İcmâ, Hz. Muhammed (s.a.v.)’ın vefatından sonraki bir zamanda, onun ümmetinin dini bir konuda fikir birliği etmeleri anlamına gelir. İcmâ, fıkıh usûlündeki klasik dörtlü tasnifte üçüncü sırada yer alır. İcmâ, sarîh ve sükûtî olarak ikiye ayrılır ve oluşması halinde sarîh icmâın katîlik taşıdığı kabul edilir. Bununla birlikte, özellikle fürû eserlerinde kendisine atıfta bulunulan icmâ ile neyin kastedildiği net değildir. Çalışmamızda icmâın meşruiyetine dair getirilen delilleri Kur’ân-ı Kerim açısından değerlendirmeye çalışacağız.
The word “Ijma” means the consensus of prophet Muhammad’s followers upon a religious matter after his death. Ijma is located on the third level out of four in classical methods of fiqh. Ijma is divided in two parts as “sareeh” and “suquti”. Sareeh Ijma is accepted as absolute. In addition to that inside the works of fürû, Ijma does not seem to be obvious. In this work, it will be tried to assess the proofs of Ijma within the perspective of Holy Quran.
Subjects | Religious Studies |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 30, 2017 |
Published in Issue | Year 2017Volume: 7 Issue: 13 |