Aim of this study is to examine Ottoman economics. The economy of Ottoman Empire at 18 century, which has shown increase at every field till 18 century, can be divided into two terms which are quite different than each other. The first term ,from the beginning of the century to 1760, showed spread and improve but the second term, from 1760 to the end of the century , showed signs of narrowing and crisis. In the second term, unskilled and unexpert people took responsibilities and governmental duties and followed wrong policies causing social conflictions and discomforts. Governmental institutions degenerated, bribe and favouritism spreaded in this term. Classical optimal economic balance was lost and fınancial system faced collapse. 18 century is known as the time being in which industrial revolution occured in many Europian country, primarly England. In this era, western Europe economics changed the main production energy dependence from organic energy to inorganic sources (firstly steam power and then electricity, natural gas and petrol). This technological leap changed economical structure of these countries as well as it launched the improvement of the international trade. In this term, Ottoman Empire could not renew itself. The trade of Ottoman Empire with Europe was depending on buying manufactured goods and selling raw material to Europe according to commercial agreements of that time. A conservative policy applied in the country. Ottoman Empires’ period of being late from Europe started at the end of the 18 century and accelerated in the first half of the 19 century, reached to its maximum due to capitulations and running up depts from foreign countries. Seeing foreign indebtment as salvation recipe, Ottoman Empire consistently borrowed money as economic policy and because of this, was entitled Sick Man of Europe. And finally this policy caused the collapse of Ottoman Empire.
Bu çalışmanın amacı Osmanlı ekonomisini incelemektir. 18 yüzyıla kadar her alanda gelişme gösteren Osmanlı ekonomisi, 18 yüzyılda birbirinden oldukça farklı trendler gösteren iki döneme ayrılabilir. Yüzyılın başlarından 1760 yıllarına kadar uzanan birinci dönemde genel bir yayılma ve gelişme trendi, 1760’lardan sonraki ikinci dönemde ise daralma ve buhran belirtileri görülmektedir. İkinci dönem olarak ifade edilen bu dönemde devlet yönetimindeki ehil olmayan kimselerin iş başına geçmeleri ve yanlış politika uygulamaları sonucu ekonomik alanda gerilemelere yol açmış, bu da ülkede birçok toplumsal huzursuzluklara neden olmuştur. Toplumsal kurumlar yozlaşmış, rüşvet ve iltimasın başladığı bir dönem olmuştur. Osmanlı devletini ayakta tutan klasik optimal denge bozulmuş, mali sistem çöküntüye uğramıştır.
XVIII. yüzyıl, başta İngiltere olmak üzere belirli Avrupa ülkelerinde sanayi devriminin gerçekleştiği yüzyıldır. Bu yüzyılda Batı Avrupa ülke ekonomilerinde üretimde organik enerjinin yerini inorganik enerji (önce buhar gücü, sonra da elektrik, havagazı, petrol) almıştır. Bu teknolojik sıçrama sözkonusu ülkelerin ekonomik yapısını değiştirdiği gibi uluslar arası ticaretinde gelişmesine imkân vermiştir. Bu dönemde Osmanlı Devleti kendisini yenileyememiştir. Osmanlı Devletinin Batı Avrupa ülkeleri ile yaptığı ticari antlaşma sonucu mamul ürünler almış, hammadde satmıştır. Ülkede bir korumacılık politikası uygulanmamıştır. Osmanlı Devletinin XVI. yüzyıl sonunda başlayan Avrupa ’dan geri kalma süreci özellikle
XIX. yüzyılın ilk yarısında büyük bir hız kazanmış, kapitülasyonlar ve dış borçlar gibi uzun tarihsel süreçler sonunda doruğa ulaşmıştır. Dış borçlanmayı bir kurtuluş reçetesi olarak görerek sürekli borçlanma politikası takip etmiş bunun sonucunda da Batılı devletlerce “Hasta Adam” denilmiştir. Bu da Osmanlı Devletinin yıkılışına yol açmıştır.
Devlet İdaresi Dış Borçlanma Siyaset Kalkınmaevlet İdaresi Kalkınma
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012Cilt: 2 Sayı: 3 |