ÖĞRETMENLERİN ÖZYETERLİK ALGILARININ ANALİZİ

Mahire Aslan; Handan Kalkan

doi:10.29029/busbed.434926

Araştırma Makalesi

ÖĞRETMENLERİN ÖZYETERLİK ALGILARININ ANALİZİ

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 16, 477 - 494, 01.10.2018

Mahire Aslan , Handan Kalkan

https://doi.org/10.29029/busbed.434926

Cited By: 11

Öz

Bu araştırmada ortaokul
ve lise öğretmenlerinin özyeterlik algılarının belirlenmesi amaçlanmıştır.
Araştırma, tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini,
2017- 2018 eğitim- öğretim yılında, Malatya ili Doğanşehir ilçe merkezinde
görev yapan 93 ortaokul, 163 lise olmak üzere toplam 256 öğretmen oluşturmaktadır.
Araştırmanın örneklemi, gönüllü olarak araştırmaya katılmayı kabul eden 164
öğretmenden oluşmaktadır. Bu araştırmanın verileri, Tschannen-Moran ve Hoy
(2001) tarafından geliştirilen, Çapa, Çakıroğlu ve Sarıkaya (2005) tarafından
Türkçeye uyarlanan “Öğretmen Özyeterlik Ölçeği” ile elde edilmiştir. Verilerin
analizinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız gruplar
t testi, tek yönlü varyans analizi (Anova) kullanılmıştır. Araştırmanın
bulguları, katılımcı öğretmenlerin özyeterlik algılarının “oldukça yeterli”
düzeyinde olduğunu ortaya koymuştur. Öğretmenlerin özyeterlik algılarının
cinsiyet ve branş değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık gösterdiği;
mesleki kıdem, çalışılan okul türü ve en son mezun olunan okul türü
değişkenleri açısından ise anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Özyeterlik, Özyeterlik algısı, Ortaokul ve Lise öğretmenleri, Öğretmen özyeterliği, Öğretmen özyeterlik algısı

Kaynakça

Alcı, B. (2007). Yıldız Teknik Üniversitesi Öğrencilerinin Matematik Başarıları ile Algıladıkları Problem Çözme Becerileri, Özyeterlik Algıları Bilişüstü Özdüzenleme Stratejileri ve ÖSS Sayısal Puanları Arasındaki Açıklayıcı ve Yordayıcı İlişkiler Örüntüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Atıcı, M. (2000). İlkokul öğretmenlerinin sınıf yönetiminde yetkinlik beklentisi rolünün İngiltere ve Türkiye’de seçilen bir araştırma grubu üzerinde incelenmesi. II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, 27- 29 Eylül, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Aypay, A. (2010). Genel Öz Yeterlik Ölçeği’nin (GÖYÖ) Türkçe’ye Uyarlama Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt. 11. Sayı. 2. 113-13.
Bandura, A. (1977). Self-Efficacy: Toward A Unifying Theory Of Behavioral Change Psychogical Review, 84(2), 191–215.
Bandura, A. (2000). Cultivate Self Efficacy For Personal And Organizational Effectiveness. In E. A. Locke (Ed.) Handbook of Principles of Organizational Behavior. 120-136. Oxford: Blackwell Publishing.
Balcı, A. (2005). Açıklamalı eğitim yönetim terimleri sözlüğü, Ankara: Tek Ağaç Basım Yayım, Dağıtım.
Baykara, K. (2011). Öğretmen adaylarının bilişötesi öğrenme stratejileri ile öğretmen yeterlik algıları üzerine bir çalışma, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (40), 80-92.
Caprara, G. V., Barbaranelli, C., Steca, P. Ve Malone, P. S. (2006). Teachers’ self-efficacy beliefs as determinants of job satisfaction and students’ academic achievement: a study at the school level. Journal of School Psychology, 44, 473-490.
Çakır, Ö., Kan, A., Sünbül, Ö. (2006). Öğretmenlik Meslek Bilgisi ve Tezsiz Yüksek Lisans Programlarının Tutum ve Özyeterlik Açısından Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 36-47. 17 kasım 2017 tarihinde, http://efd.mersin.edu.tr/dergi/meuefd_2006_002_001/pdf/meuefd_2006_002_001_00 36_0047_cakir&kan&sunbul.pdf sayfasından erişilmiştir.
Çapa, Y., Çakıroğlu, J. & Sarıkaya, H. (2005). The development and validation of a Turkish version of the teachers’ sence of efficacy scale. Education and Science , 30(137), 74-81.
Çapa, Y., Çakıroğlu, J., ve Sarıkaya, H. (2005). Öğretmenlik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçe Uyarlamasının Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim. 30 (137), 74-81. Çapri, B., & Çelikkaleli, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33–53.Çapri, B., ve Kan, A. (2006). Öğretmen kişilerarası özyeterlik ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2(1), 48-61. Dembo, M. H. (2004). Motivation and learning strategies for college success: A self management approach. New Jersey: Lawrence Erlbaum. Eacute, J., & Esteve, M. (2000). “The transformation of the teachers’ role at the end of the Twentieth century: New challenges fort he future” Educational Review. 52(2), 197-209.Gençtürk, A. ve Memiş, A. (2010). An investigation of primary school teachers’ teacher efficacy and job satisfaction in terms of demographic factors. Elementary Education Online, 9(3), 1037-1054.Gürcan, A. (2005). Bilgisayar özyeterliği algısı ile bilişsel öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Eğitim Araştırmaları. 19, 179-193.Gürkan, T. (2001). Bireyin çok yönlü gelişimi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, Sayı 22. Kahyaoğlu, M. Ve Yangın, S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki özyeterliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 73-84.Karabacak, M. (2014), Ankara İli Genel Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Özerklik Algıları ile Özyeterlik Algıları Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karacaoğlu, Ö. C. (2008), Öğretmenlerin yeterlilik algıları. Yüzüncü yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 70-97.
Karadeniz, C. B. (2011). Öğretmenlerin coğrafya özyeterlik inançları, Eğitim Bilim ve Toplum Dergisi, 9(35), 28-47.Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi. (30. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.Konan, N. ve Oğuz, V. (2016). Pedagojik formasyon öğrencilerinin öğretmenlik özyeterlik inancı ile yaşam yönelimi algısı arasındaki ilişki, Eğitime Dönüş. (Ed.: E. Babaoğlan, E. Kıral ve A. Çilek), Ankara: EYUDER Yayınları, s. 276-284.Maskan, A. (2010). Fizik ve matematik öğretmen adaylarının fiziğe karşı öz-yeterlik inançlarının değerlendirilmesi, Uludağ Ünv. Eğitim Fak. Dergisi, XXIII(1), 31-42.Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2006), Öğretmenlik Mesleği Genel Alan Yeterlikleri. 09 Kasım 2017 tarihinde http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39 sayfasından erişilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2017), Öğretmenlik Mesleği Genel Alan Yeterlikleri.14 Aralık 2017 tarihinde http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39 sayfasından erişilmiştir.Özdemir, S. M. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim sürecine ilişkin öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (54), 277-306.Şahin, A. E. (2006). Meslek ve Öğretmenlik. (Ed. V. Sönmez). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık. Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2004). Öğretmen yeterlikleri ölçeği. Ankara: Milli Eğitim. Yıl 32, Sayı 164. s. 105-118.Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2005). Öğretmen adaylarının öğretmen yeterliklerinin değerlendirilmesi, Muğla; Faculty of Education, 15(42), .237-253.Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.Tschannen-Moran, M., Woolfolk Hoy, A., ve Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research. 68. 202-248. Tschannen-Moran, M., ve Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct, Teaching and Teacher Education. 17. 783-805. Türk Dil Kurumu. Büyük Türkçe Sözlük.21 Kasım 2017 tarihinde http://www.tdk.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
Üstüner, M, Demirtaş, H. ve Cömert, M. & Özer, N. (2009). Ortaöğretim Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algıları, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 17, 1-16.Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.Yeşilyurt, E. (2013), Öğretmen Adaylarının Öğretmen Öz-Yeterlik Algıları, Elektronic Journal of Social Sciences, 12(45), 88-104.
Yılmaz, M., Köseoğlu, A., Gerçek, C., Soran, H. (2004). Öğretmen özyeterlik inancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(58). Yılmaz, K., ve Çokluk- Bökeoğlu, Ö. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yeterlik inançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 143-167.
Çapri, B., & Çelikkaleli, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33–53.
Çapri, B., ve Kan, A. (2006). Öğretmen kişilerarası özyeterlik ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2(1), 48-61.
Dembo, M. H. (2004). Motivation and learning strategies for college success: A self management approach. New Jersey: Lawrence Erlbaum.
Eacute, J., & Esteve, M. (2000). “The transformation of the teachers’ role at the end of the Twentieth century: New challenges fort he future” Educational Review. 52(2), 197-209.
Gençtürk, A. ve Memiş, A. (2010). An investigation of primary school teachers’ teacher efficacy and job satisfaction in terms of demographic factors. Elementary Education Online, 9(3), 1037-1054.
Gürcan, A. (2005). Bilgisayar özyeterliği algısı ile bilişsel öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Eğitim Araştırmaları. 19, 179-193.
Gürkan, T. (2001). Bireyin çok yönlü gelişimi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, Sayı 22.
Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi. (30. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Karabacak, M. (2014), Ankara İli Genel Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Özerklik Algıları ile Özyeterlik Algıları Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Konan, N. ve Oğuz, V. (2016). Pedagojik formasyon öğrencilerinin öğretmenlik özyeterlik inancı ile yaşam yönelimi algısı arasındaki ilişki, Eğitime Dönüş. (Ed.: E. Babaoğlan, E. Kıral ve A. Çilek), Ankara: EYUDER Yayınları, s. 276-284.
Maskan, A. (2010). Fizik ve matematik öğretmen adaylarının fiziğe karşı öz-yeterlik inançlarının değerlendirilmesi, Uludağ Ünv. Eğitim Fak. Dergisi, XXIII(1), 31-42.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2006), Öğretmenlik Mesleği Genel Alan Yeterlikleri. 09 Kasım 2017 tarihinde http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39 sayfasından erişilmiştir.
Özdemir, S. M. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim sürecine ilişkin öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (54), 277-306.
Şahin, A. E. (2006). Meslek ve Öğretmenlik. (Ed. V. Sönmez). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2004). Öğretmen yeterlikleri ölçeği. Ankara: Milli Eğitim. Yıl 32, Sayı 164. s. 105-118.
Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2005). Öğretmen adaylarının öğretmen yeterliklerinin değerlendirilmesi, Muğla; Faculty of Education, 15(42), .237-253.
Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Tschannen-Moran, M., Woolfolk Hoy, A., ve Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research. 68. 202-248.
Tschannen-Moran, M., ve Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct, Teaching and Teacher Education. 17. 783-805.
Türk Dil Kurumu. Büyük Türkçe Sözlük.21 Kasım 2017 tarihinde http://www.tdk.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.
Yeşilyurt, E. (2013), Öğretmen Adaylarının Öğretmen Öz-Yeterlik Algıları, Elektronic Journal of Social Sciences, 12(45), 88-104.
Yılmaz, K., ve Çokluk- Bökeoğlu, Ö. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yeterlik inançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 143-167.

ANALYSIS OF SELF-EFFICACY PERCEPTIONS OF TEACHERS

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 16, 477 - 494, 01.10.2018

Mahire Aslan , Handan Kalkan

https://doi.org/10.29029/busbed.434926

Cited By: 11

Öz

In this research ,it was
aimed to determine the self-efficacy perceptions of secondary school and high
school teachers. The research is a descriptive analysis in scanning model. The
universe of the research constitutes a total of 256 teachers 93 of whom are
working at secondary schools and 163 of whom are at high schools in Doğanşehir
district of Malatya province in 2017-2018 academic year. The sample of the
research constitutes 164 teachers who voluntarily agreed to participate in the
survey. The data of this study were obtained by "Teacher Self-Efficacy
Scale" developed by Tschannen-Moran and Hoy (2001) and adapted to Turkish
by Çapa, Çakıroğlu and Sarıkaya (2005). Frequency, percentage, arithmetic mean,
standard deviation, independent groups t test, one way analysis of variance
(ANOVA) were used in the analysis of data. The findings of the study revealed
that the participant teachers' self-efficacy perceptions were at a "fairly
adequate" level. The self-efficacy perceptions of the teachers did not
show significant difference in terms of gender and branch variables; but there
were significant difference in terms of occupational seniority, type of school
studied, and type of school last graduated.

Anahtar Kelimeler

Self-efficacy, Self-efficacy perception, secondary school and high school teachers, teacher self-efficacy, teacher self-efficacy perception

Kaynakça

Alcı, B. (2007). Yıldız Teknik Üniversitesi Öğrencilerinin Matematik Başarıları ile Algıladıkları Problem Çözme Becerileri, Özyeterlik Algıları Bilişüstü Özdüzenleme Stratejileri ve ÖSS Sayısal Puanları Arasındaki Açıklayıcı ve Yordayıcı İlişkiler Örüntüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Atıcı, M. (2000). İlkokul öğretmenlerinin sınıf yönetiminde yetkinlik beklentisi rolünün İngiltere ve Türkiye’de seçilen bir araştırma grubu üzerinde incelenmesi. II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, 27- 29 Eylül, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Aypay, A. (2010). Genel Öz Yeterlik Ölçeği’nin (GÖYÖ) Türkçe’ye Uyarlama Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt. 11. Sayı. 2. 113-13.
Bandura, A. (1977). Self-Efficacy: Toward A Unifying Theory Of Behavioral Change Psychogical Review, 84(2), 191–215.
Bandura, A. (2000). Cultivate Self Efficacy For Personal And Organizational Effectiveness. In E. A. Locke (Ed.) Handbook of Principles of Organizational Behavior. 120-136. Oxford: Blackwell Publishing.
Balcı, A. (2005). Açıklamalı eğitim yönetim terimleri sözlüğü, Ankara: Tek Ağaç Basım Yayım, Dağıtım.
Baykara, K. (2011). Öğretmen adaylarının bilişötesi öğrenme stratejileri ile öğretmen yeterlik algıları üzerine bir çalışma, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (40), 80-92.
Caprara, G. V., Barbaranelli, C., Steca, P. Ve Malone, P. S. (2006). Teachers’ self-efficacy beliefs as determinants of job satisfaction and students’ academic achievement: a study at the school level. Journal of School Psychology, 44, 473-490.
Çakır, Ö., Kan, A., Sünbül, Ö. (2006). Öğretmenlik Meslek Bilgisi ve Tezsiz Yüksek Lisans Programlarının Tutum ve Özyeterlik Açısından Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 36-47. 17 kasım 2017 tarihinde, http://efd.mersin.edu.tr/dergi/meuefd_2006_002_001/pdf/meuefd_2006_002_001_00 36_0047_cakir&kan&sunbul.pdf sayfasından erişilmiştir.
Çapa, Y., Çakıroğlu, J. & Sarıkaya, H. (2005). The development and validation of a Turkish version of the teachers’ sence of efficacy scale. Education and Science , 30(137), 74-81.
Çapa, Y., Çakıroğlu, J., ve Sarıkaya, H. (2005). Öğretmenlik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçe Uyarlamasının Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim. 30 (137), 74-81. Çapri, B., & Çelikkaleli, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33–53.Çapri, B., ve Kan, A. (2006). Öğretmen kişilerarası özyeterlik ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2(1), 48-61. Dembo, M. H. (2004). Motivation and learning strategies for college success: A self management approach. New Jersey: Lawrence Erlbaum. Eacute, J., & Esteve, M. (2000). “The transformation of the teachers’ role at the end of the Twentieth century: New challenges fort he future” Educational Review. 52(2), 197-209.Gençtürk, A. ve Memiş, A. (2010). An investigation of primary school teachers’ teacher efficacy and job satisfaction in terms of demographic factors. Elementary Education Online, 9(3), 1037-1054.Gürcan, A. (2005). Bilgisayar özyeterliği algısı ile bilişsel öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Eğitim Araştırmaları. 19, 179-193.Gürkan, T. (2001). Bireyin çok yönlü gelişimi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, Sayı 22. Kahyaoğlu, M. Ve Yangın, S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki özyeterliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 73-84.Karabacak, M. (2014), Ankara İli Genel Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Özerklik Algıları ile Özyeterlik Algıları Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karacaoğlu, Ö. C. (2008), Öğretmenlerin yeterlilik algıları. Yüzüncü yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 70-97.
Karadeniz, C. B. (2011). Öğretmenlerin coğrafya özyeterlik inançları, Eğitim Bilim ve Toplum Dergisi, 9(35), 28-47.Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi. (30. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.Konan, N. ve Oğuz, V. (2016). Pedagojik formasyon öğrencilerinin öğretmenlik özyeterlik inancı ile yaşam yönelimi algısı arasındaki ilişki, Eğitime Dönüş. (Ed.: E. Babaoğlan, E. Kıral ve A. Çilek), Ankara: EYUDER Yayınları, s. 276-284.Maskan, A. (2010). Fizik ve matematik öğretmen adaylarının fiziğe karşı öz-yeterlik inançlarının değerlendirilmesi, Uludağ Ünv. Eğitim Fak. Dergisi, XXIII(1), 31-42.Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2006), Öğretmenlik Mesleği Genel Alan Yeterlikleri. 09 Kasım 2017 tarihinde http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39 sayfasından erişilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2017), Öğretmenlik Mesleği Genel Alan Yeterlikleri.14 Aralık 2017 tarihinde http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39 sayfasından erişilmiştir.Özdemir, S. M. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim sürecine ilişkin öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (54), 277-306.Şahin, A. E. (2006). Meslek ve Öğretmenlik. (Ed. V. Sönmez). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık. Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2004). Öğretmen yeterlikleri ölçeği. Ankara: Milli Eğitim. Yıl 32, Sayı 164. s. 105-118.Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2005). Öğretmen adaylarının öğretmen yeterliklerinin değerlendirilmesi, Muğla; Faculty of Education, 15(42), .237-253.Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.Tschannen-Moran, M., Woolfolk Hoy, A., ve Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research. 68. 202-248. Tschannen-Moran, M., ve Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct, Teaching and Teacher Education. 17. 783-805. Türk Dil Kurumu. Büyük Türkçe Sözlük.21 Kasım 2017 tarihinde http://www.tdk.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
Üstüner, M, Demirtaş, H. ve Cömert, M. & Özer, N. (2009). Ortaöğretim Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algıları, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 17, 1-16.Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.Yeşilyurt, E. (2013), Öğretmen Adaylarının Öğretmen Öz-Yeterlik Algıları, Elektronic Journal of Social Sciences, 12(45), 88-104.
Yılmaz, M., Köseoğlu, A., Gerçek, C., Soran, H. (2004). Öğretmen özyeterlik inancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(58). Yılmaz, K., ve Çokluk- Bökeoğlu, Ö. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yeterlik inançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 143-167.
Çapri, B., & Çelikkaleli, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33–53.
Çapri, B., ve Kan, A. (2006). Öğretmen kişilerarası özyeterlik ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2(1), 48-61.
Dembo, M. H. (2004). Motivation and learning strategies for college success: A self management approach. New Jersey: Lawrence Erlbaum.
Eacute, J., & Esteve, M. (2000). “The transformation of the teachers’ role at the end of the Twentieth century: New challenges fort he future” Educational Review. 52(2), 197-209.
Gençtürk, A. ve Memiş, A. (2010). An investigation of primary school teachers’ teacher efficacy and job satisfaction in terms of demographic factors. Elementary Education Online, 9(3), 1037-1054.
Gürcan, A. (2005). Bilgisayar özyeterliği algısı ile bilişsel öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Eğitim Araştırmaları. 19, 179-193.
Gürkan, T. (2001). Bireyin çok yönlü gelişimi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, Sayı 22.
Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi. (30. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Karabacak, M. (2014), Ankara İli Genel Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Özerklik Algıları ile Özyeterlik Algıları Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Konan, N. ve Oğuz, V. (2016). Pedagojik formasyon öğrencilerinin öğretmenlik özyeterlik inancı ile yaşam yönelimi algısı arasındaki ilişki, Eğitime Dönüş. (Ed.: E. Babaoğlan, E. Kıral ve A. Çilek), Ankara: EYUDER Yayınları, s. 276-284.
Maskan, A. (2010). Fizik ve matematik öğretmen adaylarının fiziğe karşı öz-yeterlik inançlarının değerlendirilmesi, Uludağ Ünv. Eğitim Fak. Dergisi, XXIII(1), 31-42.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2006), Öğretmenlik Mesleği Genel Alan Yeterlikleri. 09 Kasım 2017 tarihinde http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genel-yeterlikleri/icerik/39 sayfasından erişilmiştir.
Özdemir, S. M. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim sürecine ilişkin öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (54), 277-306.
Şahin, A. E. (2006). Meslek ve Öğretmenlik. (Ed. V. Sönmez). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2004). Öğretmen yeterlikleri ölçeği. Ankara: Milli Eğitim. Yıl 32, Sayı 164. s. 105-118.
Şeker, H, Deniz, S. ve Görgen, İ., (2005). Öğretmen adaylarının öğretmen yeterliklerinin değerlendirilmesi, Muğla; Faculty of Education, 15(42), .237-253.
Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Tschannen-Moran, M., Woolfolk Hoy, A., ve Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research. 68. 202-248.
Tschannen-Moran, M., ve Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct, Teaching and Teacher Education. 17. 783-805.
Türk Dil Kurumu. Büyük Türkçe Sözlük.21 Kasım 2017 tarihinde http://www.tdk.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.
Yeşilyurt, E. (2013), Öğretmen Adaylarının Öğretmen Öz-Yeterlik Algıları, Elektronic Journal of Social Sciences, 12(45), 88-104.
Yılmaz, K., ve Çokluk- Bökeoğlu, Ö. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yeterlik inançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 143-167.

Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Araştırma Makaleleri
Yazarlar	Mahire Aslan 0000-0002-8032-7331 Handan Kalkan 0000-0002-4319-3127
Yayımlanma Tarihi	1 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2018Cilt: 8 Sayı: 16

Kaynak Göster

APA	Aslan, M., & Kalkan, H. (2018). ÖĞRETMENLERİN ÖZYETERLİK ALGILARININ ANALİZİ. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 477-494. https://doi.org/10.29029/busbed.434926