Derleme
Yıl 2019,
Cilt: 9 Sayı: 18, 1089 - 1110, 21.10.2019
Öz
Today, "no matter in what
environment, some leadership styles are always good and effective" rather
than the opinion "of opinion in different types of organizations and
management and leadership styles may vary under different conditions" it
is gaining more acceptance. Because today, the possibilities and environment of
organizations, employees and managers / leaders have changed considerably. Therefore,
a leader's chance of success is more likely to be balanced by changing
environmental conditions than by practicing all of the principles of
leadership.
In recent years, non-governmental
organizations (NGOs), which are seen as a stakeholder of the private and public
sector and as a third sector, carry out many social, cultural and economic
activities in the national and global area and assume responsibilities. The
number of civil society organizations, capital amounts and their importance
increase day by day and their areas of influence are expanding. This situation
has raised the issues of how to manage them better and which management and
leadership model would be more appropriate for this organizational structure.
According to other types of organizations, there is a need for a new management
approach and practices in order to manage these organizations with various
constraints and differences more effectively and efficiently. In this regard,
it is important to manage the NGOs and to investigate the leadership models
that can be applied to them.
Certainly good management is only possible
with a good leader. In today's world
where rapid changes and developments are experienced and the consciousness and
expectations of the society are increasing, it is possible for enterprises to
keep up with this order with a visionary, transformational, human oriented and
interactive leadership approach. In this study, it is tried to explain the type
and characteristics of leadership needed for effective management of NGOs in
the light of changes and developments in NGOs in the 21st century.
Kaynakça
- AKBAL, İ. (2018). Doğa Hukukçularından Hegel’e Sivil Toplum Devlet İlişkileri: Sivil Toplumun Siyasal Anlamından Kurtuluşu. Muhafazakâr Düşünce Dergisi Sayı 29-30: Sivil Toplum-Ara Kurumlar, 39.
- APOSTU, D. C. (2013). Non-Governmental organization leadership and development. A Review of the literature. Manager, (17), 145-161.
- ARDAHAN, F. (2010). Sivil toplum kuruluşlarının etkin yönetimi için Stratejik işbirliği ve Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) Suna-İnan Kıraç Antalya Eğitim Parkı Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (2), ss. 210-233.
- AYCAN, Z. (2006). Paternalism: Towards conceptual refinement and operationalization. In K. S. Yang, K. K. Hwang, & U. Kim (Eds.), Scientific Advances İn Indigenous Psychologies.
- BALTAŞ, A. (2006). Zaman Ötesinde Liderlik, http://www.acarbaltas.com/ dergiler_detay.php?id=65#.UbmFr-cW3tw
- BASS, B. M. (1985).Leadership and performance beyond expectations .New York, NY: The Free Press.
- BAYHAN, V. (2002). Demokrasi ve Sivil Toplum Örgütlerinin Engelleri: Patronaj ve Nepotizm, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi Mayıs 2002 Cilt : 26 No: 1 1-13
- BOLDEN, R., GOSLİNG, J., MARTURANO, A. ve DENNİSON, P. (2003). A Review Of Leadership Theory And Competency Frameworks, Review of Leadership Theory and Competency Frameworks Centre for LeadershipStudies 2
- CESUR, D. K. (2015). Paternalist liderlik ve örgüt kültürü ilişkisi: Sakarya Üniversitesi örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- CİNEL, M.O ve ÇEKMECİOĞLU, H.G.(2008). Karizmatik Liderlik Özelliklerinin Örgütsel Bağlılık Unsurları Üzerindeki Etkileri ve Bir Araştırma, Kocaeli.
- ÇETİN, M. (2013) Sivil Toplum Kuruluşlarında Liderin Başarıya Etkisi ve Kurumsallaşma, http://www.sistems.org/stklarda_liderlik.htm
- ÇIRAKLAR, N. H., UCAR, Z. ve SEZGİN, O. B. (2016). Effects of paternalistic leadership on organizational identification: mediating role of trust in leader. Research Journal of Business and Management, 3(1), 73-87.
- ÇIRPAN, H.,2013. Lider mi, yönetici mi? http://www.sbmyo.duzce.edu.tr/Dokumanlar
- DEMARCO, M., LESSER, E., & O’DRİSCOLl, T. (2007). Leadership in a distributed world: Lessons from online gaming. IBM institute for Business Value.
- DİNÇER Ö. (1992). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası [Strategic Management and Business Administration Policy]. 2nd ed. Istanbul: Alfa; 1992.
- DURMUŞ, A. (2016). Yöneticilerin Liderlik Davranışlarının Çalışanların Örgütsel Bağlılığı İle İlişkisinin İstatistiksel Yöntemlerle Araştırılması. Business And Management Studies: An International Journal, 4(2).
- ERASLAN L.,(1998) Liderlikte Post-Modern Bir Paradigma: Dönüşümcü Liderlik, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi ISSN: 1303-5134
- ERÇETİN, Ş., (2000). Lider sarmalında vizyon. Ankara: Nobel Yayınları.
- ERDAL, M. ve ALTINTAŞ H.(2007). İşletmelerde Dönüştürücü Liderlik Davranışlarının Analizi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, K.Maraş.
- ERDEM, O. ve DİKİCİ, M.(2009). Liderlik ve Kurum Kültürü Etkileşimi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Yaz-2009, C.8 S.29 (198-213)
- EREN, E. (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, Genişletilmiş Onbirinci Basım, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., İstanbul.
- ERGUN, T., (1981). Türk Kamu Yönetiminde Önderlik Davranışı. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayını No: 191, Ankara.
- GREEN, D. (2015), Fit for the future: Development trends and the role of INGOs. Oxfam, Oxford. Retrieved from http://www.globaltfokus.dk/images/Kapacitetsudvikling/Arrangementer_ kap_forum/dp-fit-for-future-INGO s-110615-Oxfam-en.pdf
- GÖYMEN, K. (2013). Küresel Sivil Toplum: Gereksinme, Fırsatlar ve Engeller,
- HERDMAN, E.A ve KORKMAZ, Ö.Y.(2012). Liderlik ve Yönetim: TeoriVar Pratik Yok? Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 2012; 9 (1):3-9
- JASKYTE, K. (2004). Transformational Leadership, Organizational Culture, and Innovativeness in Nonprofit Organizations. Nonprofit Management & Leadership, 15 (2), pp. 153-158.
- JOHNSON, 2006. Evolution of Management, Administrative, and Leadership Theories, 42376_BOOK_johnson.indb, http://www.jblearning.com/samples/0ch02_011_026.pdf
- KALDOR, M. (2003). Civil Society and Accountability. Journal of Human Development, 4(1): 6-12.
- KEÇECİOĞLU T. (2003). ‘Lider & Liderlik’. 1.Baskı. İstanbul. Okumuş Adam Yayıncılık.
- KİLİK, M. (2011). Kurum imajı ve lider etkileşimi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul.
- KOÇEL, T.(1998). İşletme Yöneticiliği. Yenilenmiş 6. Baskı. Beta Yayınevi, İstanbul.
- KRUPP, A.F.(2013) Sivil Toplum Kuruluşları için Kaynak Geliştirme: Teori ve Uygulama, İstanbul Üniversitesi, Sivil Toplum Kuruluşları Eğitim ve Araştırma Birimi Raporu, stk.bilgi.edu.tr/cd/07/doc/ek_okuma_1.pdf
- LEWİS, D. (2001).Management of Non-Governmental Development Organisations: An Introduction,Routledge, London.
- MWAİ, Grace, Namada, Juliana and Katuse, Paul (2018). Does Leadership Style Influence Organizational Effectiveness in Non-Governmental Organizations?, International Journal of Business and Management; Vol. 13, No. 8; 2018
- MİLLS Q, (2005). The Importance of Leadership, Leadership: How to Lead, How to Live
- MOSTASHARİ, Ali (2005). An Introduction to Non-Governmental Organizations (NGO) Management, Iranian Studies Group at MIT, web.mit.edu/isg/NGOManagement.pdf, E.T. 15.01.2019
- NDORO, T.D. (2007). Trategy & Organizational sustainability in Intermediary Non Profit Organizations: Understanding The Revenue Diversification Strategic Actions of Managerial Leadership in the Small Business Development Centers (Sbdcs). Doctor of Philosophy. The State University of New Jersey. Graduate Program in Public Administration.
- ORR, E. ve KATHLEEN Sack, K. (2009). Setting the Stage for Success: Building the Leadership Skills that Matter, Korn/ Ferry International.
- ÖNER, Ş. ve TAN, M.(2000).Türkiye’de Siyasi Partilerden Sivil Toplum Ve Sivil Toplum Kuruluşlarına Kavramsal- Kurumsal Yaklaşımları, Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, Güz 2000 Cilt:1 Sayı:1
- ÖZDAŞLI, K. ve İBİCİOĞLU, H., (2007). Sivil Toplum Kuruluşlarında Toplam Kalite Yönetiminin Uygulanabilirliği: Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Isparta.
- ÖZMUTAF, N.,M. ve Kayalar, M.,(2008). Sivil Toplum Kuruluşlarında Gelecek Yönelimli Lider Performans Profili: İstatistiksel Bir Yaklaşım, Ege Akademik Bakış 8(2) 2008: 563-585
- ÖZMUTAF, N.,M. (2011) Sivil Toplum Kuruluşlarında Kurum Felsefesi ve Gönüllü Takımların Yönetsel Nitelikleri: Yönetici ve Üye Perspektifi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt/Vol.: 12 - Sayı/No:2 (147-166)
- ÖZSALMANLI, A. Y. (2005). Türkiye’de kamu yönetiminde liderlik ve lider yöneticilik. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 137-146.
- RİCKETTS K.,G. (2009) Leadership vs. Management, Cooperative Extension Service, Unıversity of Kentucky College Of Agriculture, Lexıngton, Ky, 40546
- ROWOLD, J. ve ROHMANN, A. (2009). Transformational and Transactional Leadership Styles, Followers’ Positive and Negative Emotions, and Performance in German Nonprofit Orchestras. Nonprofit Management & Leadership, 20 (1), pp. 41-57.
- SABUNCUOĞLU, Z. ve TÜZ, M. (1998), Örgütsel Psikoloji, 4. Baskı, Furkan Ofset, Bursa.
- SALAMON L.M., Anheier H.K. (1996). The Emerging Nonprofit Sector: An Overview. 2nd ed. United Kingdom: Manchester University Press; 1996
- SİNGH, K. (2014). Servant Leadership in Non-Governmental Organizations (NGOs). Journal of Administrative Science, 11(1).
- SÜTÇÜ, O. ve ÇELİK, A.(2008). Stratejik Liderlik, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, K. Maraş.
- ŞAHİN, M. ve UYSAL, Ö. (2007). Sivil Toplum Kuruluşlarının Devlet Tarafından Finansmanı Üzerine Bir Tartışma. Maliye Dergisi, 153, 1-13.
- ŞENDOĞDU, A. A., ve ERDİRENÇELEBİ, M. (2014). Paternalist Liderlik İle Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(27), 253-274.
- TEEGEN H., DOH, J. ve VACHANİ, S. (2004). The importance of nongovernmental organizations (NGOs) in global governance and value creation: an international business research agenda. Journal of International Business Studies, 35, 463-483. https://doi.org/10.1057/palgrave.jibs.8400112
- TENGİLİMOĞLU D. (2005). Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi www.e-sosder.com ISSN:1304-0278 Güz 2005C.4 S. 14(1-16)
- YÜKSEK, A. E. (2005). Türk Kamu Yönetiminde Önderlik Davranışı. Ankara: AÜ.
- ZALD, M. N., & Ash, R. (1966). Social movement organizations: Growth, decay and change. Social forces, 44(3), 327-341.
- ZALEZNİK, A. (1977). Managers and leaders: Are they different.
- https://www.forbes.com/sites/williamarruda/2016/11/15/9-differences-between-being-a-leader-and-a-manager/#75e922546096, E.T. 13.10.2018.
Yıl 2019,
Cilt: 9 Sayı: 18, 1089 - 1110, 21.10.2019
Öz
Günümüzde
“hangi ortamda olursa olsun, bazı liderlik tarzları her zaman iyidir ve
etkilidir” görüşü yerine “farklı örgüt türlerinde ve farklı koşullarda yönetim
ve liderlik tarzının değişebileceği görüşü” daha çok kabul görmektedir. Çünkü
günümüzde örgütlerin, çalışanların ve yöneticilerin/liderlerin olanakları ve
çevreleri oldukça değişmiştir. Bu nedenle, bir liderin başarı şansı, liderlik
ilkelerinin tamamını uygulamasından çok, değişen çevre koşullarına dengeli bir
şekilde uyum sağlayabilmesi ile mümkün olduğu görülmektedir.
Son
yıllarda özel ve kamu sektörün bir paydaşı görülen ve üçüncü sektör olarak
adlandırılan “sivil toplum kuruluşları” (STK), ulusal ve küresel alanda birçok
sosyal, kültürel ve ekonomik faaliyetler yürütmekte ve sorumluluklar
üstlenmektedir. STK’ların sayıları, sermaye miktarları ve önemleri günden güne artmakta
ve etki alanları genişlemektedir. Bu durum onların daha iyi nasıl
yönetilecekleri ve bu örgüt yapısına hangi yöneticilik ve liderlik modelinin
daha uygun olacağı konularını gündeme getirmiştir. Diğer birçok örgütte olduğu
gibi STK’larda da tartışılan temel konulardan birisi, “STK’ların en iyi nasıl
yönetileceği” sorusuna aranan cevaptır. Diğer örgüt türlerine göre çeşitli
kısıtları ve farklılıkları olan bu örgütlerin daha etkin ve verimli
yönetilmeleri için yeni yönetim anlayışına ve uygulamalarına ihtiyaç vardır. Bu
açıdan STK’ların yönetimi ve onlarda uygulanabilecek liderlik modellerinin
araştırılması önem arz etmektedir.
İyi
yönetim ancak iyi bir liderle mümkün olabilmektedir. Hızlı değişimlerin ve
gelişmelerin yaşandığı ve toplumun bilinç düzeyinin ve beklentilerinin arttığı
günümüz dünyasında, işletmelerin bu düzene ayak uydurabilmeleri vizyoner,
dönüşümcü, insan odaklı ve etkileşimci bir liderlik anlayışı ile mümkündür. Bu
çalışmada, 21. yüzyılda STK’larda meydana gelen değişme ve gelişmeler ışığında
STK’ların etkili yönetebilmesi için ihtiyaç duyulan liderlik türü ve
özellikleri açıklanmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AKBAL, İ. (2018). Doğa Hukukçularından Hegel’e Sivil Toplum Devlet İlişkileri: Sivil Toplumun Siyasal Anlamından Kurtuluşu. Muhafazakâr Düşünce Dergisi Sayı 29-30: Sivil Toplum-Ara Kurumlar, 39.
- APOSTU, D. C. (2013). Non-Governmental organization leadership and development. A Review of the literature. Manager, (17), 145-161.
- ARDAHAN, F. (2010). Sivil toplum kuruluşlarının etkin yönetimi için Stratejik işbirliği ve Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) Suna-İnan Kıraç Antalya Eğitim Parkı Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (2), ss. 210-233.
- AYCAN, Z. (2006). Paternalism: Towards conceptual refinement and operationalization. In K. S. Yang, K. K. Hwang, & U. Kim (Eds.), Scientific Advances İn Indigenous Psychologies.
- BALTAŞ, A. (2006). Zaman Ötesinde Liderlik, http://www.acarbaltas.com/ dergiler_detay.php?id=65#.UbmFr-cW3tw
- BASS, B. M. (1985).Leadership and performance beyond expectations .New York, NY: The Free Press.
- BAYHAN, V. (2002). Demokrasi ve Sivil Toplum Örgütlerinin Engelleri: Patronaj ve Nepotizm, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi Mayıs 2002 Cilt : 26 No: 1 1-13
- BOLDEN, R., GOSLİNG, J., MARTURANO, A. ve DENNİSON, P. (2003). A Review Of Leadership Theory And Competency Frameworks, Review of Leadership Theory and Competency Frameworks Centre for LeadershipStudies 2
- CESUR, D. K. (2015). Paternalist liderlik ve örgüt kültürü ilişkisi: Sakarya Üniversitesi örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- CİNEL, M.O ve ÇEKMECİOĞLU, H.G.(2008). Karizmatik Liderlik Özelliklerinin Örgütsel Bağlılık Unsurları Üzerindeki Etkileri ve Bir Araştırma, Kocaeli.
- ÇETİN, M. (2013) Sivil Toplum Kuruluşlarında Liderin Başarıya Etkisi ve Kurumsallaşma, http://www.sistems.org/stklarda_liderlik.htm
- ÇIRAKLAR, N. H., UCAR, Z. ve SEZGİN, O. B. (2016). Effects of paternalistic leadership on organizational identification: mediating role of trust in leader. Research Journal of Business and Management, 3(1), 73-87.
- ÇIRPAN, H.,2013. Lider mi, yönetici mi? http://www.sbmyo.duzce.edu.tr/Dokumanlar
- DEMARCO, M., LESSER, E., & O’DRİSCOLl, T. (2007). Leadership in a distributed world: Lessons from online gaming. IBM institute for Business Value.
- DİNÇER Ö. (1992). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası [Strategic Management and Business Administration Policy]. 2nd ed. Istanbul: Alfa; 1992.
- DURMUŞ, A. (2016). Yöneticilerin Liderlik Davranışlarının Çalışanların Örgütsel Bağlılığı İle İlişkisinin İstatistiksel Yöntemlerle Araştırılması. Business And Management Studies: An International Journal, 4(2).
- ERASLAN L.,(1998) Liderlikte Post-Modern Bir Paradigma: Dönüşümcü Liderlik, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi ISSN: 1303-5134
- ERÇETİN, Ş., (2000). Lider sarmalında vizyon. Ankara: Nobel Yayınları.
- ERDAL, M. ve ALTINTAŞ H.(2007). İşletmelerde Dönüştürücü Liderlik Davranışlarının Analizi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, K.Maraş.
- ERDEM, O. ve DİKİCİ, M.(2009). Liderlik ve Kurum Kültürü Etkileşimi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Yaz-2009, C.8 S.29 (198-213)
- EREN, E. (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, Genişletilmiş Onbirinci Basım, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., İstanbul.
- ERGUN, T., (1981). Türk Kamu Yönetiminde Önderlik Davranışı. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayını No: 191, Ankara.
- GREEN, D. (2015), Fit for the future: Development trends and the role of INGOs. Oxfam, Oxford. Retrieved from http://www.globaltfokus.dk/images/Kapacitetsudvikling/Arrangementer_ kap_forum/dp-fit-for-future-INGO s-110615-Oxfam-en.pdf
- GÖYMEN, K. (2013). Küresel Sivil Toplum: Gereksinme, Fırsatlar ve Engeller,
- HERDMAN, E.A ve KORKMAZ, Ö.Y.(2012). Liderlik ve Yönetim: TeoriVar Pratik Yok? Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 2012; 9 (1):3-9
- JASKYTE, K. (2004). Transformational Leadership, Organizational Culture, and Innovativeness in Nonprofit Organizations. Nonprofit Management & Leadership, 15 (2), pp. 153-158.
- JOHNSON, 2006. Evolution of Management, Administrative, and Leadership Theories, 42376_BOOK_johnson.indb, http://www.jblearning.com/samples/0ch02_011_026.pdf
- KALDOR, M. (2003). Civil Society and Accountability. Journal of Human Development, 4(1): 6-12.
- KEÇECİOĞLU T. (2003). ‘Lider & Liderlik’. 1.Baskı. İstanbul. Okumuş Adam Yayıncılık.
- KİLİK, M. (2011). Kurum imajı ve lider etkileşimi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul.
- KOÇEL, T.(1998). İşletme Yöneticiliği. Yenilenmiş 6. Baskı. Beta Yayınevi, İstanbul.
- KRUPP, A.F.(2013) Sivil Toplum Kuruluşları için Kaynak Geliştirme: Teori ve Uygulama, İstanbul Üniversitesi, Sivil Toplum Kuruluşları Eğitim ve Araştırma Birimi Raporu, stk.bilgi.edu.tr/cd/07/doc/ek_okuma_1.pdf
- LEWİS, D. (2001).Management of Non-Governmental Development Organisations: An Introduction,Routledge, London.
- MWAİ, Grace, Namada, Juliana and Katuse, Paul (2018). Does Leadership Style Influence Organizational Effectiveness in Non-Governmental Organizations?, International Journal of Business and Management; Vol. 13, No. 8; 2018
- MİLLS Q, (2005). The Importance of Leadership, Leadership: How to Lead, How to Live
- MOSTASHARİ, Ali (2005). An Introduction to Non-Governmental Organizations (NGO) Management, Iranian Studies Group at MIT, web.mit.edu/isg/NGOManagement.pdf, E.T. 15.01.2019
- NDORO, T.D. (2007). Trategy & Organizational sustainability in Intermediary Non Profit Organizations: Understanding The Revenue Diversification Strategic Actions of Managerial Leadership in the Small Business Development Centers (Sbdcs). Doctor of Philosophy. The State University of New Jersey. Graduate Program in Public Administration.
- ORR, E. ve KATHLEEN Sack, K. (2009). Setting the Stage for Success: Building the Leadership Skills that Matter, Korn/ Ferry International.
- ÖNER, Ş. ve TAN, M.(2000).Türkiye’de Siyasi Partilerden Sivil Toplum Ve Sivil Toplum Kuruluşlarına Kavramsal- Kurumsal Yaklaşımları, Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, Güz 2000 Cilt:1 Sayı:1
- ÖZDAŞLI, K. ve İBİCİOĞLU, H., (2007). Sivil Toplum Kuruluşlarında Toplam Kalite Yönetiminin Uygulanabilirliği: Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Isparta.
- ÖZMUTAF, N.,M. ve Kayalar, M.,(2008). Sivil Toplum Kuruluşlarında Gelecek Yönelimli Lider Performans Profili: İstatistiksel Bir Yaklaşım, Ege Akademik Bakış 8(2) 2008: 563-585
- ÖZMUTAF, N.,M. (2011) Sivil Toplum Kuruluşlarında Kurum Felsefesi ve Gönüllü Takımların Yönetsel Nitelikleri: Yönetici ve Üye Perspektifi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt/Vol.: 12 - Sayı/No:2 (147-166)
- ÖZSALMANLI, A. Y. (2005). Türkiye’de kamu yönetiminde liderlik ve lider yöneticilik. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 137-146.
- RİCKETTS K.,G. (2009) Leadership vs. Management, Cooperative Extension Service, Unıversity of Kentucky College Of Agriculture, Lexıngton, Ky, 40546
- ROWOLD, J. ve ROHMANN, A. (2009). Transformational and Transactional Leadership Styles, Followers’ Positive and Negative Emotions, and Performance in German Nonprofit Orchestras. Nonprofit Management & Leadership, 20 (1), pp. 41-57.
- SABUNCUOĞLU, Z. ve TÜZ, M. (1998), Örgütsel Psikoloji, 4. Baskı, Furkan Ofset, Bursa.
- SALAMON L.M., Anheier H.K. (1996). The Emerging Nonprofit Sector: An Overview. 2nd ed. United Kingdom: Manchester University Press; 1996
- SİNGH, K. (2014). Servant Leadership in Non-Governmental Organizations (NGOs). Journal of Administrative Science, 11(1).
- SÜTÇÜ, O. ve ÇELİK, A.(2008). Stratejik Liderlik, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, K. Maraş.
- ŞAHİN, M. ve UYSAL, Ö. (2007). Sivil Toplum Kuruluşlarının Devlet Tarafından Finansmanı Üzerine Bir Tartışma. Maliye Dergisi, 153, 1-13.
- ŞENDOĞDU, A. A., ve ERDİRENÇELEBİ, M. (2014). Paternalist Liderlik İle Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(27), 253-274.
- TEEGEN H., DOH, J. ve VACHANİ, S. (2004). The importance of nongovernmental organizations (NGOs) in global governance and value creation: an international business research agenda. Journal of International Business Studies, 35, 463-483. https://doi.org/10.1057/palgrave.jibs.8400112
- TENGİLİMOĞLU D. (2005). Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi www.e-sosder.com ISSN:1304-0278 Güz 2005C.4 S. 14(1-16)
- YÜKSEK, A. E. (2005). Türk Kamu Yönetiminde Önderlik Davranışı. Ankara: AÜ.
- ZALD, M. N., & Ash, R. (1966). Social movement organizations: Growth, decay and change. Social forces, 44(3), 327-341.
- ZALEZNİK, A. (1977). Managers and leaders: Are they different.
- https://www.forbes.com/sites/williamarruda/2016/11/15/9-differences-between-being-a-leader-and-a-manager/#75e922546096, E.T. 13.10.2018.
Toplam 57 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İşletme |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Ekim 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 9 Sayı: 18 |
Cited By
