SİYASİ PARTİLİLERİN SOSYAL MEDYANIN LEGAL VE İLLEGAL KULLANIMINA İLİŞKİN TUTUMLARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
Öz
Toplumsal
hayatın her aşamasında kullanılan sosyal medya, siyasi partililer açısından bir
propaganda aracına dönüştürülmüştür. Sosyal medyada kimlik gizlemenin mümkün
olması nedeniyle, siyasi partililer sosyal medyayı politik amaçlarla, illegal
olarak kullanabilmektedirler. Bu
araştırmada siyasi partililerin sosyal medyayı legal ve illegal kullanımlarına
ilişkin tutumları ve illegal politik kullanım düzeyleri araştırılmıştır.
Araştırmanın örneklemi 125’i Ak Partili (Adalet ve Kalkınma Partisi), 123’ü
MHP’li (Milliyetçi Hareket Partisi), 126’sı CHP’li (Cumhuriyet Halk Partisi) ve
124’ü HDP’li (Halkların Demokratik Partisi) olmak üzere toplam 498 partiliden
oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak,
bu araştırma için oluşturulan iki adet ölçek kullanılmıştır. Elde edilen verilerin,
normal dağılım sergilememesi nedeniyle parametrik olmayan analizler
kullanılmıştır. Araştırmada, AK Partili ve MHP’lilerin legal kullanım tutum
ortalamalarının yüksek olduğu, CHP’li ve HDP’lilerin illegal kullanım tutum
ortalamalarının ve HDP’lilerin illegal politik kullanım davranış düzeyi
ortalamalarının yüksek olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1. Akgül, Ç., & Yılmaz, Z. (2012). Virtu'dan Demokrasiye 'Meşru' Şiddetin Evrimi: Güvenlik-Ortadoğu ve ABD Sarmalı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67(3), 1-32.2. Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T. , Doğu, B., İslamoğlu, G., & Telli Aydemir, A. (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya ve Türkiye'de 2011 Genel Seçimlerinde Twitter Kullanımı. BİLİG(68), 56-96.3. Bostancı, M. (2015). Bir Siyasal iletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: Milletvekili ve Seçmen Örneğinde Bir Alan Araştırması. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.4. Can, A. (2017). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.5. Doğan, D., Çınar, M., & Seferoğlu, S. S. (2017). Sosyal Medyanın Karanlık Yüzleri Trollerle İlgili Bir İnceleme. H. F. Odabaşı, B. Akkoyunlu, & A. İşman içinde, Eğitim Teknolojileri Okumaları 2017 (s. 517-533). Sakarya: Genç Reklam. 17.05.2018 tarihinde yunus.hacettepe.edu.tr/~sadi/yayin/Kitap_ETO2017_Bolum45_887-915_Troller.pdf adresinden alındı.6. Durna, T., & Kubilay, Ç. (2010). Basının Şiddeti: Siyasal Gösterilerde "Polise Taş Atan Çocuklar" Örneği. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(3), 51-85.7. Dursunoğlu, İ. (2017). Sosyal Medya ve Siyasal Davranış İlişkisi. üleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(Kayfor15 Özel Sayısı,), 1579-1585.8. Fırat, H. (2018). Siyasal Mücadele ve Devrimci Şiddet. 05 08, 2018 tarihinde http://www.tkip.org/index.php?id=83&tx_ttnews%5Btt_news%5D=985&cHash=92fa0e45b516bfb93efcae7cb27380f3 adresinden alındı9. Haber7. (2018). Operasyon Ortaya Çıktı! İşte O Tweetlerin Kaynağı. 05 10, 2018 tarihinde www.haber7.com: http://www.haber7.com/guncel/haber/2621092-operasyon-ortaya-cikti-iste-o-tweetlerin-kaynagi adresinden alındı10. Karagöz, K. (2013). Yeni Medya Çağında Dönüşen Toplumsal Hareketler ve Dijital Aktivizm Hareketleri. İletişim ve Diplomasi, Basın-Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü Dergisi(1), 131-156.11. Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Yay.12. Karataş, Ş., & Binark, M. (2016). Yeni Medyada Yaratıcı Kültür: Troller ve Ürünleri 'Caps'ler. TRT Akademi Dergisi(1), 426-448.13. Kaya, O., & Mamatoğlu, N. (2017). Sosyal Kimlik Sosyal Adalet Algısı ve Kolektif Eyleme Katılım Tutumu Arasındaki İlişkiler. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5), 1670-1682.14. Kocadaş, B. (2004). Hedefteki Gençlik: Siyasi ve İdeolojik Hareketler Açısından. 04 26, 2018 tarihinde İnsan Bilimleri Dergisi: www.insanbilimleri.com adresinden alındı15. Köknel, Ö. (2001). Kimliğini Arayan Gençliğimiz. İstanbul: Altın Kitapları.16. Köseoğlu, Y., & Al, H. (2013). Bir Siyasal Propaganda Aracı Olarak Sosyal Medya. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(3), 103-125.17. Mercimek, B., Dulkardir Yaman, N. , Kelek, A., & Odabaşı, H. F. (2016). Dijital Dünyanın Yeni Gerçeği: Troller. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(1), 67-77.18. Metin, O. (2016). Sosyal Medyanın Siyasal Toplumsallaşmaya Etkileri: Bir Alan Araştırması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 221-267.19. Turan, H. (2017). Sosyal Medyada Şiddet: Sağduyunun Yitiminde Başkalık ve Kendilik Deneyimleri. Marmara İletişim Dergisi(27), 121-133.20. Twitter. (2016). Fuat Avni. 05 31, 2018 tarihinde www.twitter.com: https://twitter.com/fuatawni_f/status/756220605402341377 adresinden alındı21. Yüksek Seçim Kurulu. (2018, 6 24). Sandık ve Seçmen Sayıları. 10 12, 2018 tarihinde YSK: http://www.ysk.gov.tr/doc/dosyalar/docs/24Haziran2018/2018CBMV-CevreSecSanSay.pdf adresinden alındı
THE ANALYSIS OF THE POLITICAL PARTY MEMBERS’ ATTITUDES TO THE ILLEGAL USE OF SOCIAL MEDIA AND THEIR BEHAVIORS TO THE LEGAL AND ILLEGAL PROGPAGANDA BY WAY OF THE VARIOUS VARIABLES
Öz
Social media used in every stage of social life has been transformed into a kind of propaganda tool by the members of political parties. Due to the possibility of concealing identity in social media, political party members can use social media illegally for their political purposes. In this study, the attitudes of political party members in terms of legal and illegal use of social media and in which level they use it for illegal political purposes are studied. The sample of the study consists of 498 party members, 125 of them are from AK Party (Justice and Development Party), 123 are from MHP (Nationalist Movement Party), 126 are from CHP (Republican People’s Party) and 124 are from HDP (Peoples’ Democratic Party). Two scales, which have been specially formed for this research, are used to collect data. Nonparametric analyses are used because of the lack of normal distribution of data. At the end of the study, it is concluded that the AK Party and MHP members have higher legal use while CHP and HDP members have a higher level of illegal use. HDP members are also found to have a higher average of illegal political behaviour.
Kaynakça
- 1. Akgül, Ç., & Yılmaz, Z. (2012). Virtu'dan Demokrasiye 'Meşru' Şiddetin Evrimi: Güvenlik-Ortadoğu ve ABD Sarmalı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67(3), 1-32.2. Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T. , Doğu, B., İslamoğlu, G., & Telli Aydemir, A. (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya ve Türkiye'de 2011 Genel Seçimlerinde Twitter Kullanımı. BİLİG(68), 56-96.3. Bostancı, M. (2015). Bir Siyasal iletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: Milletvekili ve Seçmen Örneğinde Bir Alan Araştırması. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.4. Can, A. (2017). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.5. Doğan, D., Çınar, M., & Seferoğlu, S. S. (2017). Sosyal Medyanın Karanlık Yüzleri Trollerle İlgili Bir İnceleme. H. F. Odabaşı, B. Akkoyunlu, & A. İşman içinde, Eğitim Teknolojileri Okumaları 2017 (s. 517-533). Sakarya: Genç Reklam. 17.05.2018 tarihinde yunus.hacettepe.edu.tr/~sadi/yayin/Kitap_ETO2017_Bolum45_887-915_Troller.pdf adresinden alındı.6. Durna, T., & Kubilay, Ç. (2010). Basının Şiddeti: Siyasal Gösterilerde "Polise Taş Atan Çocuklar" Örneği. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(3), 51-85.7. Dursunoğlu, İ. (2017). Sosyal Medya ve Siyasal Davranış İlişkisi. üleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(Kayfor15 Özel Sayısı,), 1579-1585.8. Fırat, H. (2018). Siyasal Mücadele ve Devrimci Şiddet. 05 08, 2018 tarihinde http://www.tkip.org/index.php?id=83&tx_ttnews%5Btt_news%5D=985&cHash=92fa0e45b516bfb93efcae7cb27380f3 adresinden alındı9. Haber7. (2018). Operasyon Ortaya Çıktı! İşte O Tweetlerin Kaynağı. 05 10, 2018 tarihinde www.haber7.com: http://www.haber7.com/guncel/haber/2621092-operasyon-ortaya-cikti-iste-o-tweetlerin-kaynagi adresinden alındı10. Karagöz, K. (2013). Yeni Medya Çağında Dönüşen Toplumsal Hareketler ve Dijital Aktivizm Hareketleri. İletişim ve Diplomasi, Basın-Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü Dergisi(1), 131-156.11. Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Yay.12. Karataş, Ş., & Binark, M. (2016). Yeni Medyada Yaratıcı Kültür: Troller ve Ürünleri 'Caps'ler. TRT Akademi Dergisi(1), 426-448.13. Kaya, O., & Mamatoğlu, N. (2017). Sosyal Kimlik Sosyal Adalet Algısı ve Kolektif Eyleme Katılım Tutumu Arasındaki İlişkiler. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5), 1670-1682.14. Kocadaş, B. (2004). Hedefteki Gençlik: Siyasi ve İdeolojik Hareketler Açısından. 04 26, 2018 tarihinde İnsan Bilimleri Dergisi: www.insanbilimleri.com adresinden alındı15. Köknel, Ö. (2001). Kimliğini Arayan Gençliğimiz. İstanbul: Altın Kitapları.16. Köseoğlu, Y., & Al, H. (2013). Bir Siyasal Propaganda Aracı Olarak Sosyal Medya. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(3), 103-125.17. Mercimek, B., Dulkardir Yaman, N. , Kelek, A., & Odabaşı, H. F. (2016). Dijital Dünyanın Yeni Gerçeği: Troller. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(1), 67-77.18. Metin, O. (2016). Sosyal Medyanın Siyasal Toplumsallaşmaya Etkileri: Bir Alan Araştırması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 221-267.19. Turan, H. (2017). Sosyal Medyada Şiddet: Sağduyunun Yitiminde Başkalık ve Kendilik Deneyimleri. Marmara İletişim Dergisi(27), 121-133.20. Twitter. (2016). Fuat Avni. 05 31, 2018 tarihinde www.twitter.com: https://twitter.com/fuatawni_f/status/756220605402341377 adresinden alındı21. Yüksek Seçim Kurulu. (2018, 6 24). Sandık ve Seçmen Sayıları. 10 12, 2018 tarihinde YSK: http://www.ysk.gov.tr/doc/dosyalar/docs/24Haziran2018/2018CBMV-CevreSecSanSay.pdf adresinden alındı
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sosyoloji |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Nisan 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 9 Sayı: 17 |
