Türkçe, VIII. yüzyıldan günümüze (XXI. yy) kadar
yazılı belgelerle takip edilegelmiştir. Dillerin yaşaması; canlılığını koruması,
zamanın şartlarına ayak uydurması ve de milli bir servet gibi korunup
kollanarak sahip çıkılması, o dile mensup kurum, kuruluş ve fertlerin ilgilerine
bağlıdır. Dillerin zenginleşmesi de yok olması da bu ilgi ölçüsüyle eş
değerdir. Bununla birlikte, dili zenginleştirmek için dildeki sesler, sesler
arasındaki uyum ve onların meydana getirdiği ek, kök ve kelimeler önemli
faktörlerdir. Biz de dilimizde müstesna bir yere sahip sesler biri olan “a”nın
fiil kökü olarak kullanışı ve onun meydana getirdiği kelimelerin anlamları
üzerinde durmaya çalıştık. Kelimelerin anlamlarını gerek doğrudan gerekse
dolaylı olarak göz önünde bulundurduğumuzda neredeyse bu kelimelerin hemen
hemen tamamında “ayrılmak” işlevinin bulunmasıdır. Ancak “açıklaştır-, azdırıl-” gibi
fiillerde görülen ayrılmak işlevi “aç-,
az-” vb. fiil gövdelerindeki kadar aleni değildir. Bu da gösteriyor ki her
kelime yapımında az da olsa anlam kaymaları söz konusudur. Makalemizde, başta
TDK Sözlüğü olmak üzere Türk dilinin çeşitli dönemlerinde yazılmış eserler ve
bu eserler üzerinde yapılan çalışmalar esas alınarak, bu işlevlerin gösterilmesi
ve açıklanması yoluna gidilmiştir. Buna rağmen yine de burada, sözü edilen
kökten (a-) türetilen bütün
türevlerin gösterildiği iddia edilemez. Bu incelemelerde gördüğümüz başlıca husus
ise bazen doğrudan olmasa bile dolaylı anlatımlarda “ayrılma” işlevlerinin
görülmesidir. Bu da Türkçenin zenginliğinden olsa gerek.
Turkish, has been followed up by written documents from the thirteenth
century to the present day (20th century). The life of the languages;
protecting its vitality, keeping up with the conditions of time, and being
protected and possessed like a national fortune, depends on the institutions,
organizations and individuals belonging to that language. The prosperity of the
tongues and the disappearance of them are the same as those of interest.
However, the voices to enrich the language, the harmony between the voices and
the additions, roots and words they create are important factors. We also tried
to emphasize the use of "a" as one of the voices that have an
exceptional place in our language as the verb root and the meanings of the
words it created. When we consider the meanings of the words directly or indirectly,
almost all of these words have the function of "leaving". However,
the function of parting, which is seen in verbs such as "to clarify, to be
ignored" the verb is not as clear as the body. This shows that there is a
slight shift in meaning in every word construction. In our work, based on the
works written in various periods of the Turkish language, especially the TDK
dictionary, and the works done on these works, these functions were introduced
and explained. Nevertheless, it is not claimed here that all the derivatives
derived from the mentioned radical (a-) are shown. The main point we see in
these examinations is that sometimes "leaving" functions are seen in
indirect expressions. This must be the richness of the Turkic.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dilbilim |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 8 Sayı: 15 |