Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EFFECT OF MARRIAGE COUNSELING PROGRAM DEVELOPED BASED ON STRUCTURAL FAMILY SYSTEMS APPROACH TO MARITAL ADJUSTMENT OF COUPLES

Yıl 2020, Sayı: 19, 85 - 104, 28.04.2020

Gulsah Tura

https://doi.org/10.29029/busbed.586530
Cited By: 1

Öz

In this study, the effect of marriage counseling program developed based on Structural Family Systems Approach on the marital adjustment of couples with severe mentally handicapped children was examined. experimental design with pretest-posttest control group is used in the research. The study group consists of 16 couples with severe mentally handicapped children.
A married counseling program based on the Structural Family Systems Approach consisting of ten sessions was applied to the married couples in the experimental group. Before and after the application, the Dyadic Adjustment Scale was used to measure the marital adjustment of the couples and the personal information form prepared by the researcher was used to determine the demographic characteristics of the couples in the study. In the analysis of the obtained data, t-test was used in independent groups and t-test was used in dependent groups. SPSS 18.0 software was used for data analysis.
The findings showed that the marital counseling program developed based on the Structural Family Systems Approach increased the marital adjustment of couples with severe mentally retarded children and the similar effect continued in follow up test as well. The findings obtained from the study were interpreted within the related literature. As a result, it can be said that the marriage counseling program based on the Structural Family Systems Approach can be used to increase the marital adjustment of couples with severe mentally handicapped children.

Anahtar Kelimeler

Structural Family System Couple Marital Adjustment Mental Disability Marriage Counseling

Kaynakça

  • ABBAS, Jaffar, Ageel, Muhammad, Abbas, Jaffar, Shaher, B., Jaffar, A…Zhang, W. (2019), “The Moderating Role of Social Support For Marital Adjustment, Depression, Anxiety, and Stress: Evidence From Pakistani Working and Nonworking Women”, Journal of Affective Disorder, vol. 244, no.1, pp. 231-238.
  • APONTE, Harry ve Van Deusen, John M. (1981), Structural Family Therapy. In Handbook of Family Therapy, Bristol, Brunner/Mazel.
  • AVŞAROĞLU, Selahattin ve Güleş, Esen (2019), “Özel Gereksinimli Çocuğa Sahip Anne Babaların Yaşam Doyumlarının Öz-anlayış ve Merhamet Düzeyleri Açısından İncelenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, C.27, Sy.1, ss. 365-376.
  • BARKLEY, Russell A., Guevremont, David C., Anastopoulos, A. D. ve Fletcher, K. E. (1992), “A Comparison of Three Family Therapy Programs for Treating Family Conflicts in Adolescents with Attention Deficit Hyperactivity Disorder”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, vol. 60, no. 3, pp. 450-462.
  • BAYGÜL, Şenol (2015), Çözüm Odaklı Kısa Süreli Aile Danışmanlığı Kuramına Dayalı Olarak Geliştirilen Evlilik Danışmanlığı Programının Çiftlerin Evlilik Uyumlarını Arttırmadaki Etkisi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Muğla.
  • BECERRA, Michael D. ve Michael-Makri, Stella (2012), “Applying Structural Family Therapy with a Mexican-American Family with Children with Disabilities: A Case Study of a Single-Parent Mother”, Journal of Applied Rehabilitation Counseling, vol. 43, no. 2, pp. 17-24.
  • BITTER, James Robert (2014), Theory and Practice of Family Therapy and Counseling, 2nd Edition, Belmont, CA: Brooks/Cole, Cengage Learning.
  • BRANDAO, Tania, Pedro, Juliana, Nunes, Nuno, Martins, Mariana ve Costa, Emilia Maria (2017), “Marital Adjustment in the Context of Female Breast Cancer: A Systematic Review”, Psychooncology, vol. 26, no.12, pp. 2019-2029.
  • BRODY, Gene H., Stoneman, Zolinda ve McCoy, J. Kelly (1994), “Forecasting Sibling Relationships in Early Adolescence From Child Temperaments and Family Process in Middle Childhood”, Child Development, vol. 65, no.3, pp. 771-784.
  • CAMPBELL, Thomas L. (2003), “The Effectiveness of Family Interventions for Physical Disorders”, Journal of Marital and Family Therapy, vol. 29, no. 2, pp. 263-281. CİN, Ayşe ve Kılıç, Mustafa (2017), Özürlü Çocuğu olan Anne Babaların Kaygı Düzeylerini Azaltmaya Yönelik Bir Grup Rehberliği Uygulaması, Grupla Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programları 2, Erkan, Serdar ve Kaya, Alim (Edt.), Ankara, Pegem Akademi.COŞKUN, Yemliha. ve Akkaş, Günbey (2009), “Engelli Çocuğu Olan Annelerin Sürekli Kaygı Düzeyleri ile Sosyal Destek Algıları Arasındaki İlişki”, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 10, Sy.1, ss. 213-227. DANGEL, Richard ve Polster, Richard (1984), Parent Training: Foundations of Research and Practice, New York, Guilford Press.
  • DURAN, Songül ve Barlas, Gül (2014), “Zihinsel Engelli Bireylerin Ebeveynlerinin Öznel İyi Oluş, Öz Duyarlık Ve Tükenmişlik Düzeylerinin Belirlenmesi”, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, C.7, Sy. 3, ss. 69-79.
  • DÜZGÜN, Gökçen (2009), Evli Kişilerde Depresyon, İlişkiye İlişkin İnanç, Kendini Ayarlama Düzeyinin Evlilik Uyumu ile İlişkisi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, Ankara.
  • ERDOĞAN TAYCAN, Serap. ve Çepik Kuruoğlu, Aslı (2014), “Evlilik Uyumu ile Bağlanma Stilleri Mizaç ve Karakter Özellikleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Türk Psikiyatri Dergisi, C. 25, Sy.1, ss. 9-18.
  • GÜLSÜN, Murat, Ak, Mehmet ve Bozkurt, Ali (2009), “Psikiyatrik Açıdan Evlilik ve Cinsellik”, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, C. 1, Sy. 1, ss. 68-79.
  • FIŞILOĞLU, Hürol ve Demir, Ayhan (2000), “Applicability of the Dyadic Adjustment Scale for Measurement Scale for Measurement of Marital Quality with Turkish Couples”, Europian Journal of Psychological Assessment, vol.16, no. 3, pp. 214-218.
  • FİDANOĞLU, Oya (2007), Evlilik Uyumu İle Eşlerin Somatizasyon Düzeyleri Arasındaki İlişki Ve Diğer Sosyodemografik Değişkenler Açısından Karşılaştırılması, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halksağlığı Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İstanbul.
  • FIGLEY, Charles R. ve Nelson, Thorana S. (1990), “Basic Family Therapy Skills: Structural Family Therapy”, Journal of Marital and Family Therapy, vol. 16, no. 3, pp. 225-239.
  • GEHART, Diane (2016), Theory and Treatment Planning in Family Therapy: A Competency-Based Approach, 1st Edition, Boston, Cengage Learning.
  • GLADDING, Samuel T. (2011). Aile Terapisi: Tarihi, Kuram ve Uygulamaları, Çev. Keklik, İbrahim ve Yıldırım, İbrahim, Ankara, Atalay Matbaacılık.
  • GOLDENBERG, Herbert ve Goldenberg, Irene (2012), Family Therapy: An Overwiev, 8th Edition, USA, Brooks/Cole Pub.
  • GÖRDELES Beşer, Nalan ve İnci, Figen (2014), “Zihinsel Engelli Çocuğu Olan Ailelere Verilen Grup Danışmanlığının Etkinliğinin Değerlendirilmesi”, Psikiyatri Hemşireliği, C.5, Sy.2, ss. 85-91.
  • HANSON, Marci J. ve Hanline, Mary Frances (1994), “Parenting a Child With a Disabilities: A Longitudinal Study of Parental Stress and Adaptation”, Journal of Early Intervention, vol. 14, no. 3, pp. 234-248.
  • HAZELRIGG, Mark D., Cooper, Harris M. ve Borduin, Charles M. (1987), “Evaluating the Effectiveness of Family Therapies: An İntegrative Review and Analysis”, Psychological Bulletin, vol. 101, no. 3, pp. 428-442.
  • HERSHKOWITZ, Michal, Dekel, Rachel, Fridkin, Shimon ve Freedman, Sara (2017), “Posttraumatic Stress Disorder, Parenting, and Marital Adjustment Among a Civilian Population”, Frontiers in Psychology, vol. 8, no. 4, pp. 1-6.
  • KALKAN, Melek (2002). Evlilik İlişkisini Geliştirme Programının, Evlilerin Evlilik Uyum Düzeyine Etkisi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Samsun.
  • KALKAN, Melek ve Ersanlı, Ercumend (2009), “The Effects of the Cognitive-Behavioral Marriage Enrichment Program on the Dysfimctional Attitudes of Couples”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 36, ss. 129-135.
  • KALKAN, Melek ve Yılmaz, Tuğba (2010), “Evlilik Öncesi İlişkileri Geliştirme Programının Çiftlerin İlişki Doyumuna Etkisi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, C. 10, Sy. 3, ss. 1893-1920.
  • KAZAK, Anne E. (1987), “Families with disabled children: stres and social networks in three samples”, Journal of Abnormal Child Psychology, vol. 15, no. 1, pp. 137-146.
  • KÖKSAL, Güler (2011), Zihinsel Engelli Çocukları Olan Ebeveynlerin Yaşamlarında Algıladıkları Stresi Yordayan Faktörlerin İncelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Aile Eğitimi ve Danışmanlığı Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İzmir.
  • LEE, Young (2011), Structural Family Therapy. Marriage and Family Therapy. A Practice-Oriented Approach, L. Medcalf (Ed.), New York, Springer Publishing Company.
  • MACKINNON, Carol E. (1989), “An Observational Investigation of Sibling Interactions in Married and Divarred Families”, Developmental Psychology, vol. 25, no.1, pp. 36-44.
  • MANN, Barton J., Borduin, Charles M., Henggeler, Scott W., Blaske, David M. (1990), “An Investigation of Systematic Conceptualizations of Parent–Child Coalitions and Symptom Change”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, vol. 58, no. 3, pp. 336-344.
  • MARLEY, James A. (2004), Family Involvement in Treating Schizophrenia: Models Essential Skills, and Process, 1st Edition, New York, Routledge.
  • MINUCHIN, Salvador (1974), Families and Family Therapy. Cambridge, Harvard University Press.
  • MINUCHİN, Salvador (1981), Constructing a Therapeutic Realty. Annual Review of Family Therapy, G. Brenson ve H. White (Ed), pp. 129-147, New York, Human Sciences Press.
  • MINUCHIN, Salvador ve Fishman, H. Charles (1981), Family Therapy Techniques, 1st Edition, Cambridge, Harward University Press.
  • NICHOLS, P. Michael ve Schwartz, C. Richard (1997), The Essentials of Family Theraphy, 2nd Edition, USA, Pearson/Allyn Bacon.
  • OLKIN, Rhoda (1999), What Psychotherapists Should Know About Disability, New York, The Guilford Press.
  • Özkan, Tolga (1995), Effects of Spousal Abuse on The Psychological Well-Being of His Partner and Evolution of Marital Satisfaction and Adjustment, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • RASHEED, Matthews, Rasheed, Mikal N. ve Maley, James A. (2011), Family Therapy. Models and Tecniques, USA, Sage Pub.
  • ROBLES, Theodore F., Slatcher Richard B., Trombello, Joseph M. ve McGinn Meghan M. (2014), “Marital Quality and Health: A Meta-Analytic Review”, Psychological Bulletin, vol. 140, no.1, pp. 140-187.
  • SARI, Hatice Yıldırım, Baser, Gunsel ve Turan, Janet Molzan (2006), “Experiences of Mothers of Children with Down Syndrome”, Paediatric Nursing, vol. 18, no.4, pp. 29-32.
  • SARISOY, Murat (2000), Otistik ve Zihinsel Engelli Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Evlilik Uyumları, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İzmir.
  • SHARF, Richard S. (2010). Theories of Psychotherapy and Counseling: Concepts and Cases, USA, Brooks/Cole.
  • SZAPOCZNIK, Jose, Murray, Edward, Scopetta, Mercedes, Hervis, Olga, Rio, Arturo…Posada, Vivian (1989), “Structural Family Versus Psychodynamic Child Therapy for Problematic Hispanic Boys”, Journal of Consulting Clinical Psychology, vol. 57, no. 5, pp. 571-578.
  • SCHEIDLER, Jo Anna (2008), Effects of Perceived Stress and Perceived Social Support on Marital Satisfaction in Doctoral Students, Walden University Doctoral Dissertation, Washington.
  • SCHWARTZ, Richard C. ve Nichols, Michael P. (2004). Family Therapy: Concepts and Methods, 10th Edition, Pearson Allyn and Bacon.
  • SIMON, George M. (2015). Structural Couple Therapy, Clinical Handbook of Couple Therapy, Gurman, Alan S., Lebow, Jay L. ve Snyder, Dougles K. (Eds.), Fifth Edition, New York, The Guilford Press.
  • NAZLI, Serap (2016), Aile Danışmanlığı, Ankara, Anı Yayıncılık.
  • NURİ, Cahit (2019), Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Ailelerine Sunulan Destek Eğitim Programının Ailenin Güçlendirilmesine Etkisi, Yakındoğu Üniversitesi Özel Eğitim Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Lefkoşa.
  • SARDOĞAN, Mehmet E. ve Karahan, Tevfik F. (2005), “Evli Bireylere Yönelik Bir İnsan İlişkileri Beceri Eğitimi Programı’nın Evli Bireylerin Evlilik Uyum Düzeylerine Etkisi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, C.38, Sy. 2, ss. 89-102.
  • SPAINER, Graham B. (1976), “Measuring Dyadic Adjustment: New Scales for Assesing the Quality of Marriage and Similar Dyads”, Journal of Marriage and Family, vol. 38, no. 1, pp. 15-28.
  • ŞENER, Arzu ve Terzioğlu, Günsel (2008), “Bazı Sosyo-Ekonomik ve Demografik Değişkenler ile İletişimin Eşler Arası Uyuma Etkisinin Araştırılması”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, C. 13, Sy. 13, ss. 7-20.
  • ŞENTÜRK, Sera (2013), Evli Bireylerde Evlilik Uyumu İle İlişkili Değişkenlerin İncelenmesi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İstanbul.
  • TOROS, Fevziye (2002), “Zihinsel ve/veya Bedensel Engelli Çocukların Annelerinin Anksiyete, Depresyon, Evlilik Uyumunun ve Çocuğu Algılama Şeklinin Değerlendirilmesi”, Türkiye Klinikleri Psikiyatri Dergisi, C. 3, Sy. 2, ss. 45-52.
  • YILDIZ, Mehmet Ali ve Baytemir, Kemal (2016), “Evli Bireylerde Evlilik Doyumu ile Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkide Benlik Saygısının Aracılığı”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 17, Sy. 1, ss. 67-80.
  • WALKER, Jan Gordon, Manion, Ian G., Cloutier, Paula F. ve Johnson, Susan M. (1992), “Measuring Marital Distress in Couples With Chronically İll Children: The Dyadic Adjustment Scale”, Journal of Pediatric Psychology, vol. 17, no.3, pp. 345-357.
  • WETCHLER, L. Joseph (2003), Structural Family Therapy. An Indroduction to Marriage and Family Theraphy. Lorna L. Hecker ve L. Joseph. Wetchler (Ed.), 2nd Edition, pp. 63-94. New York: The Haworth Clinical Practice Press.
  • WHITE, James, Klein, David ve Martin, Todd F. (2015), Family Theories. Thousand Oaks, CA, Sage Publications.

YAPISAL AİLE SİSTEMLERİ YAKLAŞIMINA DAYALI OLARAK GELİŞTİRİLEN EVLİLİK DANIŞMA PROGRAMININ ÇİFTLERİN EVLİLİK UYUMUNA ETKİSİ

Yıl 2020, Sayı: 19, 85 - 104, 28.04.2020

Gulsah Tura

https://doi.org/10.29029/busbed.586530
Cited By: 1

Öz

Bu araştırmada Yapısal Aile Sistemleri Yaklaşımı’na dayalı olarak geliştirilen evlilik danışma programının ağır düzeyde zihinsel engelli çocuğu olan çiftlerin evlilik uyumuna etkisi incelenmiştir. Araştırmada ön test son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu ağır düzeyde zihinsel engelli çocuğu olan 16 çift oluşturmaktadır. Deney grubundaki evli çiftlere on oturumdan oluşan Yapısal Aile Sistemleri Yaklaşımı temelli evlilik danışma programı uygulanmıştır. Uygulama öncesinde ve sonrasında çiftlerin evlilik uyumlarını ölçmek için Çiftler Uyum Ölçeği ve çalışma kapsamındaki çiftlerin demografik özelliklerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, bağımsız gruplarda t-testi ve bağımlı gruplarda t-testi kullanılmıştır. Verilerin analizi için SPSS 18.0 paket programı kullanılmıştır. Elde edilen bulgular Yapısal Aile Sistemleri Yaklaşımına dayalı olarak geliştirilen evlilik danışma programının, ağır düzeyde zihinsel engelli çocuğa sahip çiftlerin evlilik uyumunu artırdığını ve benzer etkinin izleme testinde de sürdüğünü göstermiştir. Çalışma sonucunda elde edilen bulgular ilgili literatür dahilinde yorumlanmıştır. Sonuç olarak Yapısal Aile Sistemleri Yaklaşımı temelli evlilik danışma programı, ağır düzeyde zihinsel engelli çocuğa sahip çiftlerin evlilik uyumlarını arttırmak için kullanılabileceği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Yapısal Aile Sistemleri çift evlilik uyumu zihinsel engel evlilik danışmanlığı

Kaynakça

  • ABBAS, Jaffar, Ageel, Muhammad, Abbas, Jaffar, Shaher, B., Jaffar, A…Zhang, W. (2019), “The Moderating Role of Social Support For Marital Adjustment, Depression, Anxiety, and Stress: Evidence From Pakistani Working and Nonworking Women”, Journal of Affective Disorder, vol. 244, no.1, pp. 231-238.
  • APONTE, Harry ve Van Deusen, John M. (1981), Structural Family Therapy. In Handbook of Family Therapy, Bristol, Brunner/Mazel.
  • AVŞAROĞLU, Selahattin ve Güleş, Esen (2019), “Özel Gereksinimli Çocuğa Sahip Anne Babaların Yaşam Doyumlarının Öz-anlayış ve Merhamet Düzeyleri Açısından İncelenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, C.27, Sy.1, ss. 365-376.
  • BARKLEY, Russell A., Guevremont, David C., Anastopoulos, A. D. ve Fletcher, K. E. (1992), “A Comparison of Three Family Therapy Programs for Treating Family Conflicts in Adolescents with Attention Deficit Hyperactivity Disorder”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, vol. 60, no. 3, pp. 450-462.
  • BAYGÜL, Şenol (2015), Çözüm Odaklı Kısa Süreli Aile Danışmanlığı Kuramına Dayalı Olarak Geliştirilen Evlilik Danışmanlığı Programının Çiftlerin Evlilik Uyumlarını Arttırmadaki Etkisi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Muğla.
  • BECERRA, Michael D. ve Michael-Makri, Stella (2012), “Applying Structural Family Therapy with a Mexican-American Family with Children with Disabilities: A Case Study of a Single-Parent Mother”, Journal of Applied Rehabilitation Counseling, vol. 43, no. 2, pp. 17-24.
  • BITTER, James Robert (2014), Theory and Practice of Family Therapy and Counseling, 2nd Edition, Belmont, CA: Brooks/Cole, Cengage Learning.
  • BRANDAO, Tania, Pedro, Juliana, Nunes, Nuno, Martins, Mariana ve Costa, Emilia Maria (2017), “Marital Adjustment in the Context of Female Breast Cancer: A Systematic Review”, Psychooncology, vol. 26, no.12, pp. 2019-2029.
  • BRODY, Gene H., Stoneman, Zolinda ve McCoy, J. Kelly (1994), “Forecasting Sibling Relationships in Early Adolescence From Child Temperaments and Family Process in Middle Childhood”, Child Development, vol. 65, no.3, pp. 771-784.
  • CAMPBELL, Thomas L. (2003), “The Effectiveness of Family Interventions for Physical Disorders”, Journal of Marital and Family Therapy, vol. 29, no. 2, pp. 263-281. CİN, Ayşe ve Kılıç, Mustafa (2017), Özürlü Çocuğu olan Anne Babaların Kaygı Düzeylerini Azaltmaya Yönelik Bir Grup Rehberliği Uygulaması, Grupla Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programları 2, Erkan, Serdar ve Kaya, Alim (Edt.), Ankara, Pegem Akademi.COŞKUN, Yemliha. ve Akkaş, Günbey (2009), “Engelli Çocuğu Olan Annelerin Sürekli Kaygı Düzeyleri ile Sosyal Destek Algıları Arasındaki İlişki”, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 10, Sy.1, ss. 213-227. DANGEL, Richard ve Polster, Richard (1984), Parent Training: Foundations of Research and Practice, New York, Guilford Press.
  • DURAN, Songül ve Barlas, Gül (2014), “Zihinsel Engelli Bireylerin Ebeveynlerinin Öznel İyi Oluş, Öz Duyarlık Ve Tükenmişlik Düzeylerinin Belirlenmesi”, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, C.7, Sy. 3, ss. 69-79.
  • DÜZGÜN, Gökçen (2009), Evli Kişilerde Depresyon, İlişkiye İlişkin İnanç, Kendini Ayarlama Düzeyinin Evlilik Uyumu ile İlişkisi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, Ankara.
  • ERDOĞAN TAYCAN, Serap. ve Çepik Kuruoğlu, Aslı (2014), “Evlilik Uyumu ile Bağlanma Stilleri Mizaç ve Karakter Özellikleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Türk Psikiyatri Dergisi, C. 25, Sy.1, ss. 9-18.
  • GÜLSÜN, Murat, Ak, Mehmet ve Bozkurt, Ali (2009), “Psikiyatrik Açıdan Evlilik ve Cinsellik”, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, C. 1, Sy. 1, ss. 68-79.
  • FIŞILOĞLU, Hürol ve Demir, Ayhan (2000), “Applicability of the Dyadic Adjustment Scale for Measurement Scale for Measurement of Marital Quality with Turkish Couples”, Europian Journal of Psychological Assessment, vol.16, no. 3, pp. 214-218.
  • FİDANOĞLU, Oya (2007), Evlilik Uyumu İle Eşlerin Somatizasyon Düzeyleri Arasındaki İlişki Ve Diğer Sosyodemografik Değişkenler Açısından Karşılaştırılması, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halksağlığı Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İstanbul.
  • FIGLEY, Charles R. ve Nelson, Thorana S. (1990), “Basic Family Therapy Skills: Structural Family Therapy”, Journal of Marital and Family Therapy, vol. 16, no. 3, pp. 225-239.
  • GEHART, Diane (2016), Theory and Treatment Planning in Family Therapy: A Competency-Based Approach, 1st Edition, Boston, Cengage Learning.
  • GLADDING, Samuel T. (2011). Aile Terapisi: Tarihi, Kuram ve Uygulamaları, Çev. Keklik, İbrahim ve Yıldırım, İbrahim, Ankara, Atalay Matbaacılık.
  • GOLDENBERG, Herbert ve Goldenberg, Irene (2012), Family Therapy: An Overwiev, 8th Edition, USA, Brooks/Cole Pub.
  • GÖRDELES Beşer, Nalan ve İnci, Figen (2014), “Zihinsel Engelli Çocuğu Olan Ailelere Verilen Grup Danışmanlığının Etkinliğinin Değerlendirilmesi”, Psikiyatri Hemşireliği, C.5, Sy.2, ss. 85-91.
  • HANSON, Marci J. ve Hanline, Mary Frances (1994), “Parenting a Child With a Disabilities: A Longitudinal Study of Parental Stress and Adaptation”, Journal of Early Intervention, vol. 14, no. 3, pp. 234-248.
  • HAZELRIGG, Mark D., Cooper, Harris M. ve Borduin, Charles M. (1987), “Evaluating the Effectiveness of Family Therapies: An İntegrative Review and Analysis”, Psychological Bulletin, vol. 101, no. 3, pp. 428-442.
  • HERSHKOWITZ, Michal, Dekel, Rachel, Fridkin, Shimon ve Freedman, Sara (2017), “Posttraumatic Stress Disorder, Parenting, and Marital Adjustment Among a Civilian Population”, Frontiers in Psychology, vol. 8, no. 4, pp. 1-6.
  • KALKAN, Melek (2002). Evlilik İlişkisini Geliştirme Programının, Evlilerin Evlilik Uyum Düzeyine Etkisi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Samsun.
  • KALKAN, Melek ve Ersanlı, Ercumend (2009), “The Effects of the Cognitive-Behavioral Marriage Enrichment Program on the Dysfimctional Attitudes of Couples”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 36, ss. 129-135.
  • KALKAN, Melek ve Yılmaz, Tuğba (2010), “Evlilik Öncesi İlişkileri Geliştirme Programının Çiftlerin İlişki Doyumuna Etkisi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, C. 10, Sy. 3, ss. 1893-1920.
  • KAZAK, Anne E. (1987), “Families with disabled children: stres and social networks in three samples”, Journal of Abnormal Child Psychology, vol. 15, no. 1, pp. 137-146.
  • KÖKSAL, Güler (2011), Zihinsel Engelli Çocukları Olan Ebeveynlerin Yaşamlarında Algıladıkları Stresi Yordayan Faktörlerin İncelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Aile Eğitimi ve Danışmanlığı Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İzmir.
  • LEE, Young (2011), Structural Family Therapy. Marriage and Family Therapy. A Practice-Oriented Approach, L. Medcalf (Ed.), New York, Springer Publishing Company.
  • MACKINNON, Carol E. (1989), “An Observational Investigation of Sibling Interactions in Married and Divarred Families”, Developmental Psychology, vol. 25, no.1, pp. 36-44.
  • MANN, Barton J., Borduin, Charles M., Henggeler, Scott W., Blaske, David M. (1990), “An Investigation of Systematic Conceptualizations of Parent–Child Coalitions and Symptom Change”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, vol. 58, no. 3, pp. 336-344.
  • MARLEY, James A. (2004), Family Involvement in Treating Schizophrenia: Models Essential Skills, and Process, 1st Edition, New York, Routledge.
  • MINUCHIN, Salvador (1974), Families and Family Therapy. Cambridge, Harvard University Press.
  • MINUCHİN, Salvador (1981), Constructing a Therapeutic Realty. Annual Review of Family Therapy, G. Brenson ve H. White (Ed), pp. 129-147, New York, Human Sciences Press.
  • MINUCHIN, Salvador ve Fishman, H. Charles (1981), Family Therapy Techniques, 1st Edition, Cambridge, Harward University Press.
  • NICHOLS, P. Michael ve Schwartz, C. Richard (1997), The Essentials of Family Theraphy, 2nd Edition, USA, Pearson/Allyn Bacon.
  • OLKIN, Rhoda (1999), What Psychotherapists Should Know About Disability, New York, The Guilford Press.
  • Özkan, Tolga (1995), Effects of Spousal Abuse on The Psychological Well-Being of His Partner and Evolution of Marital Satisfaction and Adjustment, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • RASHEED, Matthews, Rasheed, Mikal N. ve Maley, James A. (2011), Family Therapy. Models and Tecniques, USA, Sage Pub.
  • ROBLES, Theodore F., Slatcher Richard B., Trombello, Joseph M. ve McGinn Meghan M. (2014), “Marital Quality and Health: A Meta-Analytic Review”, Psychological Bulletin, vol. 140, no.1, pp. 140-187.
  • SARI, Hatice Yıldırım, Baser, Gunsel ve Turan, Janet Molzan (2006), “Experiences of Mothers of Children with Down Syndrome”, Paediatric Nursing, vol. 18, no.4, pp. 29-32.
  • SARISOY, Murat (2000), Otistik ve Zihinsel Engelli Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Evlilik Uyumları, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İzmir.
  • SHARF, Richard S. (2010). Theories of Psychotherapy and Counseling: Concepts and Cases, USA, Brooks/Cole.
  • SZAPOCZNIK, Jose, Murray, Edward, Scopetta, Mercedes, Hervis, Olga, Rio, Arturo…Posada, Vivian (1989), “Structural Family Versus Psychodynamic Child Therapy for Problematic Hispanic Boys”, Journal of Consulting Clinical Psychology, vol. 57, no. 5, pp. 571-578.
  • SCHEIDLER, Jo Anna (2008), Effects of Perceived Stress and Perceived Social Support on Marital Satisfaction in Doctoral Students, Walden University Doctoral Dissertation, Washington.
  • SCHWARTZ, Richard C. ve Nichols, Michael P. (2004). Family Therapy: Concepts and Methods, 10th Edition, Pearson Allyn and Bacon.
  • SIMON, George M. (2015). Structural Couple Therapy, Clinical Handbook of Couple Therapy, Gurman, Alan S., Lebow, Jay L. ve Snyder, Dougles K. (Eds.), Fifth Edition, New York, The Guilford Press.
  • NAZLI, Serap (2016), Aile Danışmanlığı, Ankara, Anı Yayıncılık.
  • NURİ, Cahit (2019), Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Ailelerine Sunulan Destek Eğitim Programının Ailenin Güçlendirilmesine Etkisi, Yakındoğu Üniversitesi Özel Eğitim Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Lefkoşa.
  • SARDOĞAN, Mehmet E. ve Karahan, Tevfik F. (2005), “Evli Bireylere Yönelik Bir İnsan İlişkileri Beceri Eğitimi Programı’nın Evli Bireylerin Evlilik Uyum Düzeylerine Etkisi”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, C.38, Sy. 2, ss. 89-102.
  • SPAINER, Graham B. (1976), “Measuring Dyadic Adjustment: New Scales for Assesing the Quality of Marriage and Similar Dyads”, Journal of Marriage and Family, vol. 38, no. 1, pp. 15-28.
  • ŞENER, Arzu ve Terzioğlu, Günsel (2008), “Bazı Sosyo-Ekonomik ve Demografik Değişkenler ile İletişimin Eşler Arası Uyuma Etkisinin Araştırılması”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, C. 13, Sy. 13, ss. 7-20.
  • ŞENTÜRK, Sera (2013), Evli Bireylerde Evlilik Uyumu İle İlişkili Değişkenlerin İncelenmesi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı Yükseklisans Tezi, İstanbul.
  • TOROS, Fevziye (2002), “Zihinsel ve/veya Bedensel Engelli Çocukların Annelerinin Anksiyete, Depresyon, Evlilik Uyumunun ve Çocuğu Algılama Şeklinin Değerlendirilmesi”, Türkiye Klinikleri Psikiyatri Dergisi, C. 3, Sy. 2, ss. 45-52.
  • YILDIZ, Mehmet Ali ve Baytemir, Kemal (2016), “Evli Bireylerde Evlilik Doyumu ile Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkide Benlik Saygısının Aracılığı”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 17, Sy. 1, ss. 67-80.
  • WALKER, Jan Gordon, Manion, Ian G., Cloutier, Paula F. ve Johnson, Susan M. (1992), “Measuring Marital Distress in Couples With Chronically İll Children: The Dyadic Adjustment Scale”, Journal of Pediatric Psychology, vol. 17, no.3, pp. 345-357.
  • WETCHLER, L. Joseph (2003), Structural Family Therapy. An Indroduction to Marriage and Family Theraphy. Lorna L. Hecker ve L. Joseph. Wetchler (Ed.), 2nd Edition, pp. 63-94. New York: The Haworth Clinical Practice Press.
  • WHITE, James, Klein, David ve Martin, Todd F. (2015), Family Theories. Thousand Oaks, CA, Sage Publications.
Toplam 59 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Gulsah Tura 0000-0002-0611-7993

Yayımlanma Tarihi 28 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020Sayı: 19

Kaynak Göster

APA Tura, G. (2020). YAPISAL AİLE SİSTEMLERİ YAKLAŞIMINA DAYALI OLARAK GELİŞTİRİLEN EVLİLİK DANIŞMA PROGRAMININ ÇİFTLERİN EVLİLİK UYUMUNA ETKİSİ. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(19), 85-104. https://doi.org/10.29029/busbed.586530

Cited By

The Effect of Psychoeducation Program Based on Structural Family System Therapy on Family Functionality in Families of a Child Diagnosed with Attention Deficit Hyperactivity Disorder
International Journal of Contemporary Educational Research
https://doi.org/10.33200/ijcer.1026579
 Kapak Resmi İndir
Creative Commons Lisansı