SOME EXAMPLES OF THE REASONS FOR CONVERTING RELIGION AND THE PROBLEMS FACED BY CONVERTS IN THE OTTOMAN SOCIETY
Abstract
Ottoman society had a multicultural structure. People of different faiths were able to perform their worship comfortably, peacefully and safely with religious and cultural freedoms. In this way, their temples have survived for centuries. On the other hand, there was an intense interaction among people with different beliefs and cultures. After mutual interactions, there were people who converted to Islam by changing their religion. There were many different factors underlying this preference. However, after giving up their old religion and deciding to live as a Muslim, it is a matter of curiosity what problems they faced and how their lives were affected in this regard.
In the present study, the main reasons underlying the phenomenon of conversion were briefly examined based on archival documents. Then, the difficulties faced by those who became Muslims were discussed by starting from some examples in the Ottoman society, again based on the documents.
As a conclusion, it was found that some of the people who later became Muslims of their own free will had to fight many problems arising from their close family and environment, non-Muslim clergy, and foreign state consuls because of these preferences.
Ottoman society had a multicultural structure. People of different faiths were able to perform their worship comfortably, peacefully and safely with religious and cultural freedoms. In this way, their temples have survived for centuries. On the other hand, there was an intense interaction among people with different beliefs and cultures. After mutual interactions, there were people who converted to Islam by changing their religion. There were many different factors underlying this preference. However, after giving up their old religion and deciding to live as a Muslim, it is a matter of curiosity what problems they faced and how their lives were affected in this regard.
In the present study, the main reasons underlying the phenomenon of conversion were briefly examined based on archival documents. Then, the difficulties faced by those who became Muslims were discussed by starting from some examples in the Ottoman society, again based on the documents.
As a conclusion, it was found that some of the people who later became Muslims of their own free will had to fight many problems arising from their close family and environment, non-Muslim clergy, and foreign state consuls because of these preferences.
Keywords
References
- Aslan, H. (2008). Tanzimat Döneminde İhtidâ (1839-1876), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
- Barkan, Ö. L. (2002) “Osmanlı İmparatorluğu’nda Kolonizatör Türk Dervişleri”, Türkler, C. 9. Ankara, s. 133-153. Çakar-Uzun, E.-C. (2017). Hurufat Defterlerinde Harput (1690-11812), Elazığ.
- Çolak, K. (2000). XVI. Yüzyılda İstanbul’da İhtidâ Hareketleri, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
- Deringil, S. (2021). 19. Yüzyıl Osmanlı Devleti’nde İhtida ve İrtidad, İstanbul.
- Erkan, N. (2015). “18. Yüzyılın ilk Yarısı Üsküdar Sicillerine Göre Müslim-Gayrimüslim İlişkilerin Hukukî Boyutu”. İHYA, C.1, S.1, s. 48-79.
- İnalcık, H. (2007). “Osman I”, TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 33, İstanbul, s. 443-453.
- İnalcık, H. (1993). Osmanlı İmparatorluğu Toplum ve Ekonomi Üzerine Arşiv Çalışmaları, İncelemeler, İstanbul.
- Köprülü, M. F. (2019). Osmanlı İmparatorluğunun Kuruluşu, İstanbul.
- Köse, A. (2000). “İhtidâ” TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 21, İstanbul, s. 554-558.
- Ocak, A. Y. (1981). “ Bazı Menakıpnamelere Göre XIII-XV. Yüzyıllardaki İhtidalarda Hererodoks Şeyh ve Dervişlerin Rolü”, Osmanlı Araştırmaları, C. II, İstanbul, s. 31-42.
- Özel, A. (1996). “Gayrimüslim”, TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 13, İstanbul, s. 418-427.
- Şahin, H. (2013). “Yaman Dede”, Gayrimüslim”, TDV İslâm Ansiklopedisi, , C. 43, İstanbul, s. 311-312.
- Şeker, M. (2007). Osmanlı Belgelerinde İhtidâ Kavramı ve Mühtediler, İstanbul.
OSMANLI TOPLUMUNDA MÜHTEDİLERİN DİN DEĞİŞTİRME NEDENLERİ VE YAŞADIKLARI PROBLEMLERE DAİR BAZI ÖRNEKLER
Abstract
Osmanlı toplumu çok kültürlü bir yapıya sahipti. Farklı inançlara sahip insanlar dini ve kültürel özgürlükler sayesinde ibadetlerini rahat, huzurlu ve güvenli bir şekilde yerine getirmişlerdir. Böylece mabetlerini yüzyıllarca yaşatarak günümüze kadar ulaştırabilmişlerdir. Öte taraftan farklı inanç ve kültürlere sahip insanlar arasında yoğun bir etkileşim de vardı. Karşılıklı etkileşimin sonunda mensubu olduğu dini değiştirerek İslam’a girenler de oluyordu. Bu tercihin altında yatan pek çok farklı etken bulunmaktaydı. Ancak bu kişilerin eski dinlerinden vazgeçerek Müslümanca yaşamaya karar verdikten sonra hangi sorunlarla karşı karşıya kaldıkları ve yaşamlarının nasıl etkilendiği bir merak konusudur.
Biz de bu çalışmada arşiv belgelerinden hareketle, öncelikle din değiştirme olgusunun altında yatan temel nedenlere kısaca değindik. Sonrasında ise yine belgelerden hareketle Osmanlı toplumunda bir kısım örneklerden yola çıkarak sonradan Müslüman olanların yaşadıkları zorluklara yer vermeye çalıştık.
Sonuç olarak kendi özgür iradeleriyle sonradan Müslüman olan kişilerin bazılarının bu tercihlerinden dolayı yakın aile ve çevresinden, gayrimüslim din adamları ile yabancı devlet konsoloslarından kaynaklı pek çok sorunla mücadele etmek zorunda kaldığı görülmektedir.
Keywords
References
- Aslan, H. (2008). Tanzimat Döneminde İhtidâ (1839-1876), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
- Barkan, Ö. L. (2002) “Osmanlı İmparatorluğu’nda Kolonizatör Türk Dervişleri”, Türkler, C. 9. Ankara, s. 133-153. Çakar-Uzun, E.-C. (2017). Hurufat Defterlerinde Harput (1690-11812), Elazığ.
- Çolak, K. (2000). XVI. Yüzyılda İstanbul’da İhtidâ Hareketleri, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
- Deringil, S. (2021). 19. Yüzyıl Osmanlı Devleti’nde İhtida ve İrtidad, İstanbul.
- Erkan, N. (2015). “18. Yüzyılın ilk Yarısı Üsküdar Sicillerine Göre Müslim-Gayrimüslim İlişkilerin Hukukî Boyutu”. İHYA, C.1, S.1, s. 48-79.
- İnalcık, H. (2007). “Osman I”, TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 33, İstanbul, s. 443-453.
- İnalcık, H. (1993). Osmanlı İmparatorluğu Toplum ve Ekonomi Üzerine Arşiv Çalışmaları, İncelemeler, İstanbul.
- Köprülü, M. F. (2019). Osmanlı İmparatorluğunun Kuruluşu, İstanbul.
- Köse, A. (2000). “İhtidâ” TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 21, İstanbul, s. 554-558.
- Ocak, A. Y. (1981). “ Bazı Menakıpnamelere Göre XIII-XV. Yüzyıllardaki İhtidalarda Hererodoks Şeyh ve Dervişlerin Rolü”, Osmanlı Araştırmaları, C. II, İstanbul, s. 31-42.
- Özel, A. (1996). “Gayrimüslim”, TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 13, İstanbul, s. 418-427.
- Şahin, H. (2013). “Yaman Dede”, Gayrimüslim”, TDV İslâm Ansiklopedisi, , C. 43, İstanbul, s. 311-312.
- Şeker, M. (2007). Osmanlı Belgelerinde İhtidâ Kavramı ve Mühtediler, İstanbul.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | October 30, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022Issue: 24 |
