Bingöl University Journal of Social Sciences Institute

Abstract

Kendi başına yaşama imkânına sahip olmayan insan
toplum içerisinde yaşamak durumundadır. Bu yüzden insan için sosyal bir
varlıktır ifadesi kullanılmaktadır. Toplum içerisinde toplumla beraber
sosyalleşen birey, bu sosyalleşme süreci içerisinde gerek kendisine gerekse
topluma yönelik birçok önemli etken işlevsel durumdadır. Bu önemli etkenlerden
biri de dildir. Oluşan toplumun birlik ve beraberliğiyle beraber devamının
sağlanmasında önemli bir fonksiyona sahip olan iletişimin gerçekleşmesi dille
sağlandığı gibi topluma dâhil olan bireyin kendi varlığını ortaya koyup ifade
etmesi de dil vasıtasıyla gerçekleşmektedir. Ayrıca gerek toplumun gerekse
bireyin sahip olduğu imkânların sağlıklı bir şekilde geliştirilerek değerlendirilmesi
de büyük oranda dile dayanmaktadır. Zira düşünsel, bilimsel ve kültürel gibi
konularda yapılacak her türlü etkinlik bir şekilde dile dokunmak durumundadır.
Dolayısıyla tarafların herhangi birinde meydana gelen değişiklik diğerini de
bir şekilde etkilediğinden gerçekleşecek bu farklılıkta aralarında bir
paralellik söz konusudur. Bu yüzden dil, düşünce, kültür ve bilimsel
gelişmeleri tam anlamıyla birbirinden ayırmak ya da birbirinden bağımsız bir
şekilde ele alarak değerlendirmek sağlıklı bir durum arz etmeyecektir. Dil,
zihnin aynası olarak kabul edildiği gibi dil ile düşünce adeta bir kâğıdın iki
yüzü gibidir. Biri diğerinden ayrılamadığı gibi ikisini birbirinden ayrı ele
almak da mümkün değildir. Dil ve düşünceye bağlı olarak ortaya çıkan kültürü de
bunlar olmaksızın temellendirmek mümkün değildir.