Abstract
The purpose of Higher Education is not only to equip individuals with technical knowledge and skills for business life but also to provide them scientific knowledge and skills in the highest level of professional values within a universal structure of educational institutions. In the formation of professional identity and qualifications, the craft knowledge is a prerequisite but is not sufficient. The shared values, attitudes, principles ofprofessional ethics, acquired by the member of a profession, are extremely decisive in the phase of applying and presenting knowledge. As it is known, today's rapidly changing and developing economic activities with their new branches have made the Professional Ethics a highly disputed issue. Accordingly, social ethics, scientific ethics and professional ethics training at the universities have gathered increasing attention and have become an extremely important factor for social and professional outlook of the students. In this study, questions, determining professional ethics training and forming students ’ perception and awareness of professional ethics, have been posed to the students in vocational school of a foundation university and the results have been evaluated. The aim of this paper is presenting attitudes and behaviors related to students in a higher vocational school to age, gender, the cities they live in, internship, scholarships, ethical training. In the study, survey technique has been used and the data has been analysed by frequency analysis and non-parametric test. In addition, the ethical descriptions of the students have been analysed by content analysis based on qualitative analyse. As a result, it has been determined that there is a significant difference by gender among students in terms of ethical perception. There is no significant difference by receiving ethics education, age, internship, scholarships the perceptions of ethics among students.
References
- Arslan, M. (2005/ İş Ve Meslek Ahlakı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Ay, C. (2005). İşletmelerde Etiksel Karar Almada Kültürün Rolü. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 12(2), 310-052.
- Aydın, İ. (1998). Yönetsel Mesleki Ve Örgütsek Etik. Ankara: Pegem Akademi.
- Aydın, İ. (2010). Etik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Başpınar, Ö. N. & Çakıroğlu, D. (2011). Meslek Etiği. Ankara: Nobel Yayınları.
- Bayraktaroğlu, S. & Yılmaz, S. (2012). İnsan Kaynakları Yönetiminde İş Etiği Uygulamaları İle Örgütsel Performans Arasındaki İlişki: Fortune Türkiye En Büyük 500 Şirket Örneği. İş Ahlakı Dergisi, 10, 117-148.
- Brinkmann, J. (2002). Business And Marketing Ethics: Concepts, Approaches And Typologies. Journal Of Business Ethics, 41(2), 159-177.
- Cevizci, A. (Ed.). (2007). Felsefe Sözlüğü. Ankara: Nobel Yayınları.
- Güçlü, A., Uzun, E., Uzun, S. & Yolsal, Ü. H. (2002),. Felsefe Sözlüğü. Ankara: Bilim Ve Sanat Yayınları.
- Hitt, W. (1990). Ethics And Leadership: Putting Theory Into Practice. Ohio: Battelle. Kırel, A. Ç. (2000). Örgütlerde Etik Davranışlar, Yönetimi Ve Bir Uygulama Çalışması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Kozak, M. A. & Güçlü, H. (2006). Turizmde Etik. Ankara: Detay Yayıncılık.
- MEB. Meslek Etiği. (2006). Ankara: TC Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Özdemir, M. (2008). Kamu Yönetiminde Etik. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(7), 170- 195.
- Özyer, K. & Azizoğlu, Ö. (2010). Demografik Değişkenlerin Kişilerin Etik Tutumları Üzerine Etkileri. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(2), 59-84.
- Resnik, D. (2004). Bilim Etiği. V. Mutlu (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Sheehan, P. (2001). Business/Higher Education Round Table. Australia: Bhert News. Tengilimoğlu, D. & Öztürk, Y. (2004). İşletmelerde Halkla İlişkiler, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Türk Dil Kurumu. (2009). Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Zeigenfuss, D. E. (1999). Differences In Personal Ethical Philosophy Among Accounting Students And Practitioners. Southern Business Review, 25, 1-9.
Abstract
Üniversiteler, sadece uygulamaya yönelik teknik bilgi ve beceri ile donanmış kişiler yetiştirmeyi amaçlayan yüksek eğitim kurumları değil, aynı zamanda kişilere en üst düzeyde bilimsel bilgi ve beceri ile mesleki değerler sisteminin sunulduğu eğitim kuramlarıdır. Mesleki kimliğin ve yeterliliğin oluşumunda mesleki bilgi birikimi ön koşul olmakla birlikte tek başına yeterli değildir. Meslek mensubunun, bilgisini uygularken ve sunarken benimsediği değerler, tutumlar, mesleki etik ilkeleri de son derece belirleyicidir. Bu nedenle, üniversitelerde verilen eğitimler doğrultusunda toplumsal etik, bilimsel etik eğitimleri dışında mesleki etik eğitimleri de ilgi odağı haline gelmiştir. Çalışmada geleceğin iş dünyasında yer alacak meslek yüksekokulu öğrencilerine “mesleki etik eğitimi durum tespiti” ne yönelik bazı sorular yöneltilmiş ve verdikleri cevaplar incelenmiştir. Amaç, vakıf meslek yüksekokulu öğrencilerinin yaşları, cinsiyetleri, yaşadıkları şehir, etik eğitimi alıp almamaları ve etik eğilimleri arasında ilişki kurmak, öğrencilerin etik algılarını şekillendirecek ve etik bilinci kazandıracak değerlendirmeler yapmak, mesleki yükseköğrenimde mesleki etik eğitimine yönelik görüş ve öneriler sunmaktır. Çalışmada alan araştırma yöntemlerinden anket tekniği kullanılmış, veriler; frekans analizi ve non parametrik testlere göre analiz edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin “etik” tanımlamaları nitel analiz yöntemlerinden içerik analizine göre analiz edilmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, etik algısı açısından öğrenciler arasında cinsiyete göre anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Etik eğitimi alma, yaş, staj yapma, bursa alma durumları ve etik algıları arasında ise anlamlı bir fark bulunamamıştır. Öğrencilerin etik tanımlamaları ise “kural etiği ve kişisel etik” kavramları ekseninde ortaya çıkmıştır.
Keywords
References
- Arslan, M. (2005/ İş Ve Meslek Ahlakı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Ay, C. (2005). İşletmelerde Etiksel Karar Almada Kültürün Rolü. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 12(2), 310-052.
- Aydın, İ. (1998). Yönetsel Mesleki Ve Örgütsek Etik. Ankara: Pegem Akademi.
- Aydın, İ. (2010). Etik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Başpınar, Ö. N. & Çakıroğlu, D. (2011). Meslek Etiği. Ankara: Nobel Yayınları.
- Bayraktaroğlu, S. & Yılmaz, S. (2012). İnsan Kaynakları Yönetiminde İş Etiği Uygulamaları İle Örgütsel Performans Arasındaki İlişki: Fortune Türkiye En Büyük 500 Şirket Örneği. İş Ahlakı Dergisi, 10, 117-148.
- Brinkmann, J. (2002). Business And Marketing Ethics: Concepts, Approaches And Typologies. Journal Of Business Ethics, 41(2), 159-177.
- Cevizci, A. (Ed.). (2007). Felsefe Sözlüğü. Ankara: Nobel Yayınları.
- Güçlü, A., Uzun, E., Uzun, S. & Yolsal, Ü. H. (2002),. Felsefe Sözlüğü. Ankara: Bilim Ve Sanat Yayınları.
- Hitt, W. (1990). Ethics And Leadership: Putting Theory Into Practice. Ohio: Battelle. Kırel, A. Ç. (2000). Örgütlerde Etik Davranışlar, Yönetimi Ve Bir Uygulama Çalışması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Kozak, M. A. & Güçlü, H. (2006). Turizmde Etik. Ankara: Detay Yayıncılık.
- MEB. Meslek Etiği. (2006). Ankara: TC Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Özdemir, M. (2008). Kamu Yönetiminde Etik. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(7), 170- 195.
- Özyer, K. & Azizoğlu, Ö. (2010). Demografik Değişkenlerin Kişilerin Etik Tutumları Üzerine Etkileri. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(2), 59-84.
- Resnik, D. (2004). Bilim Etiği. V. Mutlu (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Sheehan, P. (2001). Business/Higher Education Round Table. Australia: Bhert News. Tengilimoğlu, D. & Öztürk, Y. (2004). İşletmelerde Halkla İlişkiler, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Türk Dil Kurumu. (2009). Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Zeigenfuss, D. E. (1999). Differences In Personal Ethical Philosophy Among Accounting Students And Practitioners. Southern Business Review, 25, 1-9.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | October 15, 2014 |
| Published in Issue | Year 2014Volume: 4 Issue: 8 |
