IN THE LIGHT OF G.E. MOORE’S THOUGHT: IS THERE AN OBJECTIVE TRUTH INDEPENDENT FROM BELIEF OF SUBJECT?
Öz
G.E. Moore, who is one of the founders of analytic philosophy, regarding philosophy as an analytic activity and thinks that philosophical problems could be solved only by means of analytical methods and ordinary language. He has recourse to the method of linguistic analysis in order to justify knowledge of external world and objective beings and show how we know the objective reality against the thesis of sceptical and subjective philosophy which claims that objective beings cannot be known because of the gap between external world and mind. For this reason, in the first part of this study, the analyses of G.E. Moore on the essence and function of propositions will be presented, and the difference between true and false propositions is revealed in the context of faith. Then, through looking relationship between belief and fact and truth which is stated in the proposition, it has been sought an answer for the question “Is there an objective truth independent from the consciousness of the subject?” in the light of G.E. Moore’s thought.
Anahtar Kelimeler
G.E.Moore Analytic Phİlosophy Common-sense Proposition Belief Fact Truth
Kaynakça
- Ayer, A.J. (1984). Dil, Doğruluk ve Mantık. (V. Hacıkadiroğulları, Çev.). Metis Yayınları.
- Barbir, M. (2010). Moore’s Paradox: Use, Implicature, and Cause. Aporia, 20 (1), 15-25.
- Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözlüğü. Paradigma Yayınları.
- Çelik, S. (2021). Analitik Felsefe. Retro Basım Yayın.
- Çelik, S. (1999). G.E.Moore’da Önerme, İnanç ve Doğruluk Bağlamları. Felsefelogos Dergisi, Bulut yayınları, 6(1),191-202.
- Elmalı, O. (2007). George Edward Moore’da Etik. Arı Sanat Yayınevi.
- Moore, G. E. (1940). Proof of an External World. Proceedings of the British Academy, 25 (5), 273-300.
- Moore, G.E. (1953). Some Main Problems of Philosophy. Routledge.
- Moore, G. E. (1959). A Defence of Common Sense. Philosophical Papers, Allen and Unwin.
- Özcan, Z. (2016). Dil Felsefesi 2 ( Gündelik Dil Paradigması). Sentez Yayıncılık.
- Prior, A.N. (1967). Correspondence Theory of Truth. P. Edwards (Ed.). The Macmillan Company & The Free Press.
- Rossi, J.G. (2013). Analitik Felsefe. (A. Altınörs, Çev.). Bilge Kültür Sanat Yayınevi.
- Searle, J.R. (2000). Söz Edimleri. (R. L. Aysever, Çev.). Ayraç Yayınevi.
Öz
Analitik felsefenin kurucularından biri olan G.E.Moore, felsefe yapmanın bir çözümleme etkinliği olduğundan hareket ederek felsefi problemlerin ancak analitik yöntem ve gündelik dil çerçevesinde çözüme kavuşabileceğini düşünmektedir. O, kuşkucu ve öznel idealist felsefenin “dış dünya ile zihin arasındaki kapatılamaz bir boşluktan dolayı nesnel varlıkların bilinemeyeceği” tezine karşı dış dünya ve nesnel varlıkların bilinebilirliğini haklı çıkarmak ve nesnel gerçekliği nasıl bilebileceğimizi göstermek için dilsel çözümleme yöntemine başvurmuştur. Bu yüzden çalışmamızın ilk bölümünde G.E.Moore’un önermenin neliği ve işlevine yönelik analizlerine yer verilecek, doğru ve yanlış önerme arasındaki fark inanç bağlamında gözler önüne serilecektir. Sonrasında ise önermenin inanç, onda dile gelen olgu ve doğrulukla olan ilişkisine bakılarak; çalışmanın asıl amacı olan “Acaba öznenin bilincinden (inancından) bağımsız nesnel bir doğruluk var mıdır?” sorusuna G.E.Moore düşüncesi ışığında cevap aranacaktır.
Kaynakça
- Ayer, A.J. (1984). Dil, Doğruluk ve Mantık. (V. Hacıkadiroğulları, Çev.). Metis Yayınları.
- Barbir, M. (2010). Moore’s Paradox: Use, Implicature, and Cause. Aporia, 20 (1), 15-25.
- Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözlüğü. Paradigma Yayınları.
- Çelik, S. (2021). Analitik Felsefe. Retro Basım Yayın.
- Çelik, S. (1999). G.E.Moore’da Önerme, İnanç ve Doğruluk Bağlamları. Felsefelogos Dergisi, Bulut yayınları, 6(1),191-202.
- Elmalı, O. (2007). George Edward Moore’da Etik. Arı Sanat Yayınevi.
- Moore, G. E. (1940). Proof of an External World. Proceedings of the British Academy, 25 (5), 273-300.
- Moore, G.E. (1953). Some Main Problems of Philosophy. Routledge.
- Moore, G. E. (1959). A Defence of Common Sense. Philosophical Papers, Allen and Unwin.
- Özcan, Z. (2016). Dil Felsefesi 2 ( Gündelik Dil Paradigması). Sentez Yayıncılık.
- Prior, A.N. (1967). Correspondence Theory of Truth. P. Edwards (Ed.). The Macmillan Company & The Free Press.
- Rossi, J.G. (2013). Analitik Felsefe. (A. Altınörs, Çev.). Bilge Kültür Sanat Yayınevi.
- Searle, J.R. (2000). Söz Edimleri. (R. L. Aysever, Çev.). Ayraç Yayınevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Felsefe |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 27 Ekim 2023 |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Ekim 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023Sayı: 26 |
- Makale Dosyaları
