One
of the topics discussed in sufism terminology is the concept of loving. Islamic
gnostic people preferred the concept of lovingas the counterpart of the most
advanced level of love, the love word. According to sufis, there is love in the
source of the universe and man's creation. Many scholars and sufi scholars who
written up works with the mien of sufism have expressed opinions on the concept
of lovingfrom this reality. Hasan Hilmi, one of the religious-sufi Turkish
literature poets in 19th century, has used the concept of lovingin
320 times in his divan, which consists of naat. In this work, sufistic terms
and metaphors belonging to Sufism are frequently used. Both the poet, in his
work, has mentioned the sharia, sect, truth and ingenuity which are the four
doors of sufism, and he has benefited from the concept of conversation. Hasan
Hilmi benefited from some sufistic symbols and associations while expressing
the divine burning love inside himself and prophet love with the concept of
conversation. The concept of conversation, which is at the center of
the sufistic thought, has been tried to be given the meaning in Hasan Hilmi by
analogy mostly. The
poet expressed his thoughts about the loving in his couplets both descriptions
as well as noun phrases. In our work, in this context, the ways in which Hasan
Hilmi looks at the concept of loving with reference to the couplets will be
discussed in titles.
Tasavvuf
terminolojisinde üzerinde durulan konulardan biri de muhabbet kavramıdır. İslam
ârifleri sevginin en ileri derecesi olan aşk kelimesinin karşılığı olarak muhabbet
kavramını tercih etmişlerdir. Sûfilere göre evrenin ve insanın yaratılışının
kaynağında muhabbet vardır. Tasavvuf neşvesiyle eserler kaleme alan birçok âlim ve mutasavvıf, bu gerçeklikten hareketle muhabbet kavramı üzerine görüş bildirmişlerdir. XIX.
yüzyıl dinî-tasavvufî Türk edebiyatı şairlerinden Hasan Hilmî de na’tlardan
oluşan divanında muhabbet kavramını 320 defa kullanmıştır. Bu eserde tasavvufî
terimler, tasavvufa ait mecâzlar sıkça kullanılmıştır. Şair, eserinde tasavvufun
dört kapısı olan, şerîʽat, tarîkat, hakîkat ve maʽrifeti dile getirirken
muhabbet kavramından istifâde etmiştir. Hasan Hilmî içinde yanan ilahî aşkı ve
peygamber sevgisini muhabbet kavramı ile dile getirirken birtakım tasavvufî
sembollerden ve çağrışımlardan yararlanmıştır. Tasavvufî düşüncenin merkezinde
olan muhabbet kavramı Hasan Hilmî’de daha çok benzetme yoluyla
anlamlandırılmaya çalışılmıştır. Şair, muhabbet ile ilgili düşüncelerini
beyitlerinde gerek tanımlamalar gerekse tamlamalarla dile getirmiştir. Bu bağlamda
çalışmamızda beyitlerden hareketle Hasan Hilmî’nin muhabbet kavramına bakma
biçimleri başlıklar hâlinde ele alınacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 9 Sayı: 17 |