborg.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (11. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2021 |
| Kabul Tarihi | 28 Mayıs 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 23 Sayı: 2 |
